«Նիկոպոլի ճակատամարտ (1396)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Տող 40. Տող 40.
[[Կատեգորիա:Խաչակիրների ճակատամարտեր]]
[[Կատեգորիա:Խաչակիրների ճակատամարտեր]]
[[Կատեգորիա:Օսմանյան կայսրության ճակատամարտեր]]
[[Կատեգորիա:Օսմանյան կայսրության ճակատամարտեր]]
[[Կատեգորիա:Թուրքիայի պատմություն]]
[[Կատեգորիա:Հունգարիայի ճակատամարտեր]]

13:27, 25 Սեպտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Նիկոպոլի ճակատամարտ
Օսմանյան պատերազմանները Եվրոպայում
(Ժան Ֆրուասարայի մատենագրության պատկերազարդումները)
Թվական 1396 թվականի սեպտեմբերի 25
Վայր Բուլղարիա
Նիկոպոլ
Արդյունք Թուրքերի համոզիչ հաղթանակը,
խաչակիրների ջախջախում
Հակառակորդներ
Հունգարիա
Հիվանդախնամների միաբանություն
Ֆրանսիա
Վալախիա
Վենետիկի հանրապետություն
Լեհաստանից, Բոհեմիայից, Նավառայի թագավորությունից, Տրանսիլվանիայից և Իսպանիայից բազմաթիվ կամավորներ
Օսմանյան կայսրություն
Մորավյան Սերբիա
Հրամանատարներ
թագավորներ Սիգիզմունդ I
Ժան Անվախ
սուլթան Բայազիդ I
Ստեփան Լազարյան
Կողմերի ուժեր
12-17 հազար 15-17 հազար
Կորուստներ
Մեծ մասը ոչնչացվել է կամ գերի է վերցվել: Խաղաղ բնակչության կորուստներ պատերազմից առաջ: Միջին ռազմական կորուստ:

Նիկոլոպոլի ճակատամարտ, խոշոր ճակատամարտ, որը տեղի է ունեցել 1396 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Բուլղարիայի հյուսիսային հատվածի մոտակայքում գտնվող Նիկոպոլում, հունգարական թագավոր Սիգիզմունդ I-ի, Ֆրանսիական թագավորության, Հիվանդախնամների միաբանության և Վենետիկի հանրապետության բանակների, մի կողմից էլ, Թուրքիայի սուլթան Բայազիդ I-ի և իր ընկերոջ[փա՞ստ] զորքերի միջև։ Թուրքական բանակը տարավ համոզիչ հաղթանակ։

Նախապատմություն

XIV դարում խաչակիրների արշավանքների ավանդույթը սկսեց կորսվել, հետևաբար հարյուրամյա խաչակիրների արշավանքները նշանավորվեց մի շարք ոչ հասուն արշավանքներով, որոնք ընդունվում էին ասպետների և թագավորների կողմից։ Ոչ շատ մեծ, նրանց համար անհաջողություն գրանցվեց 1390 թվականին Թունիսյան ընկերությունում (արշավանք դեպի Մահդիա), և նաև Մերձբալթիկայի շրջանում տեղի ունեցավ հերթական մի շարք վեճեր ու կռիվներ։ Կոսովոյի ճակատամարտից հետո 1389 թվականին թուրքերը վերականգնեցին իրենց իշխանությունը Բալկյան լեռների մեծ մասում և փաստացի դուրս վռնդեցին բյուզանդացիներին, ստիպելով նրանց բավարարվել միայն Կոստանդնուպոլիսով և նրա կից տարածքներով, որոնք հետագայում ենթարկվեցին թուրքերի մի շարք արշավանքների։

Պատերազմի արդյունք

Թուրքերը Բալկաններում հաստատեցին իրենց իշխանությունը, Կենտրոնական Եվրոպայի համար թողնելով ավելի մեծ սպառնալիք։

Բուլղարիան մինչև 1878 թվականը դարձավ Օսմանյան կայսրության նահանգ[1]

Պատերազմի քարտեզը

Ծանոթագրություններ

  1. Было перенесено из статьи «25 сентября»

Աղբյուրներ