«Լև Բարսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 6. Տող 6.


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Լև Բարսկին ծնվել է 1909 թվականին Օդեսայի մարզի Ստարայա Կուլնա գյուղում աղքատ հրեաների ընտանիքում։ Ավարտել է գյուղի դպրոցը, այնուհետև [[Բալտա (քաղաք, Ուկրաինա)|Բալտա]] քաղաքում անցել է մանկավարժական դասընթացներ և որպես ուսուցիչ աշխատել է գյուղական դպրոցներում։ 1931-1938 թվականներին համագործակցել է մոլդովական թերթերի հետ, որտեղ էլ հրատարակել է իր պատմվածքներից, եղել է «Կարմիր հողագործ» խմբագրության անդամ։ Պատմվածքների առաջին ժողովածուն՝ «Դեպի նոր կյանք» լույս է տեսել 1933 թվականին Տիրասպոլում, որտեղ գրողն ապրել է մինչև 1937 թվականը։ 1938-1939 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Օդեսայի մարզի Տոչիլինո գյուղում, այնուհետև վերադարձել է Տիրասպոլ։ 1940 թվականին ավարտել է [[Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ|Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ]]ը և դարձել է Մոլդովայի գրողների միության Քիշնևի նորաստեղծ կազմակերպության քարտուղարը։ 1939 թվականին լույս է տեսել «Դնեստրի ափին» պատմվածքների ժողովածուն։ Մասնակցել է [[մեծ հայրենական պատերազմ]]ին: 1945 թվականին շարունակել է ծառայությունը [[Բուխարեստ]]ում, եղել է ռումիներեն թերթերի խմբագիրը։ 1948 թվականին զորացրվել է և վերադարձել [[Քիշնև]]: 1950-1960-ական թվականներին եղել է Մոլդովայի ԽՍՀ գրողների միության նախագահը։
Լև Բարսկին ծնվել է 1909 թվականին Օդեսայի մարզի Ստարայա Կուլնա գյուղում աղքատ հրեաների ընտանիքում։ Ավարտել է գյուղի դպրոցը, այնուհետև [[Բալտա (քաղաք, Ուկրաինա)|Բալտա]] քաղաքում անցել է մանկավարժական դասընթացներ և որպես ուսուցիչ աշխատել է գյուղական դպրոցներում։ 1931-1938 թվականներին համագործակցել է մոլդովական թերթերի հետ, որտեղ էլ հրատարակել է իր պատմվածքներից, եղել է «Կարմիր հողագործ» խմբագրության անդամ։ Պատմվածքների առաջին ժողովածուն՝ «Դեպի նոր կյանք» լույս է տեսել 1933 թվականին Տիրասպոլում, որտեղ գրողն ապրել է մինչև 1937 թվականը։ 1938-1939 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Օդեսայի մարզի Տոչիլինո գյուղում, այնուհետև վերադարձել է Տիրասպոլ։ 1940 թվականին ավարտել է [[Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ|Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ]]ը և դարձել է Մոլդովայի գրողների միության Քիշնևի նորաստեղծ կազմակերպության քարտուղարը։ 1939 թվականին լույս է տեսել «Դնեստրի ափին» պատմվածքների ժողովածուն։ Մասնակցել է [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի [[Արևելյան ռազմաճակատ (Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ)|Արևելյան ռազմաճակատ]]ի (''«[[Հայրենական մեծ պատերազմ (տերմին)|Հայրենական մեծ պատերազմ]]»'', [[1941]]-[[1945]]) գործողություններին: 1945 թվականին շարունակել է ծառայությունը [[Բուխարեստ]]ում, եղել է ռումիներեն թերթերի խմբագիրը։ 1948 թվականին զորացրվել է և վերադարձել [[Քիշնև]]: 1950-1960-ական թվականներին եղել է Մոլդովայի ԽՍՀ գրողների միության նախագահը։


Ետպատերազմյան տարիներին զանազան թեմաներով գրված պտմվածքների ու ակնարկների հետ միասին Բարսկին գրել է երկու վիպակ՝ «Ֆլորենայում» (1952) և «Բուժորյանե» (1954)։ Հանդես է եկել նաև դրամատիկական ժանրում<ref>Մոլդավական նովելներ և պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1970, 184 էջ</ref>:
Ետպատերազմյան տարիներին զանազան թեմաներով գրված պտմվածքների ու ակնարկների հետ միասին Բարսկին գրել է երկու վիպակ՝ «Ֆլորենայում» (1952) և «Բուժորյանե» (1954)։ Հանդես է եկել նաև դրամատիկական ժանրում<ref>Մոլդավական նովելներ և պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1970, 184 էջ</ref>:

23:06, 28 փետրվարի 2021-ի տարբերակ

Լև Բարսկի
Ծնվել էնոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 8), 1909
ԾննդավայրStara Kulna, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էդեկտեմբերի 11, 1974(1974-12-11) (65 տարեկան)
Վախճանի վայրՔիշնև, Մոլդովական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունգրող, խմբագիր և լրագրող
Լեզումոլդավերեն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՄոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
Կարմիր Աստղի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան «Մարտական ծառայությունների» մեդալ և «Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ

Լև Բարսկի (ռումիներեն՝ Lev Barskii, նոյեմբերի 25 (դեկտեմբերի 8), 1909, Stara Kulna, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 11, 1974(1974-12-11), Քիշնև, Մոլդովական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), մոլդովացի գրող, դրամատուրգ։

Կենսագրություն

Լև Բարսկին ծնվել է 1909 թվականին Օդեսայի մարզի Ստարայա Կուլնա գյուղում աղքատ հրեաների ընտանիքում։ Ավարտել է գյուղի դպրոցը, այնուհետև Բալտա քաղաքում անցել է մանկավարժական դասընթացներ և որպես ուսուցիչ աշխատել է գյուղական դպրոցներում։ 1931-1938 թվականներին համագործակցել է մոլդովական թերթերի հետ, որտեղ էլ հրատարակել է իր պատմվածքներից, եղել է «Կարմիր հողագործ» խմբագրության անդամ։ Պատմվածքների առաջին ժողովածուն՝ «Դեպի նոր կյանք» լույս է տեսել 1933 թվականին Տիրասպոլում, որտեղ գրողն ապրել է մինչև 1937 թվականը։ 1938-1939 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Օդեսայի մարզի Տոչիլինո գյուղում, այնուհետև վերադարձել է Տիրասպոլ։ 1940 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտը և դարձել է Մոլդովայի գրողների միության Քիշնևի նորաստեղծ կազմակերպության քարտուղարը։ 1939 թվականին լույս է տեսել «Դնեստրի ափին» պատմվածքների ժողովածուն։ Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողություններին: 1945 թվականին շարունակել է ծառայությունը Բուխարեստում, եղել է ռումիներեն թերթերի խմբագիրը։ 1948 թվականին զորացրվել է և վերադարձել Քիշնև: 1950-1960-ական թվականներին եղել է Մոլդովայի ԽՍՀ գրողների միության նախագահը։

Ետպատերազմյան տարիներին զանազան թեմաներով գրված պտմվածքների ու ակնարկների հետ միասին Բարսկին գրել է երկու վիպակ՝ «Ֆլորենայում» (1952) և «Բուժորյանե» (1954)։ Հանդես է եկել նաև դրամատիկական ժանրում[1]:

Պարգևներ, մրցանակներ

  • Կարմիր աստղի շքանշան

Ծանոթագրություններ

  1. Մոլդավական նովելներ և պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1970, 184 էջ