«Լ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
No edit summary
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 2. Տող 2.
{{Հայերենի այբուբեն}}
{{Հայերենի այբուբեն}}
{{Նշան|Լ լ}}
{{Նշան|Լ լ}}
[[Պատկեր:Լ-Հայկական Սովետական Հանրագիտարան.jpg|մինի|ձախից]]
'''Լ''', '''լ''', (անվանում։ '''լյուն'''), [[հայկական այբուբեն]]ի 12-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «30»։
'''Լ''', '''լ''', (անվանում։ '''լյուն'''), [[հայկական այբուբեն]]ի 12-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «30»։
Ստեղծել է [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը [[405]] - [[406]] թվականներին։ [[Միջնադար]]ում օգտագործվել են «[[երկաթագիր]]», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները<ref>{{Գիրք
Ստեղծել է [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը [[405]] - [[406]] թվականներին։ [[Միջնադար]]ում օգտագործվել են «[[երկաթագիր]]», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները<ref>{{Գիրք

04:25, 19 Մարտի 2020-ի տարբերակ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
Լ լ

Լ, լ, (անվանում։ լյուն), հայկական այբուբենի 12-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «30»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405 - 406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1]։[2][3][4]։

Կիրառություն

Փոքրատառ լ-ն գործածվում է ծավալ չափելու լիտր միավորը նշանակելու համար։

Ուշագրավ փաստ

Մեծատառ Լ-ն իր տեսքով նման է լատիներեն L-ին։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Լ». U+053C
  • փոքրատառ՝ «լ». U+056C

Բրայլով ներկայացում

Dots-123

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։