«Դե Մոլեի միաբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
ավելացվեց Կատեգորիա:Մասոնական կազմակերպություններ ՀոթՔաթ գործիքով |
|||
Տող 36. | Տող 36. | ||
Միաբանության նախկին անդամները, մասոնները կամ մեծահասակ ուսուցիչները վերահսկում են կապիտուլը: Նրանց անվանում են «հայրեր»՝ ի պատիվ հիմնադիր հայրերի: Վերջին տարիներին կանայք նույնպես դառնում են խորհրդատուներ, նրանց անվանում են «մայրեր»: |
Միաբանության նախկին անդամները, մասոնները կամ մեծահասակ ուսուցիչները վերահսկում են կապիտուլը: Նրանց անվանում են «հայրեր»՝ ի պատիվ հիմնադիր հայրերի: Վերջին տարիներին կանայք նույնպես դառնում են խորհրդատուներ, նրանց անվանում են «մայրեր»: |
||
Յուրաքանչյուր երկիր ունի վարպետ-խորհրդատուի աստիճան, որն ընտրվում է հնազանդության մեջ, որը կազմված է կապիտուլի գլխավոր անդամներից: Միջազգային կառույցները մեծ վարպետի և քարտուղարության հետ, կազմակերպում և անցկացնում են միջազգային համագումար Դե Մոլեի միաբանության |
Յուրաքանչյուր երկիր ունի վարպետ-խորհրդատուի աստիճան, որն ընտրվում է հնազանդության մեջ, որը կազմված է կապիտուլի գլխավոր անդամներից: Միջազգային կառույցները մեծ վարպետի և քարտուղարության հետ, կազմակերպում և անցկացնում են միջազգային համագումար Դե Մոլեի միաբանության գլխադասային գրասենյակում<ref name=autogenerated1 /><ref name=autogenerated2 />: |
||
== Կապիտուլի սպաներ == |
== Կապիտուլի սպաներ == |
18:59, 26 Նոյեմբերի 2020-ի տարբերակ
Դե Մոլեի միաբանություն | |
---|---|
Տեսակ | Եղբայրություն և service club? |
Երկիր | ԱՄՆ |
Հիմնադրված | 1919 |
Գլխադասային գրասենյակ | Կանզաս Սիթի, Միսսուրի, ԱՄՆ |
Հիմնադիր | Frank S. Land? |
Կայք | demolay.org(անգլ.) |
Դե Մոլեի Միաբանություն (անգլ.՝ Order of DeMolay), պարամասոնական նախաձեռնողական կազմակերպություն 12-ից 21 տարեկան երեխաների համար, որոնց հայրերը հանդիսանում են ազատ մասոնների եղբայրության անդամ: Կազմակերպությունը կրում է Տաճարականների Միաբանության վերջին մեծ վարպետի` Ժակ դե Մոլեի անունը:
Միաբանությունը հիմնադրվել է 1919 թվականին Միսուրի նահանգի Կանզաս Սիթի քաղաքում: Հիմնադրումից անմիջապես հետո այն դարձել է միջազգային երիտասարդական շարժում: 1990 թվականից ի վեր կազմակերպությունը հայտնի է որպես «Միջազգային Դե Մոլեի միաբանություն»[1][2]:
Պատմություն
Դե Մոլեի միաբանությունը հիմնադրվել է Միսուրի նահանգից հաջողակ գործարար Ֆրենկ Լենդի կողմից: Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո կառավարությանը սկսեց անհանգստացնել պատերազմի ժամանակ որբացած երեխաների ճակատագիրը: Անհրաժեշտ էր մի կազմակերպություն, որը կարող էր որբերին կապել այլ տղաների հետ և նրանց սովորեցնել պատասխանատվություն և հմտություններ առօրյա կյանքում:
Կազմակերպությունն արագ աճեց և ընդլայնվեց, ինչը հանգեցրեց ԱՄՆ-ի և շատ նահանգների մասոնական եղբայրության կողմից դրա ճանաչմանը: Շարժումն աճեց և զարգացավ, որի ընթացքում ԱՄՆ-ում ստեղծվեցին միաբանության մի շարք կապիտուլներ: Վերջիններս բացվեցին նաև մի շարք պետություններում, այդ թվում՝ Կանադայում, Ֆիլիպիններում, Ավստրալիայում, Բոլիվիայում, Բրազիլիայում[3], Գերմանիայում[4], Իտալիայում[5], Ճապոնիայում, Պորտուգալիայում, Պանամայում, Մեծ Բրիտանիայում, Մեքսիկայում և այլուր:[1][2]:
Կազմակերպություն
Միջազգային Դե Մոլեի միաբանությունը ԱՄՆ-ում և Կանադայում ունի մոտ 15 000 անդամներ:
Միաբանության անդամները, համաձայն կանոնների և սկզբունքների, գտնվում են մեծահասակների խնամքի տակ: Սկզբունքները կենտրոնանում են քաղաքացիական իրազեկության, առաջնորդության հմտությունների և անձնական պատասխանատվության զարգացման վրա:
Միաբանությունը զարգացնում է յոթ հիմնական առաքելությունները, որոնք են՝
- Որդիական սեր
- Հարգանք դեպի սրբավայրերը
- Քաղաքավարություն
- Եղբայրություն
- Հավատարմություն
- Մաքրություն
- Հայրենասիրություն
Գտնվելով Մասոնականության խնամքի տակ՝ ԱՄՆ-ի Դե Մոլեի միաբանությունը փորձում է անցկացնել իր ձեռնադրման ծիսակատարությունները: Յուրաքանչյուր կապիտուլ հովանավորվում է մասոնական օթյակի կամ այլ մասոնական կազմակերպության կողմից[1]:
Միաբանությունը նման է նմանատիպ կողմնորոշման այլ երիտասարդական կազմակերպություններին, ինչպիսիք են`« Աշխատանքի դուստրերը »[6], միջազգային «Ծիածան»[7] միաբանությունը աղջիկների համար, «Եղբայրության հույս» երիտասարդական ասոցիացիան (AJEF), «Շինարար տղաների» միաբանությունը, «Աստղերի երեխաների համաստեղություն» միաբանությունը:
Շարժման կառուցվածք
Մասոնական օթյակի օրինակով ստեղծված կապիտուլները համարվում են կառավարման մարմիններ: Կապիտուլը ղեկավարում է գլխավոր խորհրդատուն: Վարպետի խորհրդականն ընտրվում է կապիտուլի անդամներից և, որպես կանոն, նա ամենամեծ անդամներից մեկն է: Նրան օգնում են ավագ և կրտսեր խորհրդականները: Ավագ խորհրդականը սովորաբար դիտվում է որպես ապագա վարպետ-խորհրդատու: Կապիտուլի բոլոր սպաները նշանակվում են վարպետ-խորհրդատուի կողմից, բացառությամբ խորհրդատուների և գանձապետի, որոնք ընտրվում են, իսկ քարտուղարը նշանակվում է կապիտուլի խորհրդատվական խորհրդի կողմից:
Միաբանության նախկին անդամները, մասոնները կամ մեծահասակ ուսուցիչները վերահսկում են կապիտուլը: Նրանց անվանում են «հայրեր»՝ ի պատիվ հիմնադիր հայրերի: Վերջին տարիներին կանայք նույնպես դառնում են խորհրդատուներ, նրանց անվանում են «մայրեր»:
Յուրաքանչյուր երկիր ունի վարպետ-խորհրդատուի աստիճան, որն ընտրվում է հնազանդության մեջ, որը կազմված է կապիտուլի գլխավոր անդամներից: Միջազգային կառույցները մեծ վարպետի և քարտուղարության հետ, կազմակերպում և անցկացնում են միջազգային համագումար Դե Մոլեի միաբանության գլխադասային գրասենյակում[1][2]:
Կապիտուլի սպաներ
Ստորակարգությամբ՝
Ընտրված՝
- Վարպետ-խորհրդատու
- Ավագ խորհրդատոի
- Կրտսեր խորհրդատու
- Գանձապահ
Նշանակված՝
- Քարտւղար
- Ավագ սարկավագ
- Կրտսեր սարկավագ
- Ավագ պատասխանատու
- Կրտսեր պատասխանատու
- Խոսնակ
- Դռնապան
- Քահանայապետ
- Մարշալ
- Ողորմություն տվող
- Յոթ ուսուցիչներ (Դե Մոլեյի միաբանության յոթ հիմնական առաքինությունների ներկայացուցիչներ)
- Երգեհոնահար[2]
Գործունեություն
Դե Մոլեյի միաբանությունը մասնակցում է մի շարք հանդիսությունների, այդ թվում նաև՝ «Ծիածան աղջիկների համար» և «Եհովայի դուստրեր» միաբանության անդամների հետ, սպորտային մրցումներ, ինչպիսի են՝ բասկետբոլ, ֆուտբոլ, բեյսբոլ, թենիս, փեյնթբոլ, բիլիարդ: Յուրաքանչյուր կապիտուլ որոշում է, թե ինչ կուզեն անել միաբանության անդանմերը պլանավորման և առկա միջոցների հիման վրա[1][2]:
Մրցանակաբաշխություններ և մրցանակներ
Ասպետի կոչումը համարվում է ամենաբարձր կոչումը, որը կարող է ստանալ Դե Մոլեյի միաբանության անդամը: Այս աստիճանը կարող է շնորհվել նաև միաբանության բարեգործական միջոցառումներին մասնակցելու համար: Ստանալով աստիճանը՝ տրվում է դիպլոմ, որում նշվում է տվյալ աստիճանի ստացողի ակնառու արժանիքները: Շքանշանը շնորհվում է 15 տարեկանից՝ միաբանությունում 2 տարով մնալու պայմանով:
Պատվո լեգեոնի (LOH) աստիճանը Դե Մոլեի միաբանության միջազգային բարձր խորհրդի կողմից շնորհված բարձրագույն աստիճանն է: 1985 թվականին Գերագույն խորհրդի կանոնադրության մեջ կատարված փոփոխություններից հետո Պատվո լեգեոնի կոչման թեկնածուները պետք է լինեն առնվազն 25 տարեկան:
Դե Մոլեի միաբանության Բարձր խորհուրդը նույնպես կարող է Պատվո լեգեոնի աստիճան շնորհել որոշակի ոլորտներում բացառիկ ներդրումների համար (մարդասիրական աշխատանք, Դե Մոլեի միաբանությունում հաղորդակցություն և սպասարկում) [1][2]:
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 История Ордена Де Моле
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Thomas W Jackson THE DEMOLAY RELATIONSHIP TO FREEMASONRY
- ↑ Орден де Моле в Бразилии
- ↑ demolay.de / Deutsch / deutsch.html Орден де Моле в Германии
- ↑ Орден де Моле в Италии
- ↑ International Order of the Rainbow For Girls
- ↑ Job’s Daughters International