«Ծաղկաջերմոց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1. Տող 1.


[[Պատկեր:Butterflyhousewidescreen.jpg|մինի|350px|Սայոն հաուսի ծաղկաջերմոցը Լոնդոնի շրջակայքում (1828-30)]]
[[Պատկեր:Butterflyhousewidescreen.jpg|մինի|350px|Սայոն հաուսի ծաղկաջերմոցը Լոնդոնի շրջակայքում (1828-30)]]
[[Պատկեր:Moscow Kuskovo Park asv2018-08 img3.jpg|մինի|18-րդ դարի ծաղկաջերմոց Կուսկովոյում]]
[[Պատկեր:Moscow Kuskovo Park asv2018-08 img3.jpg|մինի|18-րդ դարի ծաղկաջերմոց [[Կուսկովո]]յում]]
'''Ծաղկաջերմոց,''' բույսերի աճեցման համար կառուցապատում կամ շինություն, արհեստական էկոհամակարգ:
'''Ծաղկաջերմոց,''' բույսերի աճեցման համար կառուցապատում կամ շինություն, արհեստական էկոհամակարգ:


== Պատմություն ==
== Պատմություն ==
Առաջին ջերմոցները հայտնվել են Ֆրանսիայում 16-րդ դարի երկրորդ կեսին և նախատեսված են եղել միայն ջերմասեր պտղատու այգիների ձմեռային պահպանման համար: Էկզոտիկ բույսերի շուրջտարյա աճեցման համար վառարանով առաջին ապակյա ջերմոցը կառուցվել է Լեյդենի Բուսաբանական այգում 1599 թվականին։ 1646 թվականին հայտնվում է Ամստերդամում, 1714 թվականին՝ Փարիզում<ref>{{cite web|url=https://www.google.ru/search?tbm=bks&hl=ru&q=оранжерея|title=Плодовый сад на вашем подоконнике|author=Власова Н.|website=|date=|publisher=www.google.ru|lang=ru|accessdate=2017-12-23}}</ref>: 17-19-րդ դարերում ջերմոցները հայտնի էին եվրոպական հարուստ տներում՝ նարինջ (orange) և այլ էկզոտիկ բույսեր աճեցնելու համար: Այսպես, ֆրանսիացի բնագետ Բորի դե Սեն-Վենսանը, որը հայտնվել է Վիեննայում 1805 թվականին, գրում է այն տպավորության մասին, որը նրա վրա տեղական արիստոկրատիայի տներն են թողել. «Ինձ համար հմայիչ նոր սովորություն է թվացել. գրեթե բոլոր աշխարհիկ կանայք իրենց տունը զարդարում էին ծաղկաջերմոցներով, որտեղ նույնիսկ ձմռանն առավել հազվագյուտ և զարմանալի բույսերի բուրումնավետությունն էր լցվել»<ref>{{Книга|автор=Mangin A. Histoire des jardins anciens et modernes. 1887. P. 372.|заглавие=|ответственный=|издание=|место=|издательство=|год=|страницы=|страниц=|isbn=|isbn2=}}</ref>:
Առաջին ջերմոցները հայտնվել են Ֆրանսիայում 16-րդ դարի երկրորդ կեսին և նախատեսված են եղել միայն ջերմասեր պտղատու այգիների ձմեռային պահպանման համար: Էկզոտիկ բույսերի շուրջտարյա աճեցման համար վառարանով առաջին ապակյա ջերմոցը կառուցվել է Լեյդենի Բուսաբանական այգում 1599 թվականին։ 1646 թվականին հայտնվում է [[Ամստերդամ]]ում, 1714 թվականին՝ [[Փարիզ]]ում<ref>{{cite web|url=https://www.google.ru/search?tbm=bks&hl=ru&q=оранжерея|title=Плодовый сад на вашем подоконнике|author=Власова Н.|website=|date=|publisher=www.google.ru|lang=ru|accessdate=2017-12-23}}</ref>: 17-19-րդ դարերում ջերմոցները հայտնի էին եվրոպական հարուստ տներում՝ նարինջ (orange) և այլ էկզոտիկ բույսեր աճեցնելու համար: Այսպես, ֆրանսիացի բնագետ Բորի դե Սեն-Վենսանը, որը հայտնվել է Վիեննայում 1805 թվականին, գրում է այն տպավորության մասին, որը նրա վրա տեղական արիստոկրատիայի տներն են թողել. «Ինձ համար հմայիչ նոր սովորություն է թվացել. գրեթե բոլոր աշխարհիկ կանայք իրենց տունը զարդարում էին ծաղկաջերմոցներով, որտեղ նույնիսկ ձմռանն առավել հազվագյուտ և զարմանալի բույսերի բուրումնավետությունն էր լցվել»<ref>{{Книга|автор=Mangin A. Histoire des jardins anciens et modernes. 1887. P. 372.|заглавие=|ответственный=|издание=|место=|издательство=|год=|страницы=|страниц=|isbn=|isbn2=}}</ref>:


Աստիճանաբար ծաղկաջերմոցները սկսում են զարդարել նաև բուրժուազիայի տները. «Այսօր դա անհրաժեշտ լրացում է ցանկացած քիչ թե շատ պատշաճ այգու համար», - գրում է բարոն Էրնուֆը 1862 թվականին<ref>{{Книга|автор=Baron Emouf. L’art des jardins. 3-e éd. P. 328|заглавие=|ответственный=|издание=|место=|издательство=|год=|страницы=|страниц=|isbn=|isbn2=}}</ref>: Այդ ժամանակ Ֆրանսիայում տարածվում է հյուրասենյակային ծաղկաջերմոցի նորաձևությունը, որի օրինակ կարող է հանդիսանալ Էմիլ Զոլայի «Հանքարդյունաբերություն» վեպում նկարագրված ծաղկաջերմոցը (1871)<ref>{{Книга|автор=Золя Э.|заглавие=Ругон-Маккары: Карьера Ругонов. Добыча|ссылка=https://books.google.com.ua/books?id=l__wAAAAMAAJ&q=оранжерея++добыча+золя&dq=оранжерея++добыча+золя&hl=ru&sa=X|ответственный=|издание=|место=|издательство=Правда|год=1957|страницы=|страниц=544|isbn=|isbn2=}}</ref>:
Աստիճանաբար ծաղկաջերմոցները սկսում են զարդարել նաև բուրժուազիայի տները. «Այսօր դա անհրաժեշտ լրացում է ցանկացած քիչ թե շատ պատշաճ այգու համար», - գրում է բարոն Էրնուֆը 1862 թվականին<ref>{{Книга|автор=Baron Emouf. L’art des jardins. 3-e éd. P. 328|заглавие=|ответственный=|издание=|место=|издательство=|год=|страницы=|страниц=|isbn=|isbn2=}}</ref>: Այդ ժամանակ Ֆրանսիայում տարածվում է հյուրասենյակային ծաղկաջերմոցի նորաձևությունը, որի օրինակ կարող է հանդիսանալ Էմիլ Զոլայի «Հանքարդյունաբերություն» վեպում նկարագրված ծաղկաջերմոցը (1871)<ref>{{Книга|автор=Золя Э.|заглавие=Ругон-Маккары: Карьера Ругонов. Добыча|ссылка=https://books.google.com.ua/books?id=l__wAAAAMAAJ&q=оранжерея++добыча+золя&dq=оранжерея++добыча+золя&hl=ru&sa=X|ответственный=|издание=|место=|издательство=Правда|год=1957|страницы=|страниц=544|isbn=|isbn2=}}</ref>:

09:43, 12 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Սայոն հաուսի ծաղկաջերմոցը Լոնդոնի շրջակայքում (1828-30)
18-րդ դարի ծաղկաջերմոց Կուսկովոյում

Ծաղկաջերմոց, բույսերի աճեցման համար կառուցապատում կամ շինություն, արհեստական էկոհամակարգ:

Պատմություն

Առաջին ջերմոցները հայտնվել են Ֆրանսիայում 16-րդ դարի երկրորդ կեսին և նախատեսված են եղել միայն ջերմասեր պտղատու այգիների ձմեռային պահպանման համար: Էկզոտիկ բույսերի շուրջտարյա աճեցման համար վառարանով առաջին ապակյա ջերմոցը կառուցվել է Լեյդենի Բուսաբանական այգում 1599 թվականին։ 1646 թվականին հայտնվում է Ամստերդամում, 1714 թվականին՝ Փարիզում[1]: 17-19-րդ դարերում ջերմոցները հայտնի էին եվրոպական հարուստ տներում՝ նարինջ (orange) և այլ էկզոտիկ բույսեր աճեցնելու համար: Այսպես, ֆրանսիացի բնագետ Բորի դե Սեն-Վենսանը, որը հայտնվել է Վիեննայում 1805 թվականին, գրում է այն տպավորության մասին, որը նրա վրա տեղական արիստոկրատիայի տներն են թողել. «Ինձ համար հմայիչ նոր սովորություն է թվացել. գրեթե բոլոր աշխարհիկ կանայք իրենց տունը զարդարում էին ծաղկաջերմոցներով, որտեղ նույնիսկ ձմռանն առավել հազվագյուտ և զարմանալի բույսերի բուրումնավետությունն էր լցվել»[2]:

Աստիճանաբար ծաղկաջերմոցները սկսում են զարդարել նաև բուրժուազիայի տները. «Այսօր դա անհրաժեշտ լրացում է ցանկացած քիչ թե շատ պատշաճ այգու համար», - գրում է բարոն Էրնուֆը 1862 թվականին[3]: Այդ ժամանակ Ֆրանսիայում տարածվում է հյուրասենյակային ծաղկաջերմոցի նորաձևությունը, որի օրինակ կարող է հանդիսանալ Էմիլ Զոլայի «Հանքարդյունաբերություն» վեպում նկարագրված ծաղկաջերմոցը (1871)[4]:

Ծանոթագրություններ

  1. Власова Н. «Плодовый сад на вашем подоконнике» (ռուսերեն). www.google.ru. Վերցված է 2017-12-23-ին.
  2. Mangin A. Histoire des jardins anciens et modernes. 1887. P. 372. .
  3. Baron Emouf. L’art des jardins. 3-e éd. P. 328 .
  4. Золя Э. Ругон-Маккары: Карьера Ругонов. Добыча. — Правда, 1957. — 544 с.
Ընթերցե՛ք «ծաղկաջերմոց» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։