«Գրիգոլ Ռոբակիձե»–ի խմբագրումների տարբերություն
ավելացվեց Կատեգորիա:Գերմաներեն գրողներ ՀոթՔաթ գործիքով |
|||
Տող 35. | Տող 35. | ||
[[Կատեգորիա:Վրացի դրամատուրգներ]] |
[[Կատեգորիա:Վրացի դրամատուրգներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Վրացի ազգայնականներ]] |
[[Կատեգորիա:Վրացի ազգայնականներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Գերմաներեն գրողներ]] |
16:54, 10 փետրվարի 2020-ի տարբերակ
Գրիգոլ Ռոբակիձե վրաց.՝ გრიგოლ ტიტეს ძე რობაქიძე | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 28, 1882 |
Ծննդավայր | Սվիրի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | նոյեմբերի 19, 1962 (80 տարեկան) |
Մահվան վայր | Ժնև, Շվեյցարիա[1] |
Գերեզման | Leuville-sur-Orge |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն, ԽՍՀՄ և Շվեյցարիա |
Կրթություն | Քութայիսի դասական գիմնազիա, Տարտուի համալսարան և Լայպցիգի համալսարան |
Երկեր | Լամարա |
Մասնագիտություն | գրող, հրապարակախոս և հասարակական գործիչ |
Անդամություն | Q12868991? |
Ստորագրություն | |
Grigol Robakidze Վիքիպահեստում |
Գրիգոլ Տիտովիչ Ռոբակիձե (վրաց.՝ გრიგოლ ტიტეს ძე რობაქიძე, հոկտեմբերի 28, 1882, Սվիրի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 19, 1962, Ժնև, Շվեյցարիա[1]), վրացի գրող, հրապարակախոս, հանրային գործիչ, «Երկնագույն եղջյուր» գրական խմբակի անդամ: Գրել է նաև գերմաներեն:
Կենսագրություն
Ծնվել է 1880 թվականի հոկտեմբերի 28-ին՝ Քութաիսիի Սվիրի գյուղում:
Վեց տարեկանից սովորել է Քութաիսիի հոգևոր դպրոցում, 1895-1901 թվականներին սովորել է Քութաիսիի հոգևոր սեմինարիայում: Հոգևոր կրթություն ստանալուց հետո 1901 թվականի օգոստոսին դարձել է ներկայիս Տարտուի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետի ուսանող, սակայն նույն թվականի դեկտեմբերին դուրս է մնացել՝ վարձը չվճարելու պատճառով: Մեկնել է Գերմանիա և 1902-1906 թվականներին սովորել Լայպցիգի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետում:
1908 թվականին վերադարձել է Ռուսական կայսրություն և Քութաիսի քաղաքում վրացական և արտասահմանյան գրականության թեմաներով հանրային դասախոսությունները կարդացել: Այցելել է Ռուսական կայսրության մայրաքաղաք, որտեղ ծանոթացել է ռուս բանաստեղծների և գրողների հետ, որոնց թվում էին Անդրեյ Բելին, Զինաիդա Գիպիուսը, Վալերի Բրյուսովը և այլոք: 1910 թվականին նա նորից ընդունվել է Տարտուի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը և ուսանել մինչև 1914 թվականը: Վրաստան է վերադարձել 1915 թվականին:
Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին՝ 1917 թվականին մի քանի ամիս անց է կացրել պարսկական ճակատում[2], որտեղ ծանոթացել է բուժքույր Նինա Դոմանսկայայի հետ, որն էլ դարձել է նրա առաջին կինը, նրանք ունեցել են աղջիկ՝ Միրա: 1917 թվականին Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Ռոբակիձեն ծառայության է անցել պետական գործերի կառավարման ոլորտում, միաժամանակ մանկավարժությամբ է զբաղվել: 1918 թվականին Թբիլիսիի համալսարանում դարձել է վրաց գրականության ամբիոնի վարիչ, 1919 թվականին Բաքվի համալսարանում գերմանական ռոմանտիզմի թեմայով դասախոսություններ է ունեցել, 1920—1921 թվականներին նորից վերադարձել է Թբիլիսիի համալսարան:
1921 թվականի փետրվարին Վրաստանում հաստատված Խորհրդային կարգերին կոռեկտ է վերաբերվել: 1921-1925 թվականներիրն Լուսավորության նախարարությունում մշակույթի բաժնի ղեկավարն է եղել, ինչպես նաև զբաղեցրել է համավրացական գրողների միության նախագահի պաշտոնը: Այդ ընթացքում մի շարք գրքեր է գրել: 1930 թվականին հիասթափվել է ԽՍՀՄ կարգերից և 1931 թվականին մեկնել Գերմանիա, որտեղ շուտով իշխանության են անցնել ֆաշիստները: Այդ պահից սկսած՝ նրան հեռացրել են կառավարման ոլորտի աշխատանքից, գրողների միության նախագահությունից, խորհրդային քաղաքացիությունից, նրանից սկսեցին երես թեքել ընկերները: Չնայած դրան՝ Ռոբակիձեն շարունակել է ստեղծագործել, Գերմանիայում հրապարակել է իր նոր գործերը՝ գերմաներենով:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ողջ ընթացքում Ռոբակիձեն եղել է Բեռլինում: Անդամակցել է Վրաստանի անկախության կոմիտե և «Տետրի Գիորգիի» կազմակերպություններին[3]: 1945 թվականի ապրիլին կարողացել է մեկնել Շվեյցարիա: Այստեղ շարունակել է հոդվածներ և գրքեր գրել:
Մահացել է 1962 թվականի նոյեմբերի 19-ին՝ Ժնևում՝ մենակության մեջ՝ շվեյցարական հիվանդանոցներից մեկում, թաղվել է շվեյցարական գերեզմանատներից մեկում: Հետագայում նրա աճյունը վրացական սփյուռքի կողմից տարվել է Ֆրանսիայի վրացական Լևիլյան գերեզմանատուն:
Եղել է Հովհաննես Թումանյանի մտերիմ ընկերներից[4]։
Հիշատակ
- Վրաստանում ստեղծվել է Ռոբակիձեի անվան հիմնադրամ և կա նրա անունով համալսարան[5] հանրապետության առաջին մասնավոր բուհերից:
- Թբիլիսիի Ժողովուրդների բարեկամության պողոտան վերանվանվել է Գրիգոլ Ռոբակիձեի անվամբ:
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #10420124X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ На третьем берегу
- ↑ Тетри Гиорги – Белый Георгий
- ↑ http://www.armin.am/images/menus/2892/Hrachik_Bayramyan.pdf ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԸ ՀԱՅ-ՎՐԱՑԱԿԱՆ ԲԱՐԵԿԱՄՈՒԹՅԱՆ ՋԱՏԱԳՈՎ, Հրաչյա Բայրամյան
- ↑ Университет имени Г. Робакидзе
Արտաքին հղումներ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոլ Ռոբակիձե» հոդվածին։ |
|