«Օշին Ա Գանձակեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Հետ է շրջվում 5898884 խմբագրումը, որի հեղինակն է՝ Minas.Ohanyan (քննարկում) մասնակիցը Պիտակ՝ Հետ շրջել |
չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Պետական գործիչ |
{{Տեղեկաքարտ Պետական գործիչ |
||
| հայերեն անուն = Օշին Ա Գանձակեցի |
| հայերեն անուն = Օշին Ա Գանձակեցի |
||
Տող 49. | Տող 48. | ||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Օշինը եղել է [[Գանձակ]]ի իշխանը: Խույս տալով սելջուկյան թուրքերի հալածանքներից, [[1071]] թվականին իր ազգատոհմով, իր եղբայր Հալկամի և ուրիշ իշխանների հետ [[Կիլիկիա]] է տեղափոխվում [[Մեծ Հայք]]ի [[Արցախ]] նահանգի Մայրյաց ջուրք ավանից (Հյուսիսային Արցախ), հիմք դնելով Հեթումյանների իշխանական տոհմին: Կիլիկիայում իշխող [[Աբլղարիբ Արծրունի |
Օշինը եղել է [[Գանձակ]]ի իշխանը: Խույս տալով սելջուկյան թուրքերի հալածանքներից, [[1071]] թվականին իր ազգատոհմով, իր եղբայր Հալկամի և ուրիշ իշխանների հետ [[Կիլիկիա]] է տեղափոխվում [[Մեծ Հայք]]ի [[Արցախ]] նահանգի Մայրյաց ջուրք ավանից (Հյուսիսային Արցախ), հիմք դնելով Հեթումյանների իշխանական տոհմին: Կիլիկիայում իշխող [[Աբլղարիբ Արծրունի]]ն իր ընկեր Օշինին է նվիրում Տավրոսի լեռներում գտնվող՝ արաբներից գրավված [[Լամբրոն]] բերդը (հայկական անառիկ բերդ եւ քաղաք Լեռնային Կիլիկիայում)։ Օշինը հիմնովին վերակառուցում է անառիկ բերդը եւ կնության առնում [[Աբլղարիբ Արծրունի|Աբլղարիբ Արծրունու]] դստերը, որտեղ էլ հաջորդաբար իշխում են նրա իրավահաջորդները, կրելով Լամբրոնի իշխան տիտղոսը: Հեթումյանների իշխանական տոհմին է պատկանում նաեւ Պապերոն ամրոցը, որտեղ էլ հաստատվում են Օշին Գանձակեցու երկու եղբայրները՝ Բազունին եւ Ալգամը, կրելով Պապերոնի իշխան տիտղոսը{{փաստ}}։ |
||
Երբ [[Բյուզանդիա]]յի [[Ալեքսիոս Ա Կոմնենոս]] կայսրը 1085 թ.-ին պատերազմի գնաց [[լանգոբարդներ]]ի դեմ, Օշինը իր բանակով օգնության գնաց նրան, պատերազմի մեջ հաղթեց և սպանեց դուքս [[Ռոբերտ Գվիսկար|Ռոբերտ]] ֆրանսիացուն (հուլիսի 17 1085 թ.) և իբր պատիվ ստացավ կայսրից [[Տարսոն]]ը: Օշինը նաև օգնել է խաչակիրներին: |
Երբ [[Բյուզանդիա]]յի [[Ալեքսիոս Ա Կոմնենոս]] կայսրը 1085 թ.-ին պատերազմի գնաց [[լանգոբարդներ]]ի դեմ, Օշինը իր բանակով օգնության գնաց նրան, պատերազմի մեջ հաղթեց և սպանեց դուքս [[Ռոբերտ Գվիսկար|Ռոբերտ]] ֆրանսիացուն (հուլիսի 17 1085 թ.) և իբր պատիվ ստացավ կայսրից [[Տարսոն]]ը: Օշինը նաև օգնել է խաչակիրներին: |
22:24, 3 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ
Օշին Ա Գանձակեցի Ասպետ Արշակունի | ||
| ||
---|---|---|
11-րդ դար | ||
Հաջորդող | Հեթում Բ | |
Ազգություն | Հայ | |
Դավանանք | Քրիստոնեություն | |
Ծննդավայր | Գանձակ, Սելջուկյան սուլթանություն | |
Վախճանի օր | 1110 | |
Դինաստիա |
Հեթումյանների տան հիմնադիր | |
Քաղաքացիություն | Լամբրոն | |
Հայր | Հեթում Գանձակեցի | |
Ամուսին | անանուն Արծրունի և Անանուն | |
Զավակներ | Հեթում Հեթումյան և անանուն Հեթումյան |
Օշին Ա Գանձակեցի նաև Ասպետ Արշակունի (ծննդյան թ. անհայտ - 1110 թ.), Գանձակի, այնուհետև Լամբրոնի իշխան, ըստ Կիրիլ Թումանովի Կամսարականների նախարարական տնից, Հեթումյանների իշխանական, այնուհետև թագավորական տան հիմնադիրը[2][3], Հեթում Գանձակեցու որդին, Հեթում Ա-ի հայրը: Օշինի եղբայրներն էին՝ իշխաններ Հալկամ Գանձակեցին և Բազունի Գանձակեցին:
Կենսագրություն
Օշինը եղել է Գանձակի իշխանը: Խույս տալով սելջուկյան թուրքերի հալածանքներից, 1071 թվականին իր ազգատոհմով, իր եղբայր Հալկամի և ուրիշ իշխանների հետ Կիլիկիա է տեղափոխվում Մեծ Հայքի Արցախ նահանգի Մայրյաց ջուրք ավանից (Հյուսիսային Արցախ), հիմք դնելով Հեթումյանների իշխանական տոհմին: Կիլիկիայում իշխող Աբլղարիբ Արծրունին իր ընկեր Օշինին է նվիրում Տավրոսի լեռներում գտնվող՝ արաբներից գրավված Լամբրոն բերդը (հայկական անառիկ բերդ եւ քաղաք Լեռնային Կիլիկիայում)։ Օշինը հիմնովին վերակառուցում է անառիկ բերդը եւ կնության առնում Աբլղարիբ Արծրունու դստերը, որտեղ էլ հաջորդաբար իշխում են նրա իրավահաջորդները, կրելով Լամբրոնի իշխան տիտղոսը: Հեթումյանների իշխանական տոհմին է պատկանում նաեւ Պապերոն ամրոցը, որտեղ էլ հաստատվում են Օշին Գանձակեցու երկու եղբայրները՝ Բազունին եւ Ալգամը, կրելով Պապերոնի իշխան տիտղոսը[փա՞ստ]։
Երբ Բյուզանդիայի Ալեքսիոս Ա Կոմնենոս կայսրը 1085 թ.-ին պատերազմի գնաց լանգոբարդների դեմ, Օշինը իր բանակով օգնության գնաց նրան, պատերազմի մեջ հաղթեց և սպանեց դուքս Ռոբերտ ֆրանսիացուն (հուլիսի 17 1085 թ.) և իբր պատիվ ստացավ կայսրից Տարսոնը: Օշինը նաև օգնել է խաչակիրներին: Օշինին հաջորդեց որդին՝ Հեթում Ա իշխանը:
Աղբյուրներ
- Հայոց անձնանունների բառարան, Հրաչյա Աճառյան, 1942 թ. էջ 235-236
- ↑ Թումանով, Կիրիլ. «Կամսարական». Իրանիկա Հանրագիտարան.
- ↑ Մանուկ Աբեղյան //Հայոց հին գրականության պատմություն// ՀԽՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, 1975 թ. - էջ 409(605)
Լամբրոնացիների նախապապ, իշխան Օշինը, Կիլիկիա է տեղափոխվել 1073 թվականին Գանձակից, որտեղ իշխան էր նրա ընկերը՝ Աբլղարիբ Արծրունին: Վերջինս նրան տվեց Լամբրոնի բերդը, Տավորսի լեռներում: Օշինը և իր որդին Հեթումը մտնում են կայսերական ծառայության և հիմնադրում տեղի հայտնի իշխանական տոհմին:
- ↑ Ա.Պ Քաջյան. // Հայերը Բյուզանդական կայսրության իշխող դասի կազմում 11-12-րդ դդ. // Գլ.4 բ.50 "Օշին" էջ 131-132 // ՀԽՍՀ ԳԱ 1973 թ.
Օշին, Հեթումի որդին, հայ իշխան: Նա Կիլիկիա է տեղափոխվել 11-րդ դարի 70-ական թթ. Գանձակից: Նրա հետ էին նրա եղբայրները՝ Բազունին և Հալկամը: Նա վերցրել է արաբներից Լամբրոն բերդը և դարձել իշխան-ասպետ: