«Ջոն Քիթս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
→‎Արտաքին հղումներ: չաշխատող հղում
Տող 13. Տող 13.
{{անձ-անավարտ}}
{{անձ-անավարտ}}


== Արտաքին հղումներ ==
* [http://andin.am/2020/04/14/ասում-եմ՝-սիրում-ես/ Ջոն Քիթս - Ասում ես՝ սիրում ես]
{{Արտաքին հղումներ}}
{{Արտաքին հղումներ}}



01:58, 16 հունվարի 2021-ի տարբերակ

Ջոն Քիթս
John Keats
Ծնվել էհոկտեմբերի 31, 1795(1795-10-31)[1][2][3][…]
Ծննդավայր, Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն
Վախճանվել էփետրվարի 23, 1821(1821-02-23)[1][2][3][…] (25 տարեկան)
Վախճանի վայրՀռոմ, Պապական մարզ[4]
ԳերեզմանՀռոմի ոչ կաթոլիկական գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, judge-rapporteur, բժիշկ և գրող
Լեզուանգլերեն
Քաղաքացիություն Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն
ԿրթությունԼոնդոնի թագավորական քոլեջ
Գրական ուղղություններռոմանտիզմ
Изображение автографа
 John Keats Վիքիպահեստում

Ջոն Քիթս (անգլ.՝ John Keats, հոկտեմբերի 31, 1795(1795-10-31)[1][2][3][…], , Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն - փետրվարի 23, 1821(1821-02-23)[1][2][3][…], Հռոմ, Պապական մարզ[4]), անգլիացի ռոմանտիկ բանաստեղծ։ Քիթսն իր ամենամեծ ստեղծագործությունը գրել է 23 տարեկան հասակում (annus mirabilis)։ Կյանքի վերջին տարիներին գրեթե հեռացել է գրական գործունեությունից։ Մահացել է 25 տարեկանում։

Վիկտորյան դարաշրջանում Քիթսը Մեծ Բրիտանիայի ամենահայտնի բանաստեղծն էր։ Հատկապես հիացնում էին նրա պրեռաֆայելիտները։ Տպագրվել են հանճարի ոչ միայն բանաստեղծությունները, այլ նաև նամակները[5]։

Հեղինակել է ներբողների և սոնետների ժողովածուներ, հովվերգական, այլաբանական պոեմներ, բալլադներ, «Օթոն Մեծ» (1819) պատմական ողբերգությունը[6]։

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hough G. G. Encyclopædia Britannica
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  4. 4,0 4,1 4,2 Китс Джон // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. T. S. Eliot. The Use of Poetry and the Use of Criticism. Faber & Faber, 1937. P. 101.
  6. Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն (2008). Գրականության տեսություն. Երևան: Սարգիս Խաչենց. էջ էջ 465.