«Ռեգինա Ղազարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 17. Տող 17.
}}
}}


'''Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան''' ({{ԱԾ}}), հայ [[Նկարչություն|նկարչուհի]], [[Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր նկարիչ|ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ]] ([[1985]]), [[Երևանի պատվավոր քաղաքացի]] ([[1995]])։ [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի մասնակից:
'''Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան''' ({{ԱԾ}}), հայ [[Նկարչություն|նկարչուհի]], [[Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր նկարիչ|ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ]] ([[1985]]), [[Երևանի պատվավոր քաղաքացի]] ([[1995]])։ [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի մասնակից։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==

02:15, 21 Մարտի 2021-ի տարբերակ

Ռեգինա Ղազարյան
Ռեգինա Ղազարյանի հուշատախտակը Երևանի Բաղրամյան պողոտայի 33ա հասցեում
Ի ծնեՌեգինա Թադևոսի Ղազարյան
Ծնվել է1915, ապրիլի 17
ԾննդավայրԵրևան
Վախճանվել է1999 նոյեմբերի 6
Մահվան վայրԵրևան
Ազգությունհայ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Մասնագիտություննկարչուհի
Պարգևներ

Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան (ապրիլի 17, 1915(1915-04-17), Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 6, 1999(1999-11-06), Երևան, Հայաստան), հայ նկարչուհի, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1985), Երևանի պատվավոր քաղաքացի (1995Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Կենսագրություն

1951 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստի ուսումնարանը։

Ռեգինա Ղազարյանի հուշատախտակը Բաղրամյան պողոտայում

Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ զորակոչվել է բանակ և ծառայել աերոփակոցային 5-րդ գնդում, Կասպից ծովի ափին[1]։

Ռեգինա Ղազարյանը կարողացել է փրկել 1935-1937 թվականներին Եղիշե Չարենցի ստեղծած աշխատանքները, որոնց թվում՝ «Ռեքվիեմ Կոմիտասին», «Անանուն», «Աշնանային երգեր», «Նավզիկե» և շատ այլ գործեր[2]։

Ստեղծագործական գործունեություն

Ստեղծագործել է դիմանկարի («Չարենց», 1966, «Կոմիտաս», 1968, «Աննա Ախմատովա», 1981), թեմատիկ պատկերի («Այս հմուտ, հանճարեղ լոռեցին», 1969, «Խեցեգործներ», 1978, «Սպիտակ կռունկներ», 1980, «Խաղաղ տիեզերք», 1983) և բնանկարի («Աշուն», 1962, «Աղավնաձոր», 1965) բնագավառներում։

Ղազարյանի արվեստում մեծ տեղ են գրավում չարենցյան թեման և նրա պոեզիայից ներշնչված գործերը («Ամբոխները խելագարված», 1965, «Ասպետական», 1975, «Չարենցի վերջին ճանապարհը՝ հավերժություն», 1998, Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան, Երևան)։

Ցուցահանդեսներ

Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում (1967, 1987, 1988), Էջմիածնում և Գյումրիում (1967)[3]։

Պարգևներ

Ծանոթագրություններ

  1. «Ես կարգապահ զինվոր էի»(չաշխատող հղում)
  2. Երևանում Չարենցի ձեռագրերի փրկիչ Ռեգինա Ղազարյանի պատվին հուշատախտակ է բացվել
  3. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.