«Ժակլին Ռոկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ժակլին Ռոկ; ֆր.՝ Jacqueline Roque
Ծնվել է	փետրվարի 24, 1926
Ծննդավայր	Փարիզի 14-րդ շրջան, Փարիզ
Մահացել է	հոկտեմբերի 15, 1986 (60 տարեկան)
Մահվան վայր	Մուժեն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մասնագիտություն	պարուսույց, նկարչուհի և մոդել
Աշխատավայր	Madoura?
Ամուսին	Պաբլո Պիկասո

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

05:41, 8 Նոյեմբերի 2019-ի տարբերակ

Ժակլին Ռոկ կամ Ժակլին Պիկասո (ֆր.՝ Jacqueline Roque, փետրվարի 24, 1926(1926-02-24)^[1], Փարիզի 14-րդ շրջան, Փարիզ^[1] - հոկտեմբերի 15, 1986(1986-10-15)^[2]^[1], Մուժեն^[1]), հայտնի է որպես Պաբլո Պիկասոյի մուսա և նրա երկրորդ կին: Նրանց ամուսնությունը տևել է 11 տարի, մինչև Պիկասոյի մահը: Նկարիչն ստեղծել է նրա ավելի քան 400 դիմանկար, ինչն ավելին է, քան նրա ցանկացած այլ սիրեցյալի դիմանկարների թիվը^[3]:

Երիտասարդություն

Ծնվել է 1927 թվականին, Փարիզում: Ժակլինը երկու տարեկան է եղել, երբ հայրը լքել է իրեն, մորն ու չորսամյա եղբորը: Ժակլինը սա նրան երբևէ չի ներել: Մայրը երեխաներին մեծացրել է մեծ դժվարությամբ, Ելիսեյան դաշտերին մոտ գտնվող փոքրիկ տնակում` երկար ժամերով դերձակուհի աշխատելով: Ժակլինը 18 տարեկան էր, երբ նրա մայրը մահացել է ուղեղի կաթվածից: 1946 թվականին նա ամուսնացել է ինժեներ Անդրե Հութենի հետ ու նրանից աղջիկ է ունեցել: Երիտասարդ ընտանիքը տեղափոխվել է Աֆրիկա, որտեղ Անդրե Հութենն աշխատում էր, սակայն չորս տարի անց նրանք վերադարձել են Ֆրանսիա, որտեղ և բաժանվել են: Ժակլինն սկսել է բնակվել Լազուր ափում և աշխատանքի է անցել Վալորիսում` իր զարմուհու խանութում:

Ծանոթություն և կյանք Պիկասոյի հետ

Պաբլո Պիկասոն առաջին անգամ հանդիպել է Ժակլինին 1953 թվականին, երբ նա 26 տարեկան էր, իսկ նկարիչը` 72: Նա սկսել է սիրահետել կնոջը: Ժակլինի պատկերն սկսել է հայտնվել Պիկասոյի կտավներում 1954 թվականին: Այս դիմանկարներում Ժակլինն իրական չէ, պատկերված է չափազանց երկար վզով ու կատվի դեմքով: Աստիճանաբար, նկարից նկար, նրա մուգ աչքերն ու հոնքերը, բարձր այտոսկրերն ու դասական պրոֆիլն ավելի ճանաչելի էին դառնում նկարչի ավելի ուշ աշխատանքներում^[4]: Նկարիչն ամեն օր այցելում էր կնոջը: Նրա տան վրա կավիճով աղավնի էր պատկերել և կես տարի նրան ամեն օր մեկ վարդ էր նվիրում, մինչև որ կինը համաձայնվում է հանդիպել նրա հետ: 1955 թվականին, Պիկասոյի առաջին կնոջ` Օլգա Խոխլովայի մահից հետո Պիկասոն իրավունք է ստանում նորից ամուսնանալ: Ժակլինի հետ նա ամուսնացել է միայն 6 տարի անց, 1961 թվականի մարտի 2-ին: 1963 թվականին նկարիչը նկարել է նրա 160 դիմանկար և շարունակել է նրան պատկերել նաև հետագայում, մինչև 1972 թվականը^[4]:

Պիկասոյից հետո

1973 թվականի ապրիլի 8-ին (ըստ որոշ աղբյուրների` ապրիլի 9-ին) Պիկասոն մահանում է 91 տարեկան հասակում: Ժակլինը նրանից երեխաներ չուներ: Քանի որ Պիկասոյի թաղումը տեղի էր ունենալու նրան պատկանող մասնավոր սեփականություն հանդիսացող տարածքում, Ժակլինը կարողացել է արգելել Պիկասոյի երեխաներին` Կլոդին ու Պալոմային, ներկա գտնել իրենց հոր թաղմանը^[5]: Կլոդն ու Պալոման Պիկսայի և Ֆրանսուազա Ժիլոյի զավակներն են, ում հետ Պիկասոն չի ամուսնացել, սակայն ապրել է նրա հետ 10 տարի^[6]: 1973 թվականից Ժիլոն սկսել է պայքարել Ժակլինի դեմ` նկարչի կարողությունը կիսելու համար^[7]: Ժիլոն ու իր երեխաներն ինչպես Պիկասոյի կենդանության օրոք, այնպես էլ` նրա մահից հետո անհաջող կերպով պայքարել են իրենց բաժին ժառանգությունն ստանալու համար` հիմնվելով նրա վրա, որ Պիկասոն կյանքի վերջում հոգեկան խնդիրներ ուներ: Ի վերջո կողմերը պայմանավորվել են ստեղծել Պիկասոյի թանգարան Փարիզում^[4], որը բացվել է 1985 թվականին: Ժակլին Ռոկը ինքնասպան է եղել 1986 թվականին, 60 տարեկանում^[8]: Ըստ իր ցանկության` թաղված է իր ամուսնու` Պաբլո Պիկասոյի կողքին:

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Fichier des personnes décédées
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Hohenadel, Kristin (March 21, 2004). «Mixing art and commerce.»(անգլ.) Los Angeles Times.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Johns, Cathy (2001). «Roque, Jacqueline.» (pp. 458—462).(անգլ.) In: Jill Berk Jiminez (Ed.) & Joanna Banham (Assoc. Ed.). Dictionary of Artists' Models. Chicago: Fitzroy Dearborn. ISBN 1-57958-233-8
↑ Zabel, William D. (1996). The Rich Die Richer and You Can too.(անգլ.) New York: John Wiley and Sons. p.11. ISBN 0-471-15532-2.
↑ Kazanjian, Dodie (April 27, 2012). «Life After Picasso: Françoise Gilot.»(անգլ.) Vogue.
↑ Yoakum, Mel (2012). «Introduction: Françoise Gilot.»(անգլ.) The F. Gilot Archives website.
↑ Kimmelman, Michael (April 28, 1996). «Picasso’s Family Album».(անգլ.) New York Times.

[_1d3fb6bf6d0a1240-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Fichier des personnes décédées

[_32c2bfdf6b36019a-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[Hohenadel-3] Hohenadel, Kristin (March 21, 2004). «Mixing art and commerce.»(անգլ.) Los Angeles Times.

[Johns-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Johns, Cathy (2001). «Roque, Jacqueline.» (pp. 458—462).(անգլ.) In: Jill Berk Jiminez (Ed.) & Joanna Banham (Assoc. Ed.). Dictionary of Artists' Models. Chicago: Fitzroy Dearborn. ISBN 1-57958-233-8

[Zabel-5] Zabel, William D. (1996). The Rich Die Richer and You Can too.(անգլ.) New York: John Wiley and Sons. p.11. ISBN 0-471-15532-2.

[6] Kazanjian, Dodie (April 27, 2012). «Life After Picasso: Françoise Gilot.»(անգլ.) Vogue.

[Yoakum-7] Yoakum, Mel (2012). «Introduction: Françoise Gilot.»(անգլ.) The F. Gilot Archives website.

[Kimmelman-8] Kimmelman, Michael (April 28, 1996). «Picasso’s Family Album».(անգլ.) New York Times.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Տող 20. / Տող 20. @@
 {{Արտաքին հղումներ}}
+ {{DEFAULTSORT:Ռոկ, Ժակլին}}
 [[Կատեգորիա:Ինքնասպաններ]]