«Մասնակից:Ruben Stepanyan»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

07:15, 26 Հուլիսի 2019-ի տարբերակ

Ես կարող եմ ներդրում կատարել հետևյալ լեզուներով․

hy-3

Այս անձը կարող է աշխատել զարգացած մակարդակի հայերենով։

ru-4

Этот участник владеет русским почти как родным.

Նախագծի մասնակիցների լեզուները

Ձյան գծի Ճգնաժամ (լատին․՝ depressio — իջվածք, խորություն) — իջվածքի խորացումը կլիմայական փոփոխություններից կախված , որոնք նպաստում են սարցադաշտերի զանգվացը պահպանելուն։ Զանգվածի հավասարկշռությունը — դա կուտակումների և հեռացումների ուղիղ ֆունկցյան է, ձյան շերտի տանանումները արտահայտվու են ջերմաստիճաների փոփոխության և տեղումների վրա Մ. Գ. Գրոսվալդ ենթադրում է , որ , խոսելով ձյա գծի ճգնաժամի մասին , կարելի է անդրադառնալ նաև սարցադաշտի սնման սահմանների դեպրեսյաի մասին և սառելու սահմանների մասին ։

Ձյան գծի ճգնաժամի թվաքանակը որոշվում է հին և նոր ձյան գծերի հեռավորությունից (մետրով) ։ Նոր ձյան գծի դիրքը որոշվում է ուղակիորեն փոփոխությունների դաշտում և Օդալուսանկարչություն կամ տեզերական նկարներում կրկնակի նկարման արդյունքում ։ Հին ձյան գծերի դիրքերը հաշվարկվում է հնագույն սառցադաշտերի հետքերով — վերջին չափումներով, ռելեֆի ձևը ներքևի դիրքը , Տրոգի ուսերը և ուրիշ ձևերով , այդ թվում , և օգտագործելով թվային ֆիզիկական մոդելավորված մոդելների կառուցումը ^[1]։

Ձյան գծի դեպրեսիայի առավելագույն ամպլիտուդները բնորոշ էին սառցադաշտային դարաշրջաններին: Ինչպես ասում է Մ․ Գ․ Գրոսբալդը , ձյան գծերի դեպրեսիայի տվյալների ընթանրացումը երկրի առավելագույն սառեցումը Յու․ Բյուդելին բերեց այն եզրակացության , որ նոր և հին ձյան գծերի մակերեսները զուգահեռ են մեկը մյուսից հետ է մնում 1000 մետրով ։ Ամերիկացի երկրաբան Սթիվեն Փորտերը ավելի մանրամասն հետազոտություններ կատարեց և գտավ, որ այս դեպրեսիան մոտավորապես նույն տեղում էր և 900 ± 100 մետր էր^[2]։ Այնուամենայնիվ, դա կարող է ճիշտ լինել միայն լեռնային երկրների համար՛ չափավոր լայնություններում։ В общем надо отметить, что разброс в оценках депрессии снеговой линии разными исследователями для одних и тех же территорий иногда отличается в два-три раза. Например, большой популярностью пользуется гипотеза о том, что в районах с морским климатом она была гораздо больше, чем в континентальных районах. Снижение снеговой линии до уровня моря могло способствовать развитию оледенения континентальных шельфов при благоприятных палеоокеанологических условиях.

Կաղապար:Начало цитаты Вопрос об оценке депрессии снеговой линии в ледниковые эпохи — один из ключевых вопросов палеогляциологии и вообще — палеогеографии. В общем случае — чем ниже находится снеговая граница, тем больше площадь и масса оледенения. Например, у берегов Антарктиды она находится сейчас около уровня Мирового океана, а в Южно-Американских Кордильерах, в зависимости от экспозиции склонов и их ориентации к преобладающим направлениям движения влажных воздушных масс — может подниматься до 6000 м над уровнем Мирового океана.

Современные оценки депрессии снеговой линии для максимума последнего оледенения горных районов Центральной Азии и Байкальского региона, например, варьируют у различных авторов от 500 до 1300 метров. Отсюда понятно, что и реконструируемые этими авторами ледники и ледниковые покровы на любой конкретный хронологический срез колеблются в широких пределах морфогенетических типов ледников — от каровых и карово-долинных ледников до сетчатых ледниковых систем шпицбергенского типа и ледниковых покровов. Отсюда ясно, что единодушно общепринятых методов оценки депрессии снеговой линии в научном сообществе нет, как нет пока и самих единодушно принятых оценок. Կաղապար:Конец цитаты

Высота снеговой линии подвергается и сезонным изменениям, в холодное лето, или сразу после снегопадов, она хорошо видна издали, хотя, строго говоря, этот свежий выпавший снег климатическое положение снеговой линии характеризовать не может.

Примечания

↑ В. П. Галахов. Имитационное моделирование как метод гляциологических реконструкций горного оледенения. — Новосибирск: Наука, 2001. — 136 с.
↑ S. C. Porter. Present and past glaciation threshold in the Cascade Range. Washington, U. S. A.: topographic and climatic controls, and paleoclimatic implications. — J. Glaciology, 1977. — Vol. 18. — № 78. — P. 101—116.

Литература

Тронов М. В. Ледники и климат. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 408 с.
Авсюк Г. А., Гросвальд М. Г., Котляков В. М. Палеогляциология: предмет и методы, задачи и успехи // Материалы гляциологических исследований, 1972. — Вып. 19. — С. 92 — 98.
Кренке, А. Н. Массообмен в ледниковых системах на территории СССР. — Л.: Гидрометеоиздат, 1982. — 288 с.
Гросвальд М. Г. Покровные ледники континентальных шельфов. — М.:Наука, 1983. — 216 с.
Կաղապար:Не переведено. Glacialgeomorphologie. — Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1991. — 214 S.
Соломина О. Н. Горное оледенение Северной Евразии в голоцене. — М.: Научный мир, 1999. — 272 с.

См. также

Կաղապար:Снег и лёд

Категория:Гляциология Категория:Климатология Категория:Горы

[1] В. П. Галахов. Имитационное моделирование как метод гляциологических реконструкций горного оледенения. — Новосибирск: Наука, 2001. — 136 с.

[2] S. C. Porter. Present and past glaciation threshold in the Cascade Range. Washington, U. S. A.: topographic and climatic controls, and paleoclimatic implications. — J. Glaciology, 1977. — Vol. 18. — № 78. — P. 101—116.

[1]

[2]

@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 [[պատկեր:Monte San Lorenzo.jpg|thumb|450px|Массив Сан-Лоренцо на границе [[Чили]] и [[Аргентина|Аргентины]]. Отчетливо видна ярко-белая снежная зона питания, извилистая снеговая линия, грязновато-голубые долинные ледники со срединными моренами, а также и их древние конечные морены, по которым можно оценить депрессию снеговой линии для соответствующих хронологических срезов. Много приледниковых озер, хороших [[палеогляциология|палеогляциологических]] документов. [[9 марта]] [[2007 год]]а.]]
-Ձյան գծի Ճգնաժամ ({{lang-lat|depressio}} — իջվածք, խորություն) — իջվածքի խորացումը կլիմայական փոփոխություններից կախված , որոնք նպաստում են սարցադաշտերի զանգվացը պահպանելուն։ Զանգվածի հավասարկշռությունը  — դա կուտակումների և հեռացումների ուղիղ ֆունկցյան է, ձյան շերտի տանանումները արտահայտվու են ջերմաստիճաների փոփոխության և տեղումների վրա [[Гросвальд, Михаил Григорьевич|Մ. Գ. Գրոսվալդ]]  ենթադրում է , որ , խոսելով ձյա գծի ճգնաժամի մասին , կարելի է անդրադառնալ նաև սարցադաշտի սնման սահմանների դեպրեսյաի մասին և սառելու սահմանների մասին ։
+Ձյան գծի Ճգնաժամ ({{lang-lat|depressio}} — իջվածք, խորություն) — իջվածքի խորացումը կլիմայական փոփոխություններից կախված , որոնք նպաստում են սարցադաշտերի զանգվացը պահպանելուն։ Զանգվածի հավասարկշռությունը  — դա կուտակումների և հեռացումների ուղիղ ֆունկցյան է, ձյան շերտի տանանումները արտահայտվու են ջերմաստիճաների փոփոխության և տեղումների վրա Մ. Գ. Գրոսվալդ  ենթադրում է , որ , խոսելով ձյա գծի ճգնաժամի մասին , կարելի է անդրադառնալ նաև սարցադաշտի սնման սահմանների դեպրեսյաի մասին և սառելու սահմանների մասին ։
 Ձյան գծի ճգնաժամի թվաքանակը որոշվում է հին և նոր ձյան գծերի հեռավորությունից (մետրով) ։ Նոր ձյան գծի դիրքը որոշվում է ուղակիորեն փոփոխությունների դաշտում  և  Օդալուսանկարչություն կամ տեզերական նկարներում կրկնակի նկարման արդյունքում ։
 Հին ձյան գծերի դիրքերը հաշվարկվում է հնագույն սառցադաշտերի հետքերով — վերջին չափումներով, ռելեֆի ձևը ներքևի դիրքը , Տրոգի ուսերը և ուրիշ ձևերով , այդ թվում , և օգտագործելով թվային ֆիզիկական մոդելավորված մոդելների կառուցումը <ref>''В. П. Галахов''. Имитационное моделирование как метод гляциологических реконструкций горного оледенения. — Новосибирск: Наука, 2001. — 136 с.</ref>։
-Ձյան գծի դեպրեսիայի առավելագույն  ամպլիտուդները բնորոշ էին սառցադաշտային դարաշրջաններին: Ինչպես ասում է Մ․ Գ․ Գրոսբալդը ,  ձյան գծերի դեպրեսիայի տվյալների ընթանրացումը երկրի առավելագույն սառեցումը Յու․ Բյուդելին բերեց այն եզրակացության , որ  նոր և հին ձյան գծերի մակերեսները զուգահեռ են մեկը մյուսից հետ է մնում 1000 մետրով ։ Ամերիկացի երկրաբան Սթիվեն Փորտերը ավելի մանրամասն հետազոտություններ կատարեց և գտավ, որ այս դեպրեսիան մոտավորապես նույն տեղում էր և 900 ± 100 մետր էր<ref>''S. C. Porter''. Present and past glaciation threshold in the Cascade Range. Washington, U. S. A.: topographic and climatic controls, and paleoclimatic implications. — J. Glaciology, 1977. — Vol. 18. — № 78. — P. 101—116.</ref>։ Այնուամենայնիվ, դա կարող է ճիշտ լինել միայն լեռնային երկրների համար չափավոր լայնություններում։
+Ձյան գծի դեպրեսիայի առավելագույն  ամպլիտուդները բնորոշ էին սառցադաշտային դարաշրջաններին: Ինչպես ասում է Մ․ Գ․ Գրոսբալդը ,  ձյան գծերի դեպրեսիայի տվյալների ընթանրացումը երկրի առավելագույն սառեցումը Յու․ Բյուդելին բերեց այն եզրակացության , որ  նոր և հին ձյան գծերի մակերեսները զուգահեռ են մեկը մյուսից հետ է մնում 1000 մետրով ։ Ամերիկացի երկրաբան Սթիվեն Փորտերը ավելի մանրամասն հետազոտություններ կատարեց և գտավ, որ այս դեպրեսիան մոտավորապես նույն տեղում էր և 900 ± 100 մետր էր<ref>''S. C. Porter''. Present and past glaciation threshold in the Cascade Range. Washington, U. S. A.: topographic and climatic controls, and paleoclimatic implications. — J. Glaciology, 1977. — Vol. 18. — № 78. — P. 101—116.</ref>։ Այնուամենայնիվ, դա կարող է ճիշտ լինել միայն լեռնային երկրների համար՛ չափավոր լայնություններում։
 В общем надо отметить, что разброс в оценках депрессии снеговой линии разными исследователями для одних и тех же территорий иногда отличается в два-три раза. Например, большой популярностью пользуется [[гипотеза]] о том, что в районах с [[морской климат|морским климатом]] она была гораздо больше, чем в континентальных районах. Снижение снеговой линии до уровня моря могло способствовать развитию оледенения континентальных [[шельф]]ов при благоприятных палеоокеанологических условиях.