«Սեզար Ֆրանկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սեզար Ֆրանկ; ֆր.՝ César Franck
Ծնվել է	դեկտեմբերի 10, 1822[…]
Ծննդավայր	Լիեժ, United Kingdom of the Netherlands
Մահացել է	նոյեմբերի 8, 1890[…] (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզ, Ֆրանսիա
Գերեզման	Մոնպարնաս գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	United Kingdom of the Netherlands, Բելգիա և Ֆրանսիա
Կրթություն	Փարիզի կոնսերվատորիա և Լիեժի թագավորական կոնսերվատորիա
Երկեր	Prelude, Chorale and Fugue?, Les Béatitudes?, Les Djinns? և Symphony in D minor?
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր, երգեհոնահար, երաժշտության ուսուցիչ, դաշնակահար և ուսուցիչ
Աշխատավայր	Փարիզի կոնսերվատորիա և Բրյուսելի թագավորական կոնսերվատորիա
Ամուսին	Félicité Saillot Desmousseaux?
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և
Կայք	cesar-franck.org
	Ստորագրություն;
	César Franck Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

20:58, 6 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Սեզար Ֆրանկ (ֆր.՝ César Franck, լրիվ անունը` Սեզար Օգյուստ Ժան Գիյոմ Յուբեր Ֆրանկ; դեկտեմբերի 10, 1822(1822-12-10)^[1]^[2]^[3]^[…], Լիեժ, United Kingdom of the Netherlands^[4]^[2] - նոյեմբերի 8, 1890(1890-11-08)^[1]^[3]^[5]^[…], Փարիզ, Ֆրանսիա^[4]), ֆրանսիացի կոմպոզիտոր և երգեհոնահար, ծագումով՝ բելգիացի։

Սեզար Ֆրանկը ծնվել է բելգիա-գերմանական ընտանիքում, հայրը բելգիական Գեմմենիխ գյուղից էր, իսկ մայրը գերմանացի էր Աախեն քաղաքից: 1830 թվականին ընդունվել է Լիեժ քաղաքի կոնսերվատորիան, ավարտել 4 տարի հետո գերազանցությամբ սոլֆեջոյի և դաշնամուրի դասարանները: 1833 թվականից մինչև 1835 թվականը հարմոնիայի դասեր է առել պրոֆեսոր Դասսաունի մոտ, ով դասավանդում էր Փարիզի կոնսերվատորիայում: Որդու երաժշտական հաջողությունները տեսնելով, հայրը 1835 թվականին համերգներ է կազմակերպել Աախենում, Լիեժում և Բրյուսելում:

XIX դարի 2-րդ կեսի երաժշտական ռոմանտիզմի ներկայացուցիչներից է։ Գրել է սիմֆոնիա (1888), «Էոյաններ» (1876), «Անիծված որսորդը» (1882) սիմֆոնիկ պոեմները, «Զիներ» պոեմը (1884) և «Սիմֆոնիկ վարիացիաներ» (1885) դաշնամուրի և նվագախմբի համար, «Քավություն» (սիմֆոնիա–պոեմ, 2-րդ խմբ․ 1874), «Երանության պատվիրանները» (1869–79) օրատորիաները, կամերագործիքային, դաշնամուրային, երգեհոնային ստեղծագործություններ։

Հեղինակ է նաև «Հուլդա» (1885, բեմ․ 1894), «Գիզել» (ավարտել են Վենսան դ'Էնդին, Էռնեստ Շոսսոնը և ուրիշներ, բեմ․ 1896) օպերաների։

1885 թվականին պարգևատրվել է Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանով, իսկ մեկ տարի անց դարձել ազգային երաժշտական միության նախագահ:

Սեզար Ֆրանկը մահացել է 1890 թվականին թոքամզի բորբոքումից, որն իր մոտ գրիպի հետևանք էր, թաղված է Մոնպառնասի գերեզմանատանը:

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 filmportal.de — 2005.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Dictionnaire des Wallons (ֆր.) — Fédération Wallonie-Bruxelles, Institut Jules-Destrée.

Գրականություն

Рогожина Н․, Сезар Франк, М․, 1969․

Արտաքին հղումներ

Սեզար Ֆրանկի միջազգային միություն (անգլ.) (գերմ.) (ֆր.)
Ֆրանկի կենսագրություն և ստեղծագործություններ (ֆր.)
Սեզար Ֆրանկ AllMusic կայքում

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 698)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեզար Ֆրանկ» հոդվածին։

[_3763de10210524eb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_6e0eaaac5372b937-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_7def090ce1c0b3f4-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 filmportal.de — 2005.

[_e3c793c3d90aa2fe-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.

[_5ddb3660ab599368-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Dictionnaire des Wallons (ֆր.) — Fédération Wallonie-Bruxelles, Institut Jules-Destrée.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Տող 6. / Տող 6. @@
 XIX դարի 2-րդ կեսի երաժշտական ռոմանտիզմի ներկայացուցիչներից է։ Գրել է սիմֆոնիա (1888), «Էոյաններ» (1876), «Անիծված որսորդը» (1882) սիմֆոնիկ պոեմները, «Զիներ» պոեմը (1884) և «Սիմֆոնիկ վարիացիաներ» (1885) դաշնամուրի և նվագախմբի համար, «Քավություն» (սիմֆոնիա–պոեմ, 2-րդ խմբ․ 1874), «Երանության պատվիրանները» (1869–79) օրատորիաները, կամերագործիքային, դաշնամուրային, երգեհոնային ստեղծագործություններ։
 Հեղինակ է նաև «Հուլդա» (1885, բեմ․ 1894), «Գիզել» (ավարտել են [[Վենսան դ'Էնդի]]ն, [[Էռնեստ Շոսսոն]]ը և ուրիշներ, բեմ․ 1896) օպերաների։
 [[1885]] թվականին պարգևատրվել է [[Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան]]ով, իսկ մեկ տարի անց դարձել ազգային երաժշտական միության նախագահ:
@@ Տող 25. / Տող 25. @@
 {{ՀՍՀ|հատոր=12|էջ=698}}
 {{Արտաքին հղումներ}}
 {{DEFAULTSORT:Ֆրանկ, Սեզար}}