«Աբգար Դանիելյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Աբգար Դանիելյան
Ծնվել է	մայիսի 15, 1918
Ծննդավայր	Կոճողոտ
Վախճանվել է	ապրիլի 9, 2002 (83 տարեկան)
Վախճանի վայր	Ստեփանակերտ
Գերեզման	Ստեփանակերտ
Մասնագիտություն	արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս և լրագրող
Քաղաքացիություն	Արցախ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ ժուռնալիստների միություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

23:57, 28 փետրվարի 2021-ի տարբերակ

Աբգար Սարգսի (Սիրեկանի) Դանիելյան (ծնված 15 մայիսի, 1918, գյուղ Կոճողոտ (ԼՂ Մարտակերտի շրջանում - 9 ապրիլի 2002, քաղաք Ստեփանակերտ), հայ արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս, լրագրող։ ԽՍՀՄ (1963) և ԼՂԻՄ (1989) ժուռնալիստների միությունների անդամ:

Կենսագրություն

Ստեփանակերտի բժշկական տեխնիկումում ուսմանը զուգահեռ աշխատել է «Երիտասարդ բոլշևիկ» թերթում (1939): Մասնակցել է Խորհրդա-ֆիննական (1939) և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմներին (1942-1944), վիրավորվել է: Ավարտել է Բաքվի կուսակցական դպրոցը (1953), Հայկական պետական հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի պատմության բաժինը (1964): Խմբագրել է Մարտակերտի շրջանային «Սոցիալիզմի ուղիով» թերթը` որպես պատասխանատու խմբագիր (1950-1951), նշանակվել կուսշրջկոմի երկրորդ քարտուղար (1954-1959), տեղափոխվել է Ստեփանակերտ և աշխատել «Սովետական Ղարաբաղ» թերթի խմբագրությունում` որպես նամակների բաժնի վարիչ (1946), գրական աշխատող (1946-1950), կուսակցական կյանքի բաժնի վարիչ (1958-1966), խմբագրի տեղակալ (1966-1976), սեփական թղթակից (1979-1991), ռադիոհաղորդումների մարզային կոմիտեի նախագահ (1976-1979): Հեղինակ է բազմաթիվ պատմվածքների, «Գոհար» վիպակի և «Այրող պատիվ» պիեսի, որը Ստեփանակերտի պետթատրոնում բեմադրվել է 207 անգամ: Հանգչում է Ստեփանակերտի գերեզմանատանը:

Երկեր

Во имя жизни (к 50-летию образования Степанакертского медучилища), Б., 1982, 68 с.
Հարազատ օջախ (Ստեփանակերտի գյուղտեխնիկումի 70-ամյակի առթիվ), Ե., 1993, 48 էջ:

Գրականություն

Արիս Գրիգորյան, Եվ այսպիսի ճակատագիր^[1] (ակնարկ), Ստ., 1998, 64 էջ:

Ծանոթագրություններ

↑ Արիս Գրիգորյան, Եվ այսպիսի ճակատագիր

[1] Արիս Գրիգորյան, Եվ այսպիսի ճակատագիր

[1]

@@ Տող 5. / Տող 5. @@
 == Կենսագրություն ==
-Ստեփանակերտի բժշկական տեխնիկումում ուսմանը զուգահեռ աշխատել է «Երիտասարդ բոլշևիկ» թերթում (1939): Մասնակցել է Խորհրդաֆիննական (1939) և Հայրենական մեծ պատերազմներին (1942-1944), վիրավորվել է: Ավարտել է Բաքվի կուսակցական դպրոցը (1953), Հայկական պետական հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի պատմության բաժինը (1964): Խմբագրել է Մարտակերտի շրջանային «Սոցիալիզմի ուղիով» թերթը` որպես պատասխանատու խմբագիր (1950-1951), նշանակվել կուսշրջկոմի երկրորդ քարտուղար (1954-1959), տեղափոխվել է Ստեփանակերտ և աշխատել «Սովետական Ղարաբաղ» թերթի խմբագրությունում` որպես նամակների բաժնի վարիչ (1946), գրական աշխատող (1946-1950), կուսակցական կյանքի բաժնի վարիչ (1958-1966), խմբագրի տեղակալ (1966-1976), սեփական թղթակից (1979-1991), ռադիոհաղորդումների մարզային կոմիտեի նախագահ (1976-1979): Հեղինակ է բազմաթիվ պատմվածքների, «Գոհար» վիպակի և «Այրող պատիվ» պիեսի, որը Ստեփանակերտի պետթատրոնում բեմադրվել է 207 անգամ:
+Ստեփանակերտի բժշկական տեխնիկումում ուսմանը զուգահեռ աշխատել է «Երիտասարդ բոլշևիկ» թերթում (1939): Մասնակցել է [[Խորհրդա-ֆիննական պատերազմ (1939-1940)|Խորհրդա-ֆիննական]] (1939) և [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ներին (1942-1944), վիրավորվել է: Ավարտել է Բաքվի կուսակցական դպրոցը (1953), Հայկական պետական հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի պատմության բաժինը (1964): Խմբագրել է Մարտակերտի շրջանային «Սոցիալիզմի ուղիով» թերթը` որպես պատասխանատու խմբագիր (1950-1951), նշանակվել կուսշրջկոմի երկրորդ քարտուղար (1954-1959), տեղափոխվել է Ստեփանակերտ և աշխատել «Սովետական Ղարաբաղ» թերթի խմբագրությունում` որպես նամակների բաժնի վարիչ (1946), գրական աշխատող (1946-1950), կուսակցական կյանքի բաժնի վարիչ (1958-1966), խմբագրի տեղակալ (1966-1976), սեփական թղթակից (1979-1991), ռադիոհաղորդումների մարզային կոմիտեի նախագահ (1976-1979): Հեղինակ է բազմաթիվ պատմվածքների, «Գոհար» վիպակի և «Այրող պատիվ» պիեսի, որը Ստեփանակերտի պետթատրոնում բեմադրվել է 207 անգամ:
 Հանգչում է Ստեփանակերտի գերեզմանատանը: