«Մասնակից:AshotGPT/Սևագրություն 1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary Պիտակներ՝ հետշրջված Վիզուալ խմբագիր |
Ջնջվում է էջի ամբողջ պարունակությունը Պիտակներ՝ Դատարկում Ձեռքով հետշրջում Վիզուալ խմբագիր |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
== Սյուժե == |
|||
Վեպի գործողությունը զարգանում է ապագայի [[Լոնդոն]]<nowiki/>ում (մ․թ․ 26-րդ դարում՝ մասնավորապես 2541 թվականին)։ Մարդիկ ամբողջ [[Երկիր|Երկրի]] վրա ապրում են մեկ «առաջադիմող» պետության մեջ, որտեղ հիմք են ծառայում հետևյալ արժեքները. անհոգություն (աշխատանքը չի ընդունվում՝ հաշվի առնելով դրա բնական ցանկությունը), սեռական ազատությունը և սպառումը: Հաշվարկվում է նոր ժամանակագրություն՝ T դարաշրջան, որը սկսվում է [[Ford Model T|Ford T]] մեքենայի լույս տեսնելու ամսաթվից ի վեր։ [[Գնողունակ պահանջարկ|Սպառումը]] վերածվում է [[պաշտամունք]]<nowiki/>ի, [[Հենրի Ֆորդ]]<nowiki/>ը հանդես է գալիս որպես սպառման աստծո խորհրդանիշ, և խաչի նշանի փոխարեն մարդիկ օգտագործում են T նշանը։ |
|||
Ըստ սյուժեի՝ մարդիկ ծնվում են ոչ թե բնական ճանապարհով, այլ շշերով սնուցվում են հատուկ գործարաններում՝ թխսամեքենարաններում: Սաղմի զարգացման փուլում նրանք բաժանվում են հինգ [[կաստաներ]]<nowiki/>ի, որոնք տարբերվում են մտավոր և ֆիզիկական կարողություններով` սկսած «ալֆաներից», որոնք առավելագույն զարգացումն ունեն, մինչև առավել պարզունակ «էպսիլոնները»: Ծննդյան պահից ի վեր երեխաները պատրաստվում են աշխատանքի այն տեսակների, որոնք ստիպված են լինելու կատարել: Ստորին կաստաների մարդիկ (ապագա բանվորներ և [[ծառա]]<nowiki/>ներ) միտումնավոր բթացվում են, նրանց սաղմերը ճնշվում են [[էթիլ սպիրտ]]<nowiki/>ով և աճեցվում են «բոկանովսկիզացման» մեթոդով (ցիգոտի ծլացում՝ այն բազմակի բաժանելու և տասնյակ նույնական երկվորյակներ ստանալու համար): [[Հիպնոպեդիա]]<nowiki/>յի միջոցով հասարակության կաստային համակարգը պահպանելու համար մարդկանց պատվաստվում է հպարտությունն իրենց կաստային պատկանելության հանդեպ, ավելի բարձր կաստաների նկատմամբ հարգանքը և ցածր կաստաների նկատմամբ արհամարհանքը, ինչպես նաև հասարակության արժեքները և դրանում պահվածքի հիմքերը: Հասարակության տեխնոլոգիական զարգացման շնորհիվ աշխատանքի զգալի մասը կարող է կատարվել մեքենաների միջոցով և հանձնվում է մարդկանց միայն նրանց ազատ ժամանակը զբաղեցնելու համար: Հոգեբանական խնդիրների մեծ մասը մարդիկ լուծում են [[թմրամիջոց]]<nowiki/>ի` սոմայի միջոցով, որը [[զրկանքի համախտանիշ]] չի առաջացնում, բայց 60 տարեկանում սպանում է նրանց, ովքեր օգտագործում են այն: Բժշկության նվաճումների շնորհիվ այդ տարիքում մարդիկ ծերանալու ժամանակ չեն ունենում և մահանում են երիտասարդ և գեղեցիկ: Նույնիսկ մահը նրանք ուրախությամբ են հանդիպում՝ անընդհատ զվարճանալով սինթետիկ երաժշտությամբ, հեռուստաներկայացումներով և թմրամիջոցներով: Բարոյականության փոխարեն, մանուկ հասակից մարդկանց մեջ [[Սպառում|սպառման]], [[կոլեկտիվիզմ]]<nowiki/>ի, դասային տարբերությունների և [[հիգիենա]]<nowiki/>յի նկատմամբ պարզունակ հիպնոպեդիկ վերաբերմունք է սերմանվում։ Երբ մարդիկ երազներ են տեսնում, նրանց համար տարբեր արտահայտություններ և հասկացություններ են միացվում, որոնք ծառայում են որպես հասարակության մեջ վարքի հիմքեր, օրինակ. «Սոմայի մեկ գրամը հետ կբերի կյանքի համը»։ |
|||
Վեպում նկարագրված հասարակության մեջ [[Ամուսնություն|ամուսնության]] ինստիտուտ գոյություն չունի, և ավելին, մշտական սեռական զուգընկերոջ առկայությունը համարվում է անպարկեշտ, իսկ «<nowiki/>[[հայր]]<nowiki/>» և «<nowiki/>[[մայր]]<nowiki/>» բառերը համարվում են կոպիտ [[Հայհոյախոսություն|հայհոյանքներ]] (և եթե «հայր» բառը հումորի և համակրանքի տարրեր է պարունակում, ապա «մայրը», արհեստական ծննդաբերությունների պատճառով ամենակեղտոտ հայհոյանքն է համարվում): [[Սեռական դաստիարակություն|Սեռական դաստիարակության]] դասերը և սեռական խաղերը պարտադիր են բոլոր երեխաների համար, իսկ մեծահասակները [[Խառնամուսնություն|անկանոն սեռական կյանք]] են վարում և հատուկ կինոթատրոններում [[պոռնոգրաֆիա]] են նայում: Այդ ամենը համարվում է [[Հոգեկան առողջություն|հոգեկան առողջության]] երաշխիք, քանի որ [[Զիգմունդ Ֆրոյդ|Ֆրոյդ]]<nowiki/>ի ուսմունքի համաձայն՝ ծնողների և երեխաների փոխհարաբերությունները և սեռական արգելքները [[նևրոզներ]] են առաջացնում, ուստի դրանք վերացվել են՝ համարվելով վնասակար: [[Ամլացում|Չստերիլացված]] կանանց համար պարտադիր են [[Բեղմնականխում|բեղմնականխման]] և [[Մալթուսականություն|մալթուսականության]] դասերը: Հասարակության կյանքում վերացվել է այն ամենը, ինչը վսեմ է և ուժեղ զգացմունքներ է առաջացնում՝ [[սեր]]<nowiki/>ը, [[կրոն]]<nowiki/>ը, [[Արվեստ|բարձր արվեստ]]<nowiki/>ը, [[ազատամտականություն]]<nowiki/>ը և հիմնարար [[գիտություն]]<nowiki/>ը: Այս ամենն իր պլեբեյան փոխարինողներն ունի՝ [[անվտանգ սեքս]] և թմրանյութեր, Ֆորդի պաշտամունք, [[Շոու բիզնես|զանգվածային ժամանցի արդյունաբերություն]], առանց իսկական գիտելիքների և հասկացողության կարծրատիպերի ներշնչում: Գրեթե բոլոր մարդիկ երջանիկ են պարզունակ, [[Հեդոնիզմ|հեդոնիստական]] երջանկությամբ: Գիրքը նկարագրում է տարբեր մարդկանց կյանքը, որոնք չեն կարողանում ներգրվել այս հասարակության մեջ: Այդ մարդիկ նրանք են, ովքեր չեն յուրացրել համընդհանուր [[կոլեկտիվիզմ]]<nowiki/>ը և զարգացրել են [[անհատականություն]]<nowiki/>ն ու [[ինքնագիտակցություն]]<nowiki/>ը: |
|||
Վեպի հերոսուհին՝ Լենայնա Քրաունը, բետա կաստայի անդամ է (պլյուս թե մինուս, նշված չէ), որն աշխատում է որպես [[բուժքույր]]՝ մարդկանց արտադրության կոնվեյերում: Նա սեռական հարաբերությունների մեջ է գտնվում Հենրի Ֆոսթերի հետ: Բայց նրա ընկերուհին՝ Ֆանի Քրաունը պնդում է, որ Լենայնան հավատարիմ մնա իրերի դասավորությանը և հարաբերությունների մեջ մտնի նաև այլ տղամարդկանց հետ, ինչից հետո Լենայնան խոստովանում է, որ իրեն դուր է եկել Բեռնարդ Մարքսը:Բեռնարդ Մարքսն ալֆա-պլյուս կաստային է պատկանում։ Նա հիպնոպեդիայի մասնագետ է և տարբերվում է իր կաստայի այլ ներկայացուցիչներից ինչպես արտաքնապես, այդպես էլ հոգեբանորեն․ նա կարճահասակ է, ամփոփված է իր մեջ և իր ժամանակի մեծ մասն անցկացնում է միայնակ, ինչի պատճառով վատ համբավ ունի: Շշուկներ են գնում, որ «երբ Մարքսը շշի մեջ է եղել, ինչ-որ մեկը սխալ է թույլ տվել՝ մտածելով, որ նա գամմա է, և սպիրտ է լցրել նրա արյան փոխարինողի մեջ: Այդ պատճառով էլ նա թուլակազմ տեսք ունի»: Նա ստեղծագործության ինստիտուտային բաժնի դասախոս-ուսուցիչ Հելմհոլց Վաթսոնի ընկերն է, որի հետ նա ընդհանուր առանձնահատկություն է ունեցել` անհատականության գիտակցությունը: |
|||
Линайна и Бернард летят на уик-энд в индейскую [[Индейская резервация|резервацию]], где встречают Джона, носящего прозвище Дикарь, — белого юношу, рождённого естественным путём; он сын директора воспитательного центра, где они оба работают, и Линды, теперь опустившейся алкоголички, всеми презираемой среди индейцев, а некогда — «беты-минусовички» из воспитательного центра. Линду и Джона перевозят в Лондон, где Джон становится сенсацией среди высшего общества, а Линду помещают в больницу, где она остаток жизни предаётся сомоотдыху и вскоре умирает от передозировки наркотика. |
|||
Джон, влюблённый в Линайну, тяжело переносит смерть матери. Юноша любит Линайну неуместной в обществе [[Платоническая любовь|возвышенной любовью]], не смея признаться ей, «покорный обетам, которые никогда не прозвучали». Она искренне недоумевает — тем более, что подруги спрашивают её, какой из Дикаря любовник. Линайна пробует соблазнить Джона, но он называет её шлюхой и убегает. |
|||
[[Психическое расстройство|Психический срыв]] Джона ещё усиливается из-за смерти матери, он пытается объяснить работникам из низшей касты «дельта» такие понятия, как [[красота]], [[смерть]], [[свобода]]. Он срывает их ежедневную раздачу наркотиков, выбрасывает в окно таблетки сомы. Толпа бросается избивать его. Ему пытается помочь Гельмгольц, а Бернард, находясь рядом, пугается и оставляет товарищей, в результате чего всех троих арестовывают. |
|||
В кабинете Главноуправителя Западной Европы Мустафы Монда — одного из десяти, представляющих реальную власть в мире, — происходит долгая беседа. Монд откровенно признаёт свои сомнения по поводу [[Государство всеобщего благосостояния|«общества всеобщего счастья»]], тем более, что сам был некогда одарённым физиком. В этом обществе фактически под запретом [[наука]], [[искусство]], [[религия]]. Один из защитников и глашатаев антиутопии становится, по сути, рупором для изложения авторских взглядов на будущее религии и экономического устройства общества. |
|||
В результате Бернарда отправляют в ссылку в [[Исландия (остров)|Исландию]], а Гельмгольца — на [[Фолклендские острова]]. Монд при этом добавляет: «Я почти завидую вам, вы окажетесь среди самых интересных людей, у которых индивидуальность развилась до того, что они стали непригодны для жизни в обществе». А Джон становится отшельником в заброшенной башне. Чтобы забыть Линайну, он ведёт себя неприемлемо по меркам [[Гедонизм|гедонистического общества]], где «воспитание делает всех не то что жалостливыми, но до крайности брезгливыми». Например, он борется со своими страстями и молится, вызывает у себя рвоту, чтобы очиститься от скверны цивилизованного мира и устраивает [[самобичевание]], свидетелем чего становится репортёр. Джон становится сенсацией — уже во второй раз. О нём снимают фильм, после чего к месту его отшельничества слетаются на вертопланах сотни человек, чтобы поглядеть на диковинного «дикаря». Увидев прилетевшую Линайну, он срывается, бьёт её бичом, крича о том, что она — блудница. Он не смог простить ей того, что он боготворил её, но она оказалась неспособной на любовь и верность, а только на бесстыдную сексуальность. Толпа зевак впадает в исступление, под влиянием неизменной сомы, начинается массовая оргия. Джон падает перед искушением и присоединяется к ней. Придя в себя, Джон, раздавленный чувством вины за совершённое грехопадение и крахом своей надежды убежать от [[Искушение|искушений]], кончает жизнь [[самоубийство]]м через [[повешение]]. |
|||
=== Кастовая система общества === |
|||
Разделение на касты происходит ещё до рождения. Выращиванием людей занимается Инкубаторий. Уже в бутылях [[Зародыш (анатомия)|зародышей]] делят на касты и прививают определённые склонности к одному роду деятельности и, наоборот, отвращение к другому. У химиков формируют стойкость к [[Свинец|свинцу]], каустической соде, смолам, [[хлор]]у. Горнорабочим прививают любовь к теплу. Низшим кастам прививается отвращение к книгам и нелюбовь к природе (гуляя на природе, люди ничего не потребляют — вместо этого было решено прививать любовь к загородным видам спорта). |
|||
В процессе воспитания людям прививается любовь к собственной касте, восхищение к вышестоящей и пренебрежение к низшим кастам. |
|||
Каждому человеку, независимо от касты, в детстве прививается культ потребления. |
|||
Высшие касты: |
|||
* Альфа — ходят в одежде серого цвета. Наиболее интеллектуально развиты, ростом выше представителей других каст. Выполняют самую высококвалифицированную работу. Управленцы, врачи, преподаватели. |
|||
* Бета — ходят в красном. Медсёстры, младший персонал Инкубатория. |
|||
Генетический материал низшим кастам берут у себе подобных. После оплодотворения зародыши проходят специальную обработку, в результате одна зигота почкуется до 96 раз. Это создаёт стандартных людей. «Девяносто шесть тождественных близнецов, работающих на девяноста шести тождественных станках». Затем зародышам значительно снижают подачу кислорода, отчего снижается умственно-телесный уровень. Низшие касты ниже ростом, интеллект снижен. |
|||
* Гамма — ходят в зелёном. Рабочие специальности, требующие небольшого интеллекта. |
|||
* Дельта — ходят в [[Хаки (цвет)|хаки]]. |
|||
* Эпсилоны — ходят в чёрном. Обезьяноподобные полукретины, как их описывает сам автор. Не умеют читать и писать. Лифтёры, неквалифицированные рабочие. |
|||