«Հուլիա Դրուզիլլա»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: ru:Юлия Друзилла |
|||
Տող 61. | Տող 61. | ||
[[la:Drusilla]] |
[[la:Drusilla]] |
||
[[pl:Julia Druzylla]] |
[[pl:Julia Druzylla]] |
||
[[ru:Юлия Друзилла]] |
|||
[[sh:Druzila (sestra Kaligule)]] |
[[sh:Druzila (sestra Kaligule)]] |
||
[[sv:Iulia Drusilla]] |
[[sv:Iulia Drusilla]] |
09:03, 19 հունվարի 2012-ի տարբերակ
Հուլիա Դրուզիլլա IVLIA DRVSILLA | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 16 16 |
Ծննդավայր | Կոբլենց |
Մահացել է | հունիսի 10 38 |
Մահվան վայր | Հռոմ |
Գերեզման | Օգոստոսի դամբարան |
Քաղաքացիություն | Հին Հռոմ |
Ամուսին | 1. Լուցիոս Կասսիոս Լոնգին (33-37) 2. Մարկոս Էմիլիոս Լեպիդոս |
Ծնողներ | հայր՝ Գերմանիկոս[1], մայր՝ Ագրիպինա ավագ |
Julia Drusilla Վիքիպահեստում |
Հուլիա Դրուզիլլա(լատին․՝ Iulia Drusilla)(սեպտեմբերի 16 16 — հունիսի 10 38) Գերմանիկոսի և Ագրիպինա Ավագի երկրորդ դուստրը, Կալիգուլայի քույրը և սիրուհին:
Ծագումն ու մանկությունը
Հուլիան ծնվել է 16 թվականի սեպտեմբերի 16-ին [2] իր հոր կողմից հիմնադրված Աբիտավրիոս (այժմ` Կոբլենց, Գերմանիա)քաղաքում, Գերմանիկոսի` Տիբերիոսի զարմիկի, և Ագրիպինա Ավագի ընտանիքում: Հորական կողմից նա ծագում էր Կլավդիոսների պատրիկական ցեղից: Նա նաև Մարկոս Անտոնիոսի ծոռն էր: Մորական կողմից Մարկոս Վիսպանիոս Ագրիպպայի թոռն էր և Օգոստոսի ծոռը: Հուլիան ընտանիքի հինգերորդ երեխան էր: Առաջին անգամ հասարկության առջև երևացել է 17թ, երբ իր հայրը տոնում էր հաղթանակը խեռուսկների դեմ[3]: 19թ. կայսրը նրան տեղափոխում է Հռոմ` սովորելու: Խոսակցություններ կային այն մասին, որ Հուլիան իր եղբոր` ապագա կայսր Կալիգուլայի սիրուհին էր:
Կենսագրություն
33թ. Տիբերիոսը նրան կնության է տալիս իրեն հավատարիմ սենատոր [[Լուցիոս Կասսիոս Լոնգին(30թ. կոնսուլ)|Լուցիոս Կասսիոս Լոնգինին]]: Նրանք երեխաներ չեն ունենում և 4 տարի անց կայսր դարձած Կալիգուլան հրամայում է նրանց բաժանվել:
Կալիգուլան ապրում էր Հուլիա Դրուզիլլայի հետ, ինչպես իր կնոջ հետ, չնայած ամուսնացրել էր նրան իր ընկերոջ` Մարկոս Էմիլիոս Լեպիդոսի հետ, որը դեռ մինչև հարսանիքը իրեն -առանգ էր հռչակել:
- ↑ 1,0 1,1 Любкер Ф. Drusilla (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 442.
- ↑ Մոմսեն, «Hermes», XIII 255
- ↑ Տակիտոս, «Տարեգրություններ», II 41