«Խոստովանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

18:38, 8 Սեպտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Խոստովանություն, ապաշխարություն, քրիստոնեական եկեղեցու խորհուրդներից, աբրահամյան կրոններում (հուդայականությունում, քրիստոնեությունում, իսլամում) Աստծո առաջ գործած մեղքերի խոստովանություն։ Խոստովանությունը ենթադրում է ապաշխարություն և ապագայում այլևս մեղքեր չգործելու որոշում։

Խոստովանությամբ հավատացյալը (ապաշխարողը) զղջումով մեղքերն է հայտնում հոգևորականին (խոստովանահորը), իսկ վերջինս թողություն է տալիս մեղքերին։ Այժմ տարածվում է խմբային խոստովանությունը, որը կրում է մեղքերի թողության հավաքական աղոթքի բնույթ։ Հայ առաքելական եկեղեցում ընդունված է և՛ անհատական, և՛ հավաքական խոստովանությունը։ Խոստովանությունյան ընթացքում հոգևորականը կամ հավատացյալը ընթերցում են Գրիգոր Տաթևացու խոստովանությունյան բանաձևը, ուր նշված են մարդկային հանցանքները և մեղքերը։

Աստվածաշնչում

Խոստովանության հասկացությունը հանդիպում է ինչպես Հին Կտակարանում (Թվեր 5.6-7^[1]; Ղևտ 26.40^[2]), այնպես էլ Նոր Կտակարանում (Մատթեոս 5.23-24^[3]; Մատթեոս 6.14^[4])։

Հին Կտակարանում

Հինդուիզմում խոստովանությունը պատգամ է։ Հնգամատյանում խոստովանության ակտը միշտ միշտ նախորդում է անմեղ զոհաբերությանը։ Աստվածաշնչում ասվում է․ «տղամարդը կամ կինը, որոնք մեղք են գործել ... թող խոստովանեն իրենց մեղքերը» Ղևտ 26.40^[5]։ Հին Կտակարանը չի սահմանում խոստովանության որոշակի ձև, իսկ դրանում պարունակվող մեղքերի խոստովանության ձևակերպումները, որպես կանոն, աչքի են ընկնում հակիրճությամբ։ Այդպիսին են Կայենի (Ծննդոց) 4:1, 3),Մովսեսի (Ելք) 32:31), Ահանի (Հեսու 7։20), Դավթի (Թագավորություններ Ա և Բ 12:1) խոստովանությունները։ Խոստովանությունը բազմաբառ է միայն այն ժամանակ, երբ դրան տրվում է պոետական կամ առասպելաբանական ձև Սաղմոսարան) 38, 51 և այլն^[5]։

Նոր Կտակարանում

Նոր Կտակարանում նեղացնողի խոստովանությունը նեղացված մարդու առաջ համարվում է պարտադիր պայման Աստծուն աղոթելուց առաջ (Մատթեոս 5.23-24^[6], Մատթեոս 6.14^[7])։ Դիդախեի պարականոն ստեղծագործությունում նեղացնողի խոստովանությունը նեղացվողի առաջ հանդիսանում է պարտադիր պայման հաղորդության հացը ճաշակելուց առաջ (տե՛ս Հաղորդություն)։ Նոր Կտակարանը չի սահմանում խոստովանությունը որպես հատուկ ձևով անցկացվող ծես (հնագույն եկեղեցիների տերմիալոգիայում՝ խորհուրդ), ի տարբերություն հաղորդության և մկրտության։ Նոր Կտակարանում խոստովանությունը դա արտահայտություն է (հրապարակային կամ առանձին) Աստծուն իր մեղքերի թողության, որում կարևոր է ոչ թե ձևը, այլ բովանդակությունը՝ ապաշխարությունը՝ որպես ըմբռնման փոփոխություն՝ մետանոյա։

Հուդայականությունում

Հուդայականությունում տերմինը կրում է «վիդույ» (եբրայերեն՝ וִדּוּי‎ — «խոստովանություն, գիտակցում») անվանումը։ Ժամանակակից նշանակությամբ առաջին անգամ ի հայտ է եկել Միշնահում^[8]։ Հենվելով աստվածաշնչյան «տղամարդը կամ կինը, որոնք մեղք են գործել ... թող խոստովանեն իրենց մեղքերը» կարգադրության վրա (Թվեր 5:6, 7)՝ հուդայական հալախան եզրակացնում է, որ ցանկացած պատվիրանի չպահպանումը պետք է քավվի ապաշխարությամբ և խոստովանությամբ^[9]։

Յոմ Կիպուրում իր, իր ընտանիքի, քոհենների և ողջ ժողովրդի համար տաճարային ծառայության ընթացքում քահանայապետի կողմից արտասանված խոստովանության բանաձևը շատ հակիրճ է ձևակերպված և բաղկացած է ընդամենը երկու նախադասությունից: Առաջին հերթին (բուն խստովանություն) թվարկում են երեք տեսակի մեղքերը՝ այլասերում [օրենքի], հանցագործություն [նրա] և մեղանչում, երկրորդ հերթին խնդրվում է Աստծո ներումը նրանց փոխարեն^[10]։ Յոմ-Կիպուրի Սուրբ Պատարագի ժամանակ ընթերցված անձնական խոստովանության բանաձևերը^[11], ակնհայտորեն, ստեղծվել են տաճարի ավերումից հետո և կոչված են եղել փոխարինելու քահանայապետի կողմից կարդացած խոստովանությունը։

Քրիստոնեությունում

Քրիստոնեության մեջ, այն է՝ պատմական եկեղեցիներում, խոստովանությունը եկեղեցական կանոնագրքերով կանոնակարգված արարողություններից է (ծեսեր), որը երբեմն կոչվում է նաև ապաշխարության խորհուրդ^[12]։ Ապաշխարողը ստանում է մեղքերի թողություն հենց Աստծուց։ Մեղքերի ներման իշխանությունը, համաձայն քրիստոնեական ուսմունքի, Հիսուս Քրիստոսն է տվել իր առաքյալներին (նրանց միջոցով Եկեղեցիներին՝ ի դեմս եպիսկոպոսների): «Ընդունեք Սուրբ Հոգուն։ Ում մեղքերը կներեք, նա կներվի, ում վրա կթողնեք, նրա վրա կմնա» (Ավետարան ըստ Հովհաննեսի) 20:22-23)։

Խոստովանությունը քրիստոնյայի կյանքի անբաժանելի մասն է։ Լուսավորիչ Իգնատիուս Բրյանչանինովը գրել է․ «Խոստովանությունը սրտի ջերմ զղջումն է, մաքրման փափագը, որը գալիս է սրբության զգացումից, երկրորդ մկրտությունն է և, հետևաբար, ապաշխարության մեջ մենք մեռնում ենք մեղքի համար և հարություն ենք առնում սրբության համար»^[13]։

Իսլամում

Խոստովանությունը իսլամում կարող է կոչվել «տաուբա»^[14]^[15]։ Նման (բայց ոչ նույնական) հասկացություն իսլամում կարող է որոշակի ենթադրությունների դեպքում ներման աղերսանք համարվել (Աստծո ներման որոնում), որը կոչվում է «իստիգֆար»^[16]^[17]։ Ոմանք մեկնաբանում են իսթիգֆարը որպես ներման խնդրանքի խոսքերի արտաբերում։ Մեղքի խոստովանությունն իրականացվում է Աստծո առաջ, այլ ոչ թե մարդու առաջ, բացի մեղքի զոհի ներման (խնդրանքից:

Ծանոթագրություններ

↑ Скажи сынам Израилевым: если мужчина или женщина сделает какой-либо грех против человека, и через это сделает преступление против Господа, и виновна будет душа та, то пусть исповедаются во грехе своём, который они сделали, и возвратят сполна то, в чем виновны, и прибавят к тому пятую часть и отдадут тому, против кого согрешили
↑ Тогда признаются они в беззаконии своём и в беззаконии отцов своих, как они совершали преступления против Меня и шли против Меня
↑ Итак, если ты принесёшь дар твой к жертвеннику и там вспомнишь, что брат твой имеет что-нибудь против тебя, оставь там дар твой перед жертвенником, и пойди прежде примирись с братом твоим, и тогда приди и принеси дар твой
↑ Ибо если вы будете прощать людям согрешения их, то простит и вам Отец ваш Небесный
↑ ^5,0 ^5,1 Исповедь՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում
↑ Итак, если ты принесёшь дар твой к жертвеннику и там вспомнишь, что брат твой имеет что-нибудь против тебя, оставь там дар твой пред жертвенником, и пойди прежде примирись с братом твоим, и тогда приди и принеси дар твой
↑ Ибо если вы будете прощать людям согрешения их, то простит и вам Отец ваш Небесный
↑ Мишна, Биккурим 2:2; Меггила 2:5
↑ Сифри Чис. 2, 3; Маймонид, Мишне Тора, Законы раскаяния 1:1
↑ Мишна, Иома 3:8; 4:2; 6:2
↑ Палестинский Талмуд Иома 8:9, 45в; Вавилонский Талмуд, Иома 87б; Мидраш Вайикра Раба 3:3
↑ Исповедь(չաշխատող հղում)Կաղապար:Мёртвая ссылка // Энциклопедия «Религия»
↑ В помощь кающимся. Из творений святителя Игнатия Брянчанинова
↑ «шува» (шаббат-шува) в иудаизме, т.е. покаяние (дословно — возвращение). т.е. возвращение к исполнению Божьих заповедей. Покаяние (тшува)
↑ Шаббат Шуба. Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона
↑ Истигфар
↑ Различие между Тауба и Истигфар(չաշխատող հղում)

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խոստովանություն» հոդվածին։

«Исповедь в грехах». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հրեական հանրագիտարան: In 86 Volumes (82 Volumes and 4 Additional Volumes). St. Petersburg. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
«Покаяние». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հրեական հանրագիտարան: In 86 Volumes (82 Volumes and 4 Additional Volumes). St. Petersburg. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
«Ашамну». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հրեական հանրագիտարան: In 86 Volumes (82 Volumes and 4 Additional Volumes). St. Petersburg. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Исповедь: О чём нужно помнить, готовясь к исповеди, статья православного священника на сайте Православие и мир.
Как правильно исповедоваться? Подробный материал на тему
Исповедь: Православная церковь об исповеди: что говорить, как готовиться, как складывался чин исповеди на сайте Православие и мир.
Таинство покаяния
Про таинство покаяния на сайте католического прихода св. Екатерины
Статьи о Таинстве покаяния на сайте Азбука веры
Валентин Свенцицкий, прот. Шесть чтений о таинстве покаяния в его истории

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խոստովանություն» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 77)։

[1] Скажи сынам Израилевым: если мужчина или женщина сделает какой-либо грех против человека, и через это сделает преступление против Господа, и виновна будет душа та, то пусть исповедаются во грехе своём, который они сделали, и возвратят сполна то, в чем виновны, и прибавят к тому пятую часть и отдадут тому, против кого согрешили

[2] Тогда признаются они в беззаконии своём и в беззаконии отцов своих, как они совершали преступления против Меня и шли против Меня

[3] Итак, если ты принесёшь дар твой к жертвеннику и там вспомнишь, что брат твой имеет что-нибудь против тебя, оставь там дар твой перед жертвенником, и пойди прежде примирись с братом твоим, и тогда приди и принеси дар твой

[4] Ибо если вы будете прощать людям согрешения их, то простит и вам Отец ваш Небесный

[ЭЕЭ-5] 5,0 ^5,1 Исповедь՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում

[6] Итак, если ты принесёшь дар твой к жертвеннику и там вспомнишь, что брат твой имеет что-нибудь против тебя, оставь там дар твой пред жертвенником, и пойди прежде примирись с братом твоим, и тогда приди и принеси дар твой

[7] Ибо если вы будете прощать людям согрешения их, то простит и вам Отец ваш Небесный

[8] Мишна, Биккурим 2:2; Меггила 2:5

[9] Сифри Чис. 2, 3; Маймонид, Мишне Тора, Законы раскаяния 1:1

[10] Мишна, Иома 3:8; 4:2; 6:2

[11] Палестинский Талмуд Иома 8:9, 45в; Вавилонский Талмуд, Иома 87б; Мидраш Вайикра Раба 3:3

[Исповедь-12] Исповедь(չաշխատող հղում)Կաղապար:Мёртвая ссылка // Энциклопедия «Религия»

[13] В помощь кающимся. Из творений святителя Игнатия Брянчанинова

[14] «шува» (шаббат-шува) в иудаизме, т.е. покаяние (дословно — возвращение). т.е. возвращение к исполнению Божьих заповедей. Покаяние (тшува)

[15] Шаббат Шуба. Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона

[16] Истигфар

[17] Различие между Тауба и Истигфар(չաշխատող հղում)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-'''Խոստովանություն''', ապաշխարություն, քրիստոնեական եկեղեցու խորհուրդներից, աբրահամյան կրոններում ([[հինդուիզմ]]ում, [[քրիստոնեություն]]ում, [[իսլամ]]ում) Աստծո առաջ գործած մեղքերի խոստովանություն։ Խոստովանությունը ենթադրում է ապաշխարություն և ապագայում այլևս մեղքեր չգործելու որոշում։
+'''Խոստովանություն''', ապաշխարություն, քրիստոնեական եկեղեցու խորհուրդներից, աբրահամյան կրոններում ([[հուդայականություն]]ում, [[քրիստոնեություն]]ում, [[իսլամ]]ում) Աստծո առաջ գործած մեղքերի խոստովանություն։ Խոստովանությունը ենթադրում է ապաշխարություն և ապագայում այլևս մեղքեր չգործելու որոշում։
-Խոստովանությամբ [[հավատացյալ]]ը (ապաշխարողը) զղջումով [[մեղքեր]]ն է հայտնում [[հոգևորական]]ին (խոստովանահորը), իսկ վերջինս թողություն է տալիս մեղքերին։ Այժմ տարածվում է խմբային խոստովանությունը, որը կրում է մեղքերի թողության հավաքական աղոթքի բնույթ։ [[Հայ առաքելական եկեղեցի|Հայ առաքելական եկեղեցում]] ընդունված է և՛ անհատական, և՛ հավաքական խոստովանությունը։ Խոստովանությունյան ընթացքում հոգևորականը կամ հավատացյալը ընթերցում են [[Գրիգոր Տաթևացի|Գրիգոր Տաթևացու]] խոստովանությունյան բանաձևը, ուր նշված են մարդկային հանցանքները և մեղքերը։
+Խոստովանությամբ [[հավատացյալ]]ը (ապաշխարողը) զղջումով [[Մեղք (կրոնական)|մեղք]]երն է հայտնում [[հոգևորական]]ին (խոստովանահորը), իսկ վերջինս թողություն է տալիս մեղքերին։ Այժմ տարածվում է խմբային խոստովանությունը, որը կրում է մեղքերի թողության հավաքական աղոթքի բնույթ։ [[Հայ առաքելական եկեղեցի|Հայ առաքելական եկեղեցում]] ընդունված է և՛ անհատական, և՛ հավաքական խոստովանությունը։ Խոստովանությունյան ընթացքում հոգևորականը կամ հավատացյալը ընթերցում են [[Գրիգոր Տաթևացի|Գրիգոր Տաթևացու]] խոստովանությունյան բանաձևը, ուր նշված են մարդկային հանցանքները և մեղքերը։
 == Աստվածաշնչում ==
@@ Տող 12. / Տող 12. @@
 Նոր Կտակարանում նեղացնողի խոստովանությունը նեղացված մարդու առաջ համարվում է պարտադիր պայման Աստծուն աղոթելուց առաջ (Մատթեոս 5.23-24<ref>Итак, если ты принесёшь дар твой к жертвеннику и там вспомнишь, что брат твой имеет что-нибудь против тебя, оставь там дар твой пред жертвенником, и пойди прежде '''примирись''' с братом твоим, и тогда приди и принеси дар твой</ref>, Մատթեոս 6.14<ref>Ибо если вы будете '''прощать''' людям согрешения их, то '''простит''' и вам Отец ваш Небесный</ref>)։ [[Դիդախե]]ի պարականոն ստեղծագործությունում նեղացնողի խոստովանությունը նեղացվողի առաջ հանդիսանում է պարտադիր պայման հաղորդության հացը ճաշակելուց առաջ (տե՛ս [[Հաղորդություն]])։ Նոր Կտակարանը չի սահմանում խոստովանությունը որպես հատուկ ձևով անցկացվող ծես (հնագույն եկեղեցիների տերմիալոգիայում՝ [[խորհուրդ]]), ի տարբերություն հաղորդության և [[Մկրտություն|մկրտության]]։ Նոր Կտակարանում խոստովանությունը դա արտահայտություն է (հրապարակային կամ առանձին)  Աստծուն իր մեղքերի թողության, որում կարևոր է ոչ թե ձևը, այլ բովանդակությունը՝ [[ապաշխարություն]]ը՝ որպես ըմբռնման փոփոխություն՝ մետանոյա։
+== Հուդայականությունում ==
-== Հինդուիզմում ==
-Հինդուիզմում տերմինը կրում է «վիդույ» ({{lang-he|וִדּוּי}} — «խոստովանություն, գիտակցում») անվանումը։ Ժամանակակից նշանակությամբ առաջին անգամ ի հայտ է եկել Միշնահում<ref>[[Мишна]], Биккурим 2:2; Меггила 2:5</ref>։ Հենվելով աստվածաշնչյան «տղամարդը կամ կինը, որոնք մեղք են գործել ... թող խոստովանեն իրենց մեղքերը» կարգադրության վրա ([[Թվեր (գիրք)|Թվեր]] 5:6, 7)՝ հուդայական հալախան եզրակացնում է, որ ցանկացած պատվիրանի չպահպանումը պետք է քավվի ապաշխարությամբ և խոստովանությամբ<ref>[[Сифри]] Чис. 2, 3; [[Маймонид]], [[Мишне Тора]], Законы раскаяния 1:1</ref>։
+Հուդայականությունում տերմինը կրում է «վիդույ» ({{lang-he|וִדּוּי}} — «խոստովանություն, գիտակցում») անվանումը։ Ժամանակակից նշանակությամբ առաջին անգամ ի հայտ է եկել Միշնահում<ref>[[Мишна]], Биккурим 2:2; Меггила 2:5</ref>։ Հենվելով աստվածաշնչյան «տղամարդը կամ կինը, որոնք մեղք են գործել ... թող խոստովանեն իրենց մեղքերը» կարգադրության վրա ([[Թվեր (գիրք)|Թվեր]] 5:6, 7)՝ հուդայական հալախան եզրակացնում է, որ ցանկացած պատվիրանի չպահպանումը պետք է քավվի ապաշխարությամբ և խոստովանությամբ<ref>[[Сифри]] Чис. 2, 3; [[Маймонид]], [[Мишне Тора]], Законы раскаяния 1:1</ref>։
 [[Յոմ Կիպուր|Յոմ Կիպուրում]] իր, իր ընտանիքի, [[Քոհեններ|քոհենների]] և ողջ ժողովրդի համար տաճարային ծառայության ընթացքում քահանայապետի կողմից արտասանված խոստովանության բանաձևը շատ հակիրճ է ձևակերպված և բաղկացած է ընդամենը երկու նախադասությունից: Առաջին հերթին (բուն խստովանություն) թվարկում են երեք տեսակի մեղքերը՝ այլասերում [օրենքի], հանցագործություն [նրա] և մեղանչում, երկրորդ հերթին խնդրվում է Աստծո ներումը նրանց փոխարեն<ref>[[Мишна]], Иома 3:8; 4:2; 6:2</ref>։ Յոմ-Կիպուրի Սուրբ Պատարագի ժամանակ ընթերցված անձնական խոստովանության բանաձևերը<ref>Палестинский Талмуд Иома 8:9, 45в; [[Вавилонский Талмуд]], Иома 87б; [[Мидраш]] Вайикра Раба 3:3</ref>, ակնհայտորեն, ստեղծվել են տաճարի ավերումից հետո և կոչված են եղել փոխարինելու քահանայապետի կողմից կարդացած խոստովանությունը։