«Մարկ Բերգեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
ավելացվեց Կատեգորիա:Օսկարակիրներ ՀոթՔաթ գործիքով |
|||
| Տող 33. | Տող 33. | ||
[[Կատեգորիա:Ապրող անձինք]] |
[[Կատեգորիա:Ապրող անձինք]] |
||
[[Կատեգորիա:BAFTA մրցանակի դափնեկիրներ]] |
[[Կատեգորիա:BAFTA մրցանակի դափնեկիրներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Օսկարակիրներ]] |
|||
06:29, 18 փետրվարի 2020-ի տարբերակ
| Մարկ Բերգեր | |
|---|---|
| Ծնվել է | մայիսի 15, 1943 (80 տարեկան) կամ մայիսի 14, 1943[1] (80 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սան Ֆրանցիսկո, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | հնչյունային օպերատոր և adjunct professor |
| Աշխատավայր | Կալիֆոռնիայի համալսարան, Բերքլի[2] |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Մարկ Բերգեր (անգլ.՝ Mark Berger, մայիսի 15, 1943 կամ մայիսի 14, 1943[1], Սան Ֆրանցիսկո, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ամերիկացի հնչյունային օպերատոր: Նա արժանացել է չորս Օսկարի ամենալավ ձայն անվանակարգում: Նա "Օսկարի" ռեկորդ է սահմանել "իդեալական արդյունքի" համար՝ 4 անվանակարգերով և 4 հաղթանակներով։ Նա առավել հայտնի է իր աշխատանքների՝ Կնքահայրը 2 (1974), Թռիչք կկվի բնի վրայով (1975) և Ապոկալիպսիսը հիմա (1979) ֆիլմերի համար[3]: 1973 թվականից նա աշխատել է ավելի քան 170 ֆիլմերի վրա[4]:
Հեռանկար
Բերգերը սովորել է փորձարարական հոգեբանություն Կալիֆոռնիայի համալսարանում, Բերկլի[5]: Նա մասնակցել է ձայնագրության՝ որոշ վավերագրական ֆիլմերի համար Վիետնամում: Այդ աշխատանքի շնորհիվ նա աշխատանք է ստացել հարավում՝ ուղղված աշխատավորների քաղաքացիական իրավունքներին: Նա 9 ամիս անցկացրել է Նոր Օռլեանում՝ ֆիլմ նկարահանելով։ Երբ նա վերադարձավ Բերկլի, նա սկսեց հասկանալ, որ իր նկարահանումների փորձը ավելի հետաքրքիր էր, քան իր ուսումը, և նա գտավ աշխատանք, ձայնագրելով ձայն ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության (USAID) ծրագրերի մասին վավերագրական ֆիլմի համար: 7 օրում նա այցելել է 11 երկի[4]:
Կարիերայի սկիզբ
Այն բանից հետո, երբ Բերգերն աշխատում էր "վայր առանց պատմության" վավերագրական ֆիլմի վրա, Ուոլթեր Մարչը նկատել է նրան։ Մարչը եղել է խմբագիր և ձայնային ռեժիսոր, ով աշխատել է Ջորջ Լուկասի և Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպպոլայի հետ[4]: Նա փորձել է հավաքագրել Բերգերին Կոպոլայի նոր "խոսակցություն" ֆիլմի համար, սակայն Բերգերը մտադիր էր մեկնել Կուբա՝ Ֆիդել Կաստրոյից հարցազրույց վերցնելու համար: Երբ Բերգերը վերադարձավ և կապվեց Մարչի հետ, նրան առաջարկեցին աշխատել "Կնքահայրը", Մաս II-ի վրա[4]:
Ուսուցում
Բերգերը ստեղծել և դասավանդում է "ֆիլմ 140.ֆիլմի ձայն" դասընթացը Բերկլիի Կալիֆորնիայի համալսարանում՝ բակալավրիատի իր ծրագրի շրջանակներում, 2000 թվականից[4]:
Ընտանիք
Բերգերը ամուսնացած է Բերկլիի քաղաքային խորհրդի անդամ Սյուզան Վենգերի հետ[4]:
Ընտրված Ֆիլմագրություն
- Ապոկալիպսիսը հիմա (1979)[6]
- Ճիշտ Բաներ (1983)[7]
- Ամադեուս (1984)[8]
- Անգլիացի հիվանդը (1996)[9]
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ http://filmmedia.berkeley.edu/faculty-profile/mark-berger
- ↑ «Mark Berger». IMDb. Վերցված է 5 May 2016-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Hockensmith, Steve. «The Oscars? Berkeley adjunct's been there, won that». Berkeley News. Վերցված է 5 May 2016-ին.
- ↑ Gonzalez, Nelson. «Mark Berger: A history in sound». Progreso Weekly. Վերցված է 5 May 2016-ին.
- ↑ «The 52nd Academy Awards (1980) Nominees and Winners». oscars.org. Վերցված է 2011-10-07-ին.
- ↑ «The 56th Academy Awards (1984) Nominees and Winners». oscars.org. Վերցված է 2011-10-09-ին.
- ↑ «The 57th Academy Awards (1985) Nominees and Winners». oscars.org. Վերցված է 2011-10-13-ին.
- ↑ «The 69th Academy Awards (1997) Nominees and Winners». oscars.org. Վերցված է 2011-10-23-ին.