«Հայրենասիրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

18:27, 24 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ

Հասկացության ծագման պատմություն

Հայրենասիրության պատմակնա աղբյուրը դարերով ու հազարամյակներով առանձին պետությունների գոյատևումն է որոշակի վայրում, ինչի արդյունքում ձևավորվում է կապվածություն հայրենի հողին, լեզվին ու ավանդույթներին։ Ազգերի կազմավորման ու ազգային պետությունների ստեղծման պայմաններում հայրենասիրությունը դառնում է հասարակական գիտակցության բաղադրիչ մաս XVIII դարում։

Այլ անձանց վերագրելով հայրենասիրական զգացմունքներ, իսկ որոշ իրադարձությունների տալով հայրենասիրական նրբերանգ՝ բնութագրող անձը դրանով հաճախ տալիս է դրական գնահատական^[1]։

Հայրենասիրության մասին պատկերացումները կապված են հայրենիքի նկատմամբ սիրո հետ, սակայն հայրենասիրության էության վերաբերյալ պատկերացումները տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր են^[2]^[3]^[4]։ Այդ պատճառով էլ ոմանք իրենց համարում են հայրենասեր, մյուսները՝ ոչ^[3]^[5]։

Պատմության մեջ պատրիոտիզմ են կոչել հասարակական հարաբերությունների տարբեր դրսևորումներ․

պետական պատրիոտիզմ — սեր պետության հանդեպ,
կայսերական պատրիոտիզմ — համակրանք կայսրությնա ու նրա ղեկավարության հանդեպ,
ուռա հայրենասիրություն — չափից դուրս սեր իր պետության ու ժողովրդի նկատմամբ,
պոլիսային պատրիոտիզմ — այսինքն՝ սեր դեպի կենսաձևը, ավանդույթները, առանձնահատկությունները։ Գոյություն է ունեցել անտիկ քաղաք-պետություններում,
ուլտրապատրիոտիզմ — հայրենիքի հանդեպ սեր չափազանցված, անխոհեմ ձևով^[6],
էթնիկական հայրենասիրություն — սեր իր էթնոսի նկատմամբ,
քաղաքային պատրիոտիզմ — սեր իր քաղաքի նկատմամբ^[7]։

Ծանոթագրություններ

↑ Հարցման օրինակը ցույց է տալիս, որ հարցվածների մեծ մասը կողմ է հայրենասիրական կարգախոսներին։
↑ Ксения Ларина (2008-08-30). «Культурный шок : российский патриотизм - разрушительная или созидательная сила?». Радио «Эхо Москвы». Վերցված է 2014-07-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (օգնություն)
↑ ^3,0 ^3,1 Подборка материалов на тему патриотизма на сайте ВЦИОМ-а
↑ Пример трактовки патриотизма: «Протоиерей Димитрий Смирнов: „Патриотизм — это любовь к своей стране, а не ненависть к чужой“» — Интервью Протоиерея РПЦ Димитрия Смирнова Борису Клину, газета «Известия», 12 сентября 2008.
↑ Информационный материал ВЦИОМа.
↑ Толковый словарь обществоведческих терминов. Н. Е. Яценко. 1999
↑ «Семиозис городского патриотизма: опыт осмысления теории и практики». Вестник Рязанского государственного университета им. С.А. Есенина. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-07-09-ին. Վերցված է 9 июля 2016-ին.

Արտաքին հղումներ

«Հայրենասիրություն». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
«Л. Н. Толстой: Патриотизм или мир?». "philosophy.ru". Վերցված է 2014-07-21-ին.
«Л. Н. Толстой: Патриотизм и правительство». Lib.Ru. Վերցված է 2014-07-21-ին.
«Л. Н. Толстой: Христианство и патриотизм». "philosophy.ru". Վերցված է 2014-07-21-ին.
«Н. М. Карамзин: О любви к отечеству и народной гордости». Lib.Ru. Վերցված է 2014-07-21-ին.
Демидова Е. И., Криворученко В. К. Патриотизм в своей идее неизменен // Эл. журнал «Знание. Понимание. Умение». — 2008. — № 6 — История.

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։

[1] Հարցման օրինակը ցույց է տալիս, որ հարցվածների մեծ մասը կողմ է հայրենասիրական կարգախոսներին։

[2] Ксения Ларина (2008-08-30). «Культурный шок : российский патриотизм - разрушительная или созидательная сила?». Радио «Эхо Москвы». Վերցված է 2014-07-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (օգնություն)

[wciom-patr-3] 3,0 ^3,1 Подборка материалов на тему патриотизма на сайте ВЦИОМ-а

[4] Пример трактовки патриотизма: «Протоиерей Димитрий Смирнов: „Патриотизм — это любовь к своей стране, а не ненависть к чужой“» — Интервью Протоиерея РПЦ Димитрия Смирнова Борису Клину, газета «Известия», 12 сентября 2008.

[5] Информационный материал ВЦИОМа.

[6] Толковый словарь обществоведческих терминов. Н. Е. Яценко. 1999

[7] «Семиозис городского патриотизма: опыт осмысления теории и практики». Вестник Рязанского государственного университета им. С.А. Есенина. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-07-09-ին. Վերցված է 9 июля 2016-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-'''Հայրենասիրություն''' (պատրիոտիզմ, {{lang-el|πατριώτης}} – հայրենակից, {{lang-el|πατρίς}} – հայրենիք), [[Բարոյագիտություն|բարոյական]] և դիվանագիտական սկզբունք, հասարակական զգացմունք, որի իմաստը [[սեր|սերն]] է հայրենիքի նկատմամբ և պատրաստություն ստորադրել նրան սեփական շահերը։ Հայրենասիրությունը ենթադրում է հպարտություն<ref name="Этнопси">Этнопсихологический словарь. — М.: МПСИ. В. Г. Крысько. 1999. «Патриотизм»</ref> Հայրենիքի նվաճումների ու [[մշակույթ|մշակույթի]] համար և ցանկություն պահպանել նրա բնութագիրն ու մշակութային առանձնահատկությունները, սեփական անձի նույնականացումը (հատուկ էմոցիոնալ զգացում այդ երկրին պատկանելու և իր քաղաքացիության, լեզվի, [[Ավանդույթ|ավանդույթների]] նկատմամբ) իր ժողովրդի մյուս ներկայացուցիչների հետ, ձգտում պաշտպանելու հայրենիքի ու սեփական ժողովրդի հետաքրքրությունները<ref>Патриотизм / М. М. Скибицкий // Отоми — Пластырь. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 19).</ref>։
 == Հասկացության ծագման պատմություն ==
 Հայրենասիրության պատմակնա աղբյուրը դարերով ու հազարամյակներով առանձին պետությունների գոյատևումն է որոշակի վայրում, ինչի արդյունքում ձևավորվում է կապվածություն հայրենի հողին, լեզվին ու ավանդույթներին։ Ազգերի կազմավորման ու ազգային պետությունների ստեղծման պայմաններում հայրենասիրությունը դառնում է հասարակական գիտակցության բաղադրիչ մաս [[XVIII դար|XVIII դարում]]։