«Հովհաննես Բոստանջյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Անձ}} '''Հովհաննես Նիկոլայի Բոստանջյան''' ({{ԱԾ}}), հայ մանկավարժ: Հայրենական մեծ պատերազմի մաս...»: |
չNo edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Անձ}} |
{{Անձ}} |
||
'''Հովհաննես Նիկոլայի Բոստանջյան''' ({{ԱԾ}}), [[հայ]] [[մանկավարժ]] |
'''Հովհաննես Նիկոլայի Բոստանջյան''' ({{ԱԾ}}), [[հայ]] [[մանկավարժ]], [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի [[Արևելյան ռազմաճակատ (Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ)|Արևելյան ռազմաճակատ]]ի (''«[[Հայրենական մեծ պատերազմ (տերմին)|Հայրենական մեծ պատերազմ]]»'', [[1941]]-[[1945]]) մասնակից: |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Հովհաննես Բոստանջյանը ծնվել է [[1924]] թվականին, [[Կամո]] քաղաքում: Մանկավարժական ուսումնարանն ավարտելուց հետո Հովհաննեսն անցել է ուսուցչական աշխատանքի: 17 տարեկան է եղել, երբ սկսվել է |
Հովհաննես Բոստանջյանը ծնվել է [[1924]] թվականին, [[Կամո]] քաղաքում: Մանկավարժական ուսումնարանն ավարտելուց հետո Հովհաննեսն անցել է ուսուցչական աշխատանքի: 17 տարեկան է եղել, երբ սկսվել է պատերազմը<ref name="books">[https://books.google.am/books/about/%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D5%B8%D6%82%D5%BD%D5%B8%D6%82%D6%81%D5%AB%D5%B9%D5%B6%D5%A5.html?id=XObawQEACAAJ&redir_esc=y Հայաստանի ուսուցիչները մեծ հայրենականում (Ա. Հ. Հարությունյան, Լ. Ս. Մելքումյան, Ա. Ղ. Սուքիասայան), «Լույս» հրատարակչություն, Երևան, 1982:]</ref>: |
||
Իր նախկին [[ուսուցիչ]]ների հետ նա զինվորագրվել է [[408-րդ Հայկական հրաձգային դիվիզիա|408-րդ Հայկական դիվիզիային]]: Ծառայել է առանձին [[սակրավոր]]ների գումարտակում և աչքի ընկել գերազանց ծառայությամբ: [[1943]] թվականին մասնակցել է [[Ուկրաինա]]յի [[Սումի]] քաղաքի ազատագրման մարտերին և ծանր վիրավորվել: Ապաքինվելուց հետո ուղարկվել է 18-րդ բանակ: Շարքային զինվորը կռվել է [[Նովոռոսիյսկ]]ի, [[Թամանի թերակղզի|Թամանի]] ազատագրման մարտերին: 1943 թվականին [[Կերչ]] քաղաքի մատույցներում 2-րդ գվարդիական դիվիզիայի մարտիկների շարքերում սերժանտ Հովհաննեսը մասնակցել է № 115 բարձունքի գրավմանը: Մյուս ստորաբաժանումների փոխգործողությամբ դասակը գրավել է բարձունքը: Մարտերի ժամանակ Հովհաննեսը վիրավորվել է: Բուժվելուց հետո, [[1944]] թվականի [[ապրիլ]]ին, իր դիվիզիայի կազմում մասնակցել է [[Յալթա]], [[Սևաստոպոլ]] քաղաքների ազատագրմանը: Ցուցաբերած արիության և խիզախության համար Հովհաննեսը պարգևատրվել է [[Կարմիր աստղ]]ի [[շքանշան]]ով և արժանացել է գերագույն գլխավոր հրամանատարի շնորհակալագրին: Այնուհետև Բոստանջյանը կռվել է 1-ին Մերձբալթյան [[ռազմաճակատ]]ում, մասնակցել [[Լատվիա]]յի ազատագրմանը և երկրորդ անգամ ծանր վիրավորվելուց հետո, 1944 թվականի [[դեկտեմբեր]]ին վերադարձել է տուն<ref name="books" />: |
Իր նախկին [[ուսուցիչ]]ների հետ նա զինվորագրվել է [[408-րդ Հայկական հրաձգային դիվիզիա|408-րդ Հայկական դիվիզիային]]: Ծառայել է առանձին [[սակրավոր]]ների գումարտակում և աչքի ընկել գերազանց ծառայությամբ: [[1943]] թվականին մասնակցել է [[Ուկրաինա]]յի [[Սումի]] քաղաքի ազատագրման մարտերին և ծանր վիրավորվել: Ապաքինվելուց հետո ուղարկվել է 18-րդ բանակ: Շարքային զինվորը կռվել է [[Նովոռոսիյսկ]]ի, [[Թամանի թերակղզի|Թամանի]] ազատագրման մարտերին: 1943 թվականին [[Կերչ]] քաղաքի մատույցներում 2-րդ գվարդիական դիվիզիայի մարտիկների շարքերում սերժանտ Հովհաննեսը մասնակցել է № 115 բարձունքի գրավմանը: Մյուս ստորաբաժանումների փոխգործողությամբ դասակը գրավել է բարձունքը: Մարտերի ժամանակ Հովհաննեսը վիրավորվել է: Բուժվելուց հետո, [[1944]] թվականի [[ապրիլ]]ին, իր դիվիզիայի կազմում մասնակցել է [[Յալթա]], [[Սևաստոպոլ]] քաղաքների ազատագրմանը: Ցուցաբերած արիության և խիզախության համար Հովհաննեսը պարգևատրվել է [[Կարմիր աստղ]]ի [[շքանշան]]ով և արժանացել է գերագույն գլխավոր հրամանատարի շնորհակալագրին: Այնուհետև Բոստանջյանը կռվել է 1-ին Մերձբալթյան [[ռազմաճակատ]]ում, մասնակցել [[Լատվիա]]յի ազատագրմանը և երկրորդ անգամ ծանր վիրավորվելուց հետո, 1944 թվականի [[դեկտեմբեր]]ին վերադարձել է տուն<ref name="books" />: |
||
23:23, 28 փետրվարի 2021-ի տարբերակ
| Հովհաննես Բոստանջյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1924 |
| Ծննդավայր | Նոր Բայազետ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | անհայտ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Հովհաննես Նիկոլայի Բոստանջյան (1924, Նոր Բայազետ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - անհայտ), հայ մանկավարժ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից:
Կենսագրություն
Հովհաննես Բոստանջյանը ծնվել է 1924 թվականին, Կամո քաղաքում: Մանկավարժական ուսումնարանն ավարտելուց հետո Հովհաննեսն անցել է ուսուցչական աշխատանքի: 17 տարեկան է եղել, երբ սկսվել է պատերազմը[1]:
Իր նախկին ուսուցիչների հետ նա զինվորագրվել է 408-րդ Հայկական դիվիզիային: Ծառայել է առանձին սակրավորների գումարտակում և աչքի ընկել գերազանց ծառայությամբ: 1943 թվականին մասնակցել է Ուկրաինայի Սումի քաղաքի ազատագրման մարտերին և ծանր վիրավորվել: Ապաքինվելուց հետո ուղարկվել է 18-րդ բանակ: Շարքային զինվորը կռվել է Նովոռոսիյսկի, Թամանի ազատագրման մարտերին: 1943 թվականին Կերչ քաղաքի մատույցներում 2-րդ գվարդիական դիվիզիայի մարտիկների շարքերում սերժանտ Հովհաննեսը մասնակցել է № 115 բարձունքի գրավմանը: Մյուս ստորաբաժանումների փոխգործողությամբ դասակը գրավել է բարձունքը: Մարտերի ժամանակ Հովհաննեսը վիրավորվել է: Բուժվելուց հետո, 1944 թվականի ապրիլին, իր դիվիզիայի կազմում մասնակցել է Յալթա, Սևաստոպոլ քաղաքների ազատագրմանը: Ցուցաբերած արիության և խիզախության համար Հովհաննեսը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով և արժանացել է գերագույն գլխավոր հրամանատարի շնորհակալագրին: Այնուհետև Բոստանջյանը կռվել է 1-ին Մերձբալթյան ռազմաճակատում, մասնակցել Լատվիայի ազատագրմանը և երկրորդ անգամ ծանր վիրավորվելուց հետո, 1944 թվականի դեկտեմբերին վերադարձել է տուն[1]:
1944 թվականին վերադառնալով տուն Բոստանջյանը անցել է մանկավարժական աշխատանքի: Բոստանջյանը Կամո քաղաքի ճանաչված ուսուցիչներից էր: Նա աշխատանքին զուգընթաց սովորել և ստացել է բարձրագույն կրթություն: Վերջին տարիներին Բոստանջյանը վարել է քաղաքային ժողկրթբաժնի դպրոցական տեսչի պաշտոնը և իր հարուստ գիտելիքներն է հաղորդել երիտասարդ ուսուցիչներին[1]:
Պարգևներ
- Կարմիր աստղի շքանշան