«Սարայ Բերկե»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{ՎԹ1|2020,3,2}} |
{{ՎԹ1|2020,3,2}} |
||
{{Տեղեկաքարտ Պատմական վայր}} |
|||
'''Սարայ Բերկե''' (Սարայ ալ-Ջեդիդ), միջնադարյան քաղաք, 14-րդ դարի սկզբից՝ [[Ոսկե հորդա]]յի մայրաքաղաք: |
'''Սարայ Բերկե''' (Սարայ ալ-Ջեդիդ), միջնադարյան քաղաք, 14-րդ դարի սկզբից՝ [[Ոսկե հորդա]]յի մայրաքաղաք: |
||
06:23, 3 Մարտի 2020-ի տարբերակ
|
Դուք կարող եք բարելավել թարգմանությունը։ Օրիգինալ տեքստը կարող եք գտնել ձախ կողմի «այլ լեզուներով» ենթաբաժնում։ |
| Սարայ Բերկե | |
|---|---|
 | |
 |
Սարայ Բերկե (Սարայ ալ-Ջեդիդ), միջնադարյան քաղաք, 14-րդ դարի սկզբից՝ Ոսկե հորդայի մայրաքաղաք:
Պատմություն
Ըստ Ալեքսանդր Յակուբովսկու[1], Սարայ Բերկեն հիմնադրել է Ոսկե հորդայի տիրակալ Բերկեն (շուրջ 1260 թվական)[2]), և Ուզբեկ-խանի օրոք պետության մայրաքաղաքն այնտեղ է տեղափոխվել Սարայ Բաթու քաղաքից, և քաղաքը հայտնի դարձավ Սարայ Ալ-Ջեդիդ (Նոր Սարայ) անունով:
Սարայ Բերկեի (Սարայ ալ-Ջեդիդ) զարգացման գագաթնակետը թվագրվում է 14-րդ դարի առաջին կեսով: 1361 թվականից հետո՝ «Մեծ զեմյատնյայի» ժամանակաշրջանում, քաղաքը ձեռքից ձեռք է անցել տարբեր հարձակվողների կողմից, որոնք հավակնում էին խանի գահին, իսկ 1395-ին այն քանդվել է Լենկթեմուրի կողմից Թոքթամըշի հետ պատերազմի ժամանակ:
1402-ին Սարայ ալ-Ջեդիդը վերականգնվեց, բայց այլևս չկարողացավ հասնել իր նախկին շքեղությանն ու փայլին:
Մոտ 1469 թվականին քաղաք է այցելել Աֆանասի Նիկիտինը, որն այն նշել է իր «Ճանապարհորդություն երեք ծովերից այն կողմ» ճանապարհորդական գրառումներում[3]։
1471 թվականին Սարայ Բերկեն գրավեցին և թալանեցին Վյատկայի ուշկույնիկները (նովգորոդյան ծովահենները):
Քաղաքը վերջնականապես ավերվեց 1480-ին իշխան Վասիլի Նոզդրովատի-Զվենգորոդսկիի ավերումից և նրան հաջորդած Ղրիմի խան Մենգլլի Գերայի կողմից 1502 թվականին նվաճելուց հետո:
Վադիմ Եգորովը, մեջբերելով Յակուբովսկու չհաստատված տեսակետը , նշում է, որ հնագիտական տվյալները և գրավոր աղբյուրները վկայում են Սարայի Ալ-Ջեդիդ ուշ շրջանի մասին՝ 1330-ական թվականներին[4]։ Ըստ Իբն Արաբշահի, քաղաքը գոյություն է ունեցել 63 տարի, ուստի այն հիմնադրվել է 1332 թվականին:
Իբն Բատուտան, ով այցելել է«Ոսկե Օրդու» 1334 թվականին, օգտագործում է Սառա Բերկե անունը կապելով Բաթուի հիմնադրած քաղաքի հետ: Եգորովն ենթադրում է, որ Սառա-Բերկեն Սարայ-Բաթուի այլ անուն է:
Գտնվելու վայրը
Համաձայն մեկ վարկածի՝ Նովի Սարայը տեղակայված էր Ախթուբայի ձախ ափին՝ Վոլգայի թևին, մոտ Վոլգոգրադի մարզի Լենինսկի շրջանի ժամանակակից Ցարև գյուղի մոտ, բայց կա վարկած, որ Ցարևսկոե բլուրը Գյուլիստան քաղաքի ավերակներն է և կապված չէ Սարայ Ալ-Ջեդիդ հետ[5][6]։
Ըստ Ա.Վ. Պաչկալովի հետազոտության, որը կատարվել է XXI դարի սկզբին, Նովի Սարայը Սելիտրենոյե ավան է, Աստրախանի մարզի Խարաբալինսկի շրջանի Սելիտրեննոե գյուղի մոտակայքում, քանի որ 13-ից 14-րդ դարասկզբին բնակավայրում մետաղադրամների գտածոներ չեն հայտնաբերվել[7][8][9]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Греков Б. Д., Якубовский А. Ю. Золотая Орда и её падение. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1950.
- ↑ Сарай-Берке // Ремень — Сафи. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 22).
- ↑ Хожение за три моря Афанасия Никитина. — Л., 1986. — 57 с.
- ↑ Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII−XIV вв / Отв. редактор В. И. Буганов. — М.: Наука, 1985. — С. 111−112. — 11 000 экз.
- ↑ Евстратов И. В. О золотоордынских городах, находившихся на местах Селитренного и Царёвского городищ (опыт использования монетного материала для локализации средневековых городов Поволжья) // Эпоха бронзы и ранний железный век в истории древних племён южнорусских степей. Ч. 2. —Саратов, 1997.
- ↑ Пачкалов А. В. Следы монетного производства на средневековых памятниках Нижнего Поволжья // Проблемы археологии Нижнего Поволжья. —Волгоград, 2007.
- ↑ Пачкалов А. В. О местоположении Сарая (первой столицы Золотой Орды) // Археологія та етнологія Східноi Эвропи. Матеріали i дослідження. Т. III. Одесса, 2002
- ↑ Пачкалов А. В. Очерк по истории Старого и Нового Сараев — столиц Золотой Орды // Azerbaijan and Azerbaijanis. Азербайджан и азербайджанцы. —Баку, 2009. — Т. 103—104. — № 1—2.
- ↑ Пачкалов А. В. К вопросу о местоположении Старого Сарая // Золотоордынская цивилизация. —Казань, 2011. — В. 4.
Գրականություն
- Сарай-Берке // Ремень — Сафи. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 22).
- Баллод Ф. В. Старый и Новый Сарай, столицы Золотой Орды: Результаты археологических работ летом 1922 года. — Казань, 1923. — 62 с.