«Օրացույց (ֆիլմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
հեռացվել է Կատեգորիա:Գերմանական ֆիլմեր, ավելացվեց Կատեգորիա:Գերմանական դրամա ֆիլմեր ՀոթՔաթ գործիքով |
հեռացվել է Կատեգորիա:Հայկական ֆիլմեր, ավելացվեց Կատեգորիա:Հայկական դրամա ֆիլմեր ՀոթՔաթ գործիքով |
||
Տող 62. | Տող 62. | ||
{{Արտաքին հղումներ}} |
{{Արտաքին հղումներ}} |
||
[[Կատեգորիա:Հայկական ֆիլմեր]] |
[[Կատեգորիա:Հայկական դրամա ֆիլմեր]] |
||
[[Կատեգորիա:Դրամա ֆիլմեր]] |
[[Կատեգորիա:Դրամա ֆիլմեր]] |
||
[[Կատեգորիա:Կանադական դրամա ֆիլմեր]] |
[[Կատեգորիա:Կանադական դրամա ֆիլմեր]] |
10:59, 17 հունվարի 2021-ի տարբերակ
Օրացույց անգլ.՝ Calendar | |
---|---|
Երկիր | Կանադա[1][2] Գերմանիա[3] Հայաստան |
Ժանր | դրամա[3][2], կինոկատակերգություն[3], անկախ ֆիլմ և ռոմանտիկ ֆիլմ[3] |
Թվական | 1993[4] |
Լեզու | անգլերեն, հայերեն և գերմաներեն[3] |
Ռեժիսոր | Ատոմ Էգոյան[3][2] |
Պրոդյուսեր | Արսինե Խանջյան, Ռոբերտ Լանտոս և Ատոմ Էգոյան |
Սցենարի հեղինակ | Ատոմ Էգոյան |
Դերակատարներ | Արսինե Խանջյան[5][2], Ատոմ Էգոյան[5] և Աշոտ Ադամյան[5] |
Երաժշտություն | Եվա Էգոյան |
Մոնտաժ | Ատոմ Էգոյան |
Պատմվածքի վայր | Կանադա |
Տևողություն | 74 րոպե |
Օրացույց, Ատոմ Էգոյանի 1993 թվականին նկարահանած դրամա ֆիլմը:
Սյուժե
Լուսանկարիչը (Ատոմ Էգոյան) Հայաստան է ուղարկվել` օրացույցի համար եկեղեցիներ նկարելու նպատակով: Նա կամաց-կամաց սկսում է հասկանալ, որ հայ թարգմանչուհի իր կինը (Արսինե Խանջյան) սիրում է իրենց վարորդ և էքսկուրսավար Աշոտին (Աշոտ Ադամյան): Նրանք գնալով ավելի են հեռանում իրարից և ի վերջո բաժանվում են: Հաջորդ մի քանի տեսարաններում լուսանկարիչը, օգտագործելով ծանոթության գործակալություններ, հրավիրում է մի շարք կանանց, որոնք բոլորը մշակութապես կամ ռասայական կապերով կապված են Հայաստանին, ճաշելու Տորոնտոյի իր տանը:
Ենթադրվում է, որ վերջին ժամանադրության ընթացքում, ճաշի ժամանակ հեռախոսի արարողակարգային օգտագործումը նախօրոք ծրագրած էր, և լուսանկարիչն օգտագործում է առիթը` հասկանալու համար, թե արդյոք նա իրեն հանգիստ է զգում ընտանեկան նման միջավայրում, և արդյոք նա որևէ նմանություն ունի իր հեռացած կնոջ հետ:
Ոճ
Ֆիլմը պատմվում է լուսանկարիչի կողմից: Լուսանկարչի, իր կնոջ և նրանց վարորդի միջև հարաբերությունները մեծապես հանպատրաստից են կառուցվում[6]:
Վայրեր
Պատմության ընթացքում գործողությունները կատարվում են երեք վայրերում` Հայաստանում, լուսանկարչի` Տորոնտոյի տան հյուրասենյակում և լուսանկարչի պատասխանող սարքի մոտ:
Հայաստան
Հայաստանում բոլոր տեսարանները նկարահանվել են լուսանկարչի սուբյեկտիվ տեսանկյունից, հիմնականում` երբ նա պատրաստվում է եկեղեցիներ նկարել (ներառյալ այն պահը, երբ լուսանկարիչը Գառնի հեթանոսական տաճարը շփոթում է եկեղեցու կամ բանկի հետ), նրա կինը և վարորդը խոսում են նրա հետ` նայելով ուղիղ տեսախցիկի մեջ: Lուսանկարիչը վերցնում է վիդեոտեսախցիկ ճանապարհորդության համար: Հայաստանում արված որոշ լուսանկարներ ճամփորդության ժամանակ արված սիրողական կադրեր են:
Տեսարան ճաշասենյակում
Ճաշարանի տեսարաններում ցույց են տալիս լուսանկարչին, որը ճաշում է ուղեկցորդ գործակալության կանանց հետ: Գրեթե բոլոր ժամադրություններն ունեն նույն սցենարը. լուսանկարիչն ու նրա զուգընկերւհին կարճ զրուցում են, լուսանկարիչը գինի է լցնում, իսկ աղջիկը ներողություն է խնդրում` կողքի սենյակում հեռախոսից օգտվելու համար. լուսանկարիչը լսում է նրա խոսակցությունը: Վերջին ժամադրությանը պարզ է դառնում, որ այս օրինակը մշակվել է յուրաքանչյուր ժամադրությունից առաջ և որ սա նրա համար իր կնոջ նմանին գտնելու ճանապարհ է, չնայած սա անելու նրա շարժառիթներն անորոշ են մնում:
Պատասխանող սարքի մոտ
Լուսանկարչի պատասխանող սարքը դրված է հայկական օրացույցի մոտ, որը նշում է ֆիլմում անցնող ժամանակը: Մենք իմանում ենք նրա ամուսնական դրության մասին իր հեռացած կնոջ թողած հաղորդագրությունների միջոցով։
Արձագանքներ
Իր սահմանափակ թողարկման պատճառով «Օրացույցը» շատ անդրադարձներ չի ստացել հիմնական լրատվամիջոցների կողմից: Այնուամենայնիվ, այն հիմնականում դրական արձագանքներ է ստացել: Այն 100 տոկոսանոց վարկանիշ ունի «Rotten Tomatoes»-ում[7] և առաջադրվել է 1993 թվականի Genie Awards-ին` լավագույն ռեժիսուրայի և լավագույն սցենարի համար[8]: «The New York Times»-ից Սթիվեն Հոլդենը բարձր է գնահատել ֆիլմը[9]:
Chicago Reader-ի հեղինակներից Ջոնաթան Ռոզենբաումը ֆիլմին չորս աստղերից չորս է գնահատել (գլուխգործոց) և սկսել իր խանդավառ ակնարկը հետևյալ նախադասությամբ. «Արհեստի, ինքնատիպության և ինտելեկտի առումով աշխարհում այսօր քիչ թվով երիտասարդ կինոգործիչներ կան, որոնք համարժեք են Ատոմ Էգոյանին...»[10]:
Այնուամենայնիվ, ոչ բոլոր ակնարկներն էին դրական: Վաշինգտոն Փոստի հեղինակներից Ռիտա Քեմփլեյը գրել է. «Էգոյանի մոտեցումը չափազանց գիտակցական է` մտավոր հետաքրքրությունից ավելի որևէ բան առաջացնելու համար»[11]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ http://cultmontreal.com/2014/04/our-top-9-favourite-canadian-films/
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.filmaffinity.com/es/film163814.html
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 http://www.imdb.com/title/tt0106504/
- ↑ http://www.rottentomatoes.com/celebrity/arsinee_khanjian/
- ↑ 5,0 5,1 5,2 http://www.imdb.com/title/tt0106504/fullcredits
- ↑ Sheley, Aaron (2007-01-18). «Art Film – Atom Egoyan's Calendar». Entertainment Today. Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-23-ին. Վերցված է 2007-12-03-ին.
- ↑ «Calendar (1993)». Rotten Tomatoes. Վերցված է 2007-12-03-ին.
- ↑ «Awards for Calendar». IMDb. Վերցված է 2007-12-03-ին.
- ↑ Holden, Stephen. «Review/Film Festival; Technology, a Tripod, A Romantic Triangle» (անգլերեն). Վերցված է 2018-03-16-ին.
- ↑ «Tribal Trouble [CALENDAR] | Jonathan Rosenbaum». www.jonathanrosenbaum.net (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2018-03-16-ին.
- ↑ Kempley, Rita (1994-05-27). «Calendar». Washington Post. Վերցված է 2007-12-03-ին.
Արտաքին հղումներ
- Օրացույց(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Օրացույց»(անգլ.) ֆիլմը allmovie կայքում:
- Օրացույց(անգլ.) ֆիլմը Rotten Tomatoes կայքում
|