Բացարձակ աստղային մեծություն

Բացարձակ աստղային մեծություն (M), աստղերի համար այն որոշվում է նրանց տեսանելի աստղային մեծությամբ, եթե այն տեղաբաշխված լիներ դիտողից 10 պարսեկ հեռավորության վրա: Արեգակի բացարձակ բոլոմետրիկ (այսինքն հաշվի առնելով էլեկտրամագնիսական սպեկտրի բոլոր ալիքի երկարությունները) աստղային մեծությունն է +4,7:

Եթե հայտնի է տեսանելի աստղային մեծությունը $m$ և հեռավորությունը մինչև մարմինը $d$, ապա կարելի է հաշվել բացարձակ աստղային մեծությունը հետևյալ բանաձևով՝

$M=m-5\lg {\frac {d}{d_{0}}}$

որտեղ՝ $d_{0}$ = 10 պկ ≈ 32.616 լուսային տարի

Համապատասխանաբար, եթե հայտնի են տեսանելի և բացարձակ աստղային մեծությունները, հեռավորությունը կարելի է հաշվել հետևյալ բանաձևով՝

$d=d_{0}10^{\frac {m-M}{5}}$

Բացարձակ աստղային մեծությունը կապված է լուսատվության հետ հետևյալ հարաբերությամբ՝

$\lg {\frac {L}{L_{\odot }}}=0,4(M_{\odot }-M)$

որտեղ՝ $L_{\odot }$ և $M_{\odot }$ — Արեգակի լուսատվությունն ու բացարձակ աստղային մեծությունն են:

Արեգակնային համակարգի մարմինների բացարձակ աստղային մեծությունը (H)

Արեգակնային համակարգի մարմինների համար (մոլորակներ, աստերոիդներ և գիսաստղեր) օգտագործվում է բացարձակ աստղային մեծության այլ տարբերակ: Նրանց համար բացարձակ աստղային մեծությունը ընդունվում է հավասար տեսանելի մեծությանը, որը նրանք կունենային 1 ա. մ. հեռավորության վրա Արեգակից և դիտողից, ընդ որում, դիտողը պետք է տեսնի մարմնի ամբողջական ֆազան (այսինքն տեսականորեն դիտողը պետք է գտնվի Արեգակի կենտրոնում):

Հարկ է նշել, որ ինքնալուսատու մարմինների համար՝

H = M − 31,57.

Գոյություն ունեն մի շարք հաշվարկված աղուսյակներ աստերոիդների առավել տարածված ալբեդոի արժեքների համար астероидов (0,25 — 0,05):

Տես նաև

• Տեսանելի աստղային մեծություն
• Տեսանելիության դաս
• Լուսատվություն

Արտաքին հղումներ

• Հոդված ֆիզիկայի հանրագիտարանում