«Պանթյուրքիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր պարբերություններ
Նոր պարբերություն
Տող 1. Տող 1.
[[Պատկեր:Milliyetçi Hareket Partisi Logo.svg|մինի|աջից|204x204px|Պանթյուրքիստների դրոշ]]
[[Պատկեր:Milliyetçi Hareket Partisi Logo.svg|մինի|աջից|204x204px|Պանթյուրքիստների դրոշ]]
[[Պատկեր:Map-TurkicLanguages.png|մինի|աջից|200px|Անկախ պետություններ և կազմավորումներ, որտեղ թյուրքական խմբին պատկանող լեզուն ունի պաշտոնական կարգավիճակ]]
[[Պատկեր:Map-TurkicLanguages.png|մինի|աջից|200px|Անկախ պետություններ և կազմավորումներ, որտեղ թյուրքական խմբին պատկանող լեզուն ունի պաշտոնական կարգավիճակ]]
[[Պատկեր:Flag_of_the_Turkic_Council.svg|alt=Sun, crescent moon and star against a light-blue background|մինի|Թյուրքական խորհրդի դրոշը]]

'''Պանթյուրքիզմ''' (Համաթյուրքականություն) ({{lang-tr|Türkçülük}}), մշակութային և դիվանագիտական հոսանք է,[[գաղափարախոսություն]], որն ի հայտ եկավ XIX դարի երկրորդ կեսում<ref>[http://www.britannica.com/eb/article-9058213/Pan-Turkism Pan-Turkism — Britannica Online Encyclopedia]</ref>՝ 1880-ական թվականներին, [[Ադրբեջան|Ադրբեջանի]] թյուրքական մտավորականների շրջանում (այն ժամանակ ՝ Ռուսաստանի կայսրության մի մաս) և [[Օսմանյան կայսրություն|Օսմանյան կայսրությունում]] (ժամանակակից [[Թուրքիա]]):Այն տարածված է թյուրքական ազգերով բնակեցված պետութույուններում և որի հիմքն է իրենց էթնիկ, մշակութային և լեզվային ընդհանրության հիման վրա ստեղծել դիվանագիտական համախմբում։Պանթյուրքիզմը շարժում է, , որի նպատակը բոլոր թյուրքական ժողովուրդների մշակութային և քաղաքական միավորումն էր:<ref name="fishman">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=oUydX_3rG0AC&pg=PA269|title=Handbook of Language and Ethnic Identity: The Success-Failure Continuum in Language and Ethnic Identity Efforts|last=Fishman|first=Joshua|author2=Garcia, Ofelia|publisher=Oxford University Press|year=2011|isbn=978-0-19-539245-6|volume=2|location=|page=269|pages=|quote=''It is commonly acknowledged that pan-Turkism, the movement aiming at the political and/or cultural unification of all Turkic peoples, emerged among Turkic intellectuals of Russia as a liberal-cultural movement in the 1880s.''|authorlink=}}</ref><ref>{{cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Britannica Online|title=Pan-Turkism|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/440700/Pan-Turkism|accessdate=19 Jul 2009|year=2009|publisher=Encyclopædia Britannica|volume=|location=|id=|isbn=|oclc=|doi=|pages=|quote=Political movement of the late 19th and early 20th centuries, which had as its goal the political union of all Turkish-speaking peoples in the [[Ottoman Empire]], [[Russia]], [[China]], [[Iran]], and [[Afghanistan]].}}</ref><ref name="landau">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=uy6Sa0E3HbcC|title=Pan-Turkism: From Irredentism To Cooperation|last=Landau|first=Jacob|publisher=Indiana University Press|year=1995|isbn=978-0-253-20960-3}}</ref><ref name="LandauRadicalPolitics">Jacob M. Landau, "Radical Politics in Modern Turkey", BRILL, 1974.</ref><ref>Robert F. Melson, "The Armenian Genocide" in Kevin Reilly (Editor), Stephen Kaufman (Editor), Angela Bodino (Editor) "Racism: A Global Reader (Sources and Studies in World History)", M.E. Sharpe (January 2003). pg 278:"Concluding that their liberal experiment had been a failure, CUP leaders turned to Pan-Turkism, a [[Xenophobia|xenophobic]] and [[Chauvinism|chauvinistic]] brand of [[nationalism]] that sought to create a new empire based on [[Islam]] and Turkish ethnicity."</ref> Թուրանիզմը սերտորեն կապված շարժում է, բայց ավելի ընդհանուր տերմին է, քան թյուրքականությունը, քանի որ թյուրքականությունը վերաբերում է միայն [[Թուրքեր|թուրք]] ժողովրդին: Այնուամենայնիվ, թյուրքական գաղափարախոսությամբ զբաղվող հետազոտողներն ու քաղաքական գործիչները այս տերմինները օգտագործել են որպես հոմանիշներ շատ աղբյուրներում և գրականության աշխատություններում:<ref name="Gilyazov">Iskander Gilyazov, "[http://beznen-yul.narod.ru/by-kyzyk/panturk.htm Пантюрκизм, Пантуранизм и Германия] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20061004230533/http://beznen-yul.narod.ru/by-kyzyk/panturk.htm|date=2006-10-04}}", magazine "Татарстан" No 5-6, 1995. {{in lang|ru}}</ref> Թեև թյուրքական ժողովուրդներից շատերը կիսում են պատմական, մշակութային և լեզվական արմատներ, պանթուրքական քաղաքական շարժման վերելքը 19-րդ և 20-րդ դարերի երևույթ է:<ref>{{cite web|url=http://www.britannica.com/eb/article-9058213/Pan-Turkism|title=Pan-Turkism|work=Encyclopædia Britannica|accessdate=2 April 2016}}</ref> Դա մասամբ պատասխանն էր [[Եվրոպա|Եվրոպայում]] պանսլավիզմի և պան-գերմանականության զարգացմանը և ազդեց պան-իրանականության վրա [[Ասիա|Ասիայում]]: Զիյա Գյոկալպը սահմանեց պանթուրքիզմը որպես մշակութային, ակադեմիական , փիլիսոփայական<ref name="gökalp">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=lShkAAAAMAAJ|title=The Principles of Turkism|last=Gökalp|first=Ziya|author2=Devereaux, Robert|publisher=E. J. Brill|year=1968|pages=125|quote=''Turkism is not a political party but a scientific, philosophic and aesthetic school of thought.''}}</ref> և քաղաքական<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=VKVSHjjUT2UC&pg=PA19|title=Turkey beyond nationalism: towards post-nationalist identities|last=Kieser|first=Hans-Lukas|publisher=I. B. Tauris|year=2006|isbn=978-1-84511-141-0|pages=19|quote=}}</ref> հայեցակարգ, որը պաշտպանում է թյուրք ժողովուրդների միասնությունը:
'''Պանթյուրքիզմ''' (Համաթյուրքականություն) ({{lang-tr|Türkçülük}}), մշակութային և դիվանագիտական հոսանք է,[[գաղափարախոսություն]], որն ի հայտ եկավ XIX դարի երկրորդ կեսում<ref>[http://www.britannica.com/eb/article-9058213/Pan-Turkism Pan-Turkism — Britannica Online Encyclopedia]</ref>՝ 1880-ական թվականներին, [[Ադրբեջան|Ադրբեջանի]] թյուրքական մտավորականների շրջանում (այն ժամանակ ՝ Ռուսաստանի կայսրության մի մաս) և [[Օսմանյան կայսրություն|Օսմանյան կայսրությունում]] (ժամանակակից [[Թուրքիա]]):Այն տարածված է թյուրքական ազգերով բնակեցված պետութույուններում և որի հիմքն է իրենց էթնիկ, մշակութային և լեզվային ընդհանրության հիման վրա ստեղծել դիվանագիտական համախմբում։Պանթյուրքիզմը շարժում է, , որի նպատակը բոլոր թյուրքական ժողովուրդների մշակութային և քաղաքական միավորումն էր:<ref name="fishman">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=oUydX_3rG0AC&pg=PA269|title=Handbook of Language and Ethnic Identity: The Success-Failure Continuum in Language and Ethnic Identity Efforts|last=Fishman|first=Joshua|author2=Garcia, Ofelia|publisher=Oxford University Press|year=2011|isbn=978-0-19-539245-6|volume=2|location=|page=269|pages=|quote=''It is commonly acknowledged that pan-Turkism, the movement aiming at the political and/or cultural unification of all Turkic peoples, emerged among Turkic intellectuals of Russia as a liberal-cultural movement in the 1880s.''|authorlink=}}</ref><ref>{{cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Britannica Online|title=Pan-Turkism|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/440700/Pan-Turkism|accessdate=19 Jul 2009|year=2009|publisher=Encyclopædia Britannica|volume=|location=|id=|isbn=|oclc=|doi=|pages=|quote=Political movement of the late 19th and early 20th centuries, which had as its goal the political union of all Turkish-speaking peoples in the [[Ottoman Empire]], [[Russia]], [[China]], [[Iran]], and [[Afghanistan]].}}</ref><ref name="landau">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=uy6Sa0E3HbcC|title=Pan-Turkism: From Irredentism To Cooperation|last=Landau|first=Jacob|publisher=Indiana University Press|year=1995|isbn=978-0-253-20960-3}}</ref><ref name="LandauRadicalPolitics">Jacob M. Landau, "Radical Politics in Modern Turkey", BRILL, 1974.</ref><ref>Robert F. Melson, "The Armenian Genocide" in Kevin Reilly (Editor), Stephen Kaufman (Editor), Angela Bodino (Editor) "Racism: A Global Reader (Sources and Studies in World History)", M.E. Sharpe (January 2003). pg 278:"Concluding that their liberal experiment had been a failure, CUP leaders turned to Pan-Turkism, a [[Xenophobia|xenophobic]] and [[Chauvinism|chauvinistic]] brand of [[nationalism]] that sought to create a new empire based on [[Islam]] and Turkish ethnicity."</ref> Թուրանիզմը սերտորեն կապված շարժում է, բայց ավելի ընդհանուր տերմին է, քան թյուրքականությունը, քանի որ թյուրքականությունը վերաբերում է միայն [[Թուրքեր|թուրք]] ժողովրդին: Այնուամենայնիվ, թյուրքական գաղափարախոսությամբ զբաղվող հետազոտողներն ու քաղաքական գործիչները այս տերմինները օգտագործել են որպես հոմանիշներ շատ աղբյուրներում և գրականության աշխատություններում:<ref name="Gilyazov">Iskander Gilyazov, "[http://beznen-yul.narod.ru/by-kyzyk/panturk.htm Пантюрκизм, Пантуранизм и Германия] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20061004230533/http://beznen-yul.narod.ru/by-kyzyk/panturk.htm|date=2006-10-04}}", magazine "Татарстан" No 5-6, 1995. {{in lang|ru}}</ref> Թեև թյուրքական ժողովուրդներից շատերը կիսում են պատմական, մշակութային և լեզվական արմատներ, պանթուրքական քաղաքական շարժման վերելքը 19-րդ և 20-րդ դարերի երևույթ է:<ref>{{cite web|url=http://www.britannica.com/eb/article-9058213/Pan-Turkism|title=Pan-Turkism|work=Encyclopædia Britannica|accessdate=2 April 2016}}</ref> Դա մասամբ պատասխանն էր [[Եվրոպա|Եվրոպայում]] պանսլավիզմի և պան-գերմանականության զարգացմանը և ազդեց պան-իրանականության վրա [[Ասիա|Ասիայում]]: Զիյա Գյոկալպը սահմանեց պանթուրքիզմը որպես մշակութային, ակադեմիական , փիլիսոփայական<ref name="gökalp">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=lShkAAAAMAAJ|title=The Principles of Turkism|last=Gökalp|first=Ziya|author2=Devereaux, Robert|publisher=E. J. Brill|year=1968|pages=125|quote=''Turkism is not a political party but a scientific, philosophic and aesthetic school of thought.''}}</ref> և քաղաքական<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=VKVSHjjUT2UC&pg=PA19|title=Turkey beyond nationalism: towards post-nationalist identities|last=Kieser|first=Hans-Lukas|publisher=I. B. Tauris|year=2006|isbn=978-1-84511-141-0|pages=19|quote=}}</ref> հայեցակարգ, որը պաշտպանում է թյուրք ժողովուրդների միասնությունը:


Տող 13. Տող 13.


Փաստաբանները վերջինիս օգտագործում են որպես համեմատություն , քանի որ «թյուրքական» -ը ավելի շատ լեզվական և մշակութային տարբերակում է, քան ռասայական կամ էթնիկական նկարագրություն: Սա  տարբերակում է այն «թուրքերենից», որը էթնիկ տերմին է,և նկարագրում է  հիմնականում Թուրքիայում բնակվող մարդկանց : Պանթուրքական գաղափարները և վերամիավորման շարժումները սկսեցին տարածվել [[Կենտրոնական Ասիա|Կենտրոնական Ասիայի]] և թյուրքական այլ երկրներում [[Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն|Խորհրդային Միության]] փլուզումից ի վեր:
Փաստաբանները վերջինիս օգտագործում են որպես համեմատություն , քանի որ «թյուրքական» -ը ավելի շատ լեզվական և մշակութային տարբերակում է, քան ռասայական կամ էթնիկական նկարագրություն: Սա  տարբերակում է այն «թուրքերենից», որը էթնիկ տերմին է,և նկարագրում է  հիմնականում Թուրքիայում բնակվող մարդկանց : Պանթուրքական գաղափարները և վերամիավորման շարժումները սկսեցին տարածվել [[Կենտրոնական Ասիա|Կենտրոնական Ասիայի]] և թյուրքական այլ երկրներում [[Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն|Խորհրդային Միության]] փլուզումից ի վեր:

<br />
<br />

== Պատմությունը ==
[[Պատկեր:PanTurkishRally.JPG|alt=Demonstration with flags|մինի|Պանթուրքական հանրահավաքը Ստամբուլում, 2009թ Մարտ]]
1804-ին թաթար աստվածաբան Ղաբդենազիր Քուրսավին գրել է տրակտատ, որը կոչ է անում [[Իսլամ|իսլամի]] արդիականացումը: Քուրսավին ջադիդ էր (արաբերեն ջադիդ ՝ «նոր»): [[Ջադիդականություն|Ջադիդները]] խրախուսում էին քննադատական մտածողությունը, աջակցելով կրթությանը և սեռերի հավասարությանը և պահպանում հանդուրժողականություն այլ հավատքների, թյուրքական մշակութային միասնության և Եվրոպայի մշակութային ժառանգության բաց լինելու համար:<ref name="Khakimov">Rafael Khakimov, "[http://eng.globalaffairs.ru/region-ecology/numbers/5/504.html Taklid and Ijtihad] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070210221350/http://eng.globalaffairs.ru/region-ecology/numbers/5/504.html|date=2007-02-10}}", ''Russia in Global Affairs'', Dec. 2003.</ref> Ջադիդական շարժումը հիմնադրվել է 1843 թվականին [[Կազան|Կազանում]]: Դրա նպատակը կիսաշրջանային աշխարհայնացումն ու կրթական բարեփոխումն էր, թուրքերի ազգային (ոչ կրոնական) ինքնության հետ մեկտեղ: Դրանից առաջ նրանք Ռուսաստանի կայսրության մուսուլմանական հպատակներ էին, ինչը պահպանվեց մինչև վերջինիս կործանումը:<ref name="NN">N.N., "[http://www.panorama.ru/gazeta/p35_turk.html Полтора Века Пантюрκизма в Турции]", magazine "Панорама". {{in lang|ru}}</ref>



== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

17:57, 14 Ապրիլի 2020-ի տարբերակ

Պանթյուրքիստների դրոշ
Անկախ պետություններ և կազմավորումներ, որտեղ թյուրքական խմբին պատկանող լեզուն ունի պաշտոնական կարգավիճակ
Sun, crescent moon and star against a light-blue background
Թյուրքական խորհրդի դրոշը

Պանթյուրքիզմ (Համաթյուրքականություն) (թուրքերեն՝ Türkçülük), մշակութային և դիվանագիտական հոսանք է,գաղափարախոսություն, որն ի հայտ եկավ XIX դարի երկրորդ կեսում[1]՝ 1880-ական թվականներին, Ադրբեջանի թյուրքական մտավորականների շրջանում (այն ժամանակ ՝ Ռուսաստանի կայսրության մի մաս) և Օսմանյան կայսրությունում (ժամանակակից Թուրքիա):Այն տարածված է թյուրքական ազգերով բնակեցված պետութույուններում և որի հիմքն է իրենց էթնիկ, մշակութային և լեզվային ընդհանրության հիման վրա ստեղծել դիվանագիտական համախմբում։Պանթյուրքիզմը շարժում է, , որի նպատակը բոլոր թյուրքական ժողովուրդների մշակութային և քաղաքական միավորումն էր:[2][3][4][5][6] Թուրանիզմը սերտորեն կապված շարժում է, բայց ավելի ընդհանուր տերմին է, քան թյուրքականությունը, քանի որ թյուրքականությունը վերաբերում է միայն թուրք ժողովրդին: Այնուամենայնիվ, թյուրքական գաղափարախոսությամբ զբաղվող հետազոտողներն ու քաղաքական գործիչները այս տերմինները օգտագործել են որպես հոմանիշներ շատ աղբյուրներում և գրականության աշխատություններում:[7] Թեև թյուրքական ժողովուրդներից շատերը կիսում են պատմական, մշակութային և լեզվական արմատներ, պանթուրքական քաղաքական շարժման վերելքը 19-րդ և 20-րդ դարերի երևույթ է:[8] Դա մասամբ պատասխանն էր Եվրոպայում պանսլավիզմի և պան-գերմանականության զարգացմանը և ազդեց պան-իրանականության վրա Ասիայում: Զիյա Գյոկալպը սահմանեց պանթուրքիզմը որպես մշակութային, ակադեմիական , փիլիսոփայական[9] և քաղաքական[10] հայեցակարգ, որը պաշտպանում է թյուրք ժողովուրդների միասնությունը:

Հետազոտական գրականության մեջ «պանթյուրքիզմ» տերմինը օգտագործվում է թուրքալեզու ժողովուրդների քաղաքական, մշակութային եւ էթնիկ միասնության գա ղափարները նկարագրելու համար։ Թուրանիզմը Պանթյուրքիզմին սերտորեն կապված շարժում է, բայց ավելի լայն հասկացություն է, քանի որ Թուրքիզմը վերաբերում է միայն թյուրքական ժողովուրդներին։


Անվանումը

Հետազոտական գրականության մեջ «պանթուրքիզմը» օգտագործվում է բոլոր թյուրքախոս ժողովրդի քաղաքական, մշակութային և էթնիկական միասնությունը նկարագրելու համար: «Թյուրքիզմը» սկսեց գործածվել «պան» նախածանցով (հունարենից πᾶν ,պան = ամբողջ):[11]

Փաստաբանները վերջինիս օգտագործում են որպես համեմատություն , քանի որ «թյուրքական» -ը ավելի շատ լեզվական և մշակութային տարբերակում է, քան ռասայական կամ էթնիկական նկարագրություն: Սա  տարբերակում է այն «թուրքերենից», որը էթնիկ տերմին է,և նկարագրում է  հիմնականում Թուրքիայում բնակվող մարդկանց : Պանթուրքական գաղափարները և վերամիավորման շարժումները սկսեցին տարածվել Կենտրոնական Ասիայի և թյուրքական այլ երկրներում Խորհրդային Միության փլուզումից ի վեր:


Պատմությունը

Demonstration with flags
Պանթուրքական հանրահավաքը Ստամբուլում, 2009թ Մարտ

1804-ին թաթար աստվածաբան Ղաբդենազիր Քուրսավին գրել է տրակտատ, որը կոչ է անում իսլամի արդիականացումը: Քուրսավին ջադիդ էր (արաբերեն ջադիդ ՝ «նոր»): Ջադիդները խրախուսում էին քննադատական մտածողությունը, աջակցելով կրթությանը և սեռերի հավասարությանը և պահպանում հանդուրժողականություն այլ հավատքների, թյուրքական մշակութային միասնության և Եվրոպայի մշակութային ժառանգության բաց լինելու համար:[12] Ջադիդական շարժումը հիմնադրվել է 1843 թվականին Կազանում: Դրա նպատակը կիսաշրջանային աշխարհայնացումն ու կրթական բարեփոխումն էր, թուրքերի ազգային (ոչ կրոնական) ինքնության հետ մեկտեղ: Դրանից առաջ նրանք Ռուսաստանի կայսրության մուսուլմանական հպատակներ էին, ինչը պահպանվեց մինչև վերջինիս կործանումը:[13]


Ծանոթագրություններ

  1. Pan-Turkism — Britannica Online Encyclopedia
  2. Fishman, Joshua; Garcia, Ofelia (2011). Handbook of Language and Ethnic Identity: The Success-Failure Continuum in Language and Ethnic Identity Efforts. Vol. 2. Oxford University Press. էջ 269. ISBN 978-0-19-539245-6. «It is commonly acknowledged that pan-Turkism, the movement aiming at the political and/or cultural unification of all Turkic peoples, emerged among Turkic intellectuals of Russia as a liberal-cultural movement in the 1880s.»
  3. «Pan-Turkism». Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica. 2009. Վերցված է 19 Jul 2009-ին. «Political movement of the late 19th and early 20th centuries, which had as its goal the political union of all Turkish-speaking peoples in the Ottoman Empire, Russia, China, Iran, and Afghanistan
  4. Landau, Jacob (1995). Pan-Turkism: From Irredentism To Cooperation. Indiana University Press. ISBN 978-0-253-20960-3.
  5. Jacob M. Landau, "Radical Politics in Modern Turkey", BRILL, 1974.
  6. Robert F. Melson, "The Armenian Genocide" in Kevin Reilly (Editor), Stephen Kaufman (Editor), Angela Bodino (Editor) "Racism: A Global Reader (Sources and Studies in World History)", M.E. Sharpe (January 2003). pg 278:"Concluding that their liberal experiment had been a failure, CUP leaders turned to Pan-Turkism, a xenophobic and chauvinistic brand of nationalism that sought to create a new empire based on Islam and Turkish ethnicity."
  7. Iskander Gilyazov, "Пантюрκизм, Пантуранизм и Германия Արխիվացված 2006-10-04 Wayback Machine", magazine "Татарстан" No 5-6, 1995. (ru)
  8. «Pan-Turkism». Encyclopædia Britannica. Վերցված է 2 April 2016-ին.
  9. Gökalp, Ziya; Devereaux, Robert (1968). The Principles of Turkism. E. J. Brill. էջ 125. «Turkism is not a political party but a scientific, philosophic and aesthetic school of thought.»
  10. Kieser, Hans-Lukas (2006). Turkey beyond nationalism: towards post-nationalist identities. I. B. Tauris. էջ 19. ISBN 978-1-84511-141-0.
  11. Mansur Hasanov, Academician of Academy of Sciences of Tatarstan Republic, "Великий реформатор", in magazine "Республика Татарстан" № 96–97 (24393-24394), 17 May 2001. (ru)
  12. Rafael Khakimov, "Taklid and Ijtihad Արխիվացված 2007-02-10 Wayback Machine", Russia in Global Affairs, Dec. 2003.
  13. N.N., "Полтора Века Пантюрκизма в Турции", magazine "Панорама". (ru)