«Լևոն Ջավախյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 3. | Տող 3. | ||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Ծնվել է |
Ծնվել է [[Ալավերդի (համայնք)]]|Ալավերդի]] քաղաքում, ծնողները [[Շնող (համայնք)|Շնող]] գյուղից էին: Ավարտել է [[Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան]]ի պատմության ֆակուլտետը: Աշխատել է Ալավերդու թիվ 2 դպրոցում որպես պատմության ուսուցիչ, 1976֊ին տեղափոխվել է Երևան աշխատել Լենինյան շրջանի շրջսովետում, ապա՝ [[ՀՀ կրթության և գիտության նախարարություն|ՀԽՍՀ Լուսավորության նախարարությունում]]։ [[Խորհրդային Միության փլուզում]]ից հետո գործազուրկ մնալով, սկսել է [[արծաթ]]ե զարդերի առևտուր անել [[Վերնիսաժ (Երևան)|Երևանի վերնիսաժում]], որն արտացոլումն է ստացել իր մի շարք պատմվածքներում, մասնավորապես՝ «Վերնիսաժ» ժողովածուում<ref>[https://www.aravot.am/2013/12/19/416266/ Լևոն Ջավախյան. «Ժամանակակից գրողների գործերը զզվելիորեն կեղծ էին»]</ref>։ Պատմվածքները լույս են տեղել «[[Գրական թերթ]]», «[[Հայկական ժամանակ]]», «Հրապարակ», «Ինքնագիր» պարբերականներում։ Ջավախյանի պատմվածքներից շատերում միահյուսվում են պատումն ու [[Էսսե|փորձագրությունը]]: |
||
Ակադեմիկոս [[Սերգեյ Սարինյան]]ը գրում է. |
Ակադեմիկոս [[Սերգեյ Սարինյան]]ը գրում է. |
||
10:41, 19 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ
Լևոն Ջավախյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 19, 1950 (73 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Ալավերդի, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | արձակագիր |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
| Աշխատավայր | Հայաստանի կրթության և գիտության նախարարություն |
| Պարգևներ |  |
 Levon Javakhyan Վիքիպահեստում | |
Լևոն Ջավախյան (հունիսի 19, 1950, Ալավերդի, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ արձակագիր, գրում է պատմվածքներ, վիպակներ, էսսեներ, 6 գրքերի հեղինակ է։
Կենսագրություն
Ծնվել է Ալավերդի (համայնք)|Ալավերդի]] քաղաքում, ծնողները Շնող գյուղից էին: Ավարտել է Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը: Աշխատել է Ալավերդու թիվ 2 դպրոցում որպես պատմության ուսուցիչ, 1976֊ին տեղափոխվել է Երևան աշխատել Լենինյան շրջանի շրջսովետում, ապա՝ ՀԽՍՀ Լուսավորության նախարարությունում։ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո գործազուրկ մնալով, սկսել է արծաթե զարդերի առևտուր անել Երևանի վերնիսաժում, որն արտացոլումն է ստացել իր մի շարք պատմվածքներում, մասնավորապես՝ «Վերնիսաժ» ժողովածուում[1]։ Պատմվածքները լույս են տեղել «Գրական թերթ», «Հայկական ժամանակ», «Հրապարակ», «Ինքնագիր» պարբերականներում։ Ջավախյանի պատմվածքներից շատերում միահյուսվում են պատումն ու փորձագրությունը:
Ակադեմիկոս Սերգեյ Սարինյանը գրում է.
|
Էսսեներում Ջավախյանի ընդդիմությունը տարերային ընդվզում է իշխանապետության հանդեպ և այս իմաստով երևույթների նրա գնահատությունը մեխանիկորեն հակադարձվում է ժխտմամբ։ Այստեղ որոշակի ընդգծում ունի նաև գրական մեթոդը՝ պոստմոդեռնիզմը, որը Ջավախյանի պարագայում, անխնայորեն հերքում է այն ամենը, ինչը ստեղծել է մոդեռնի ավանգարդը[2]: | 
|
Պարգևներ
2017 թվականին արժանացել է Մովսես Խորենացու մեդալի։ 1915 թվականին Անդին ամսագրի կողմից արժանացել է Լավագույն արձակ անվանակարգով մրցանակի 1913, 1914 թվականներին տպագրված պատմվածքների համար։ 2010 թվականին «Քիրվա»[3] պատմվածքի համար ստացել է խաղաղություն և հանդուրժողականության տարածելու համար մրցանակ Ադրբեջանի «հանդուրժողական կենտրոն»֊ի կողմից։
Հրատարակված գրքերը
- Ամենաանկեղծ մարդը, 1990, Երևան
- Ղարաբաղից մինչև պեչենու բաղերը, 1999, Երևան
- Հիսունհինգ, 2005, Երևան
- Արծաթագիր, 2010, Երևան
- Վերնիսաժ, 2015, Երևան
- Ծնկան ծերին, 2018, Երևան
Ծանոթագրություններ
- ↑ Լևոն Ջավախյան. «Ժամանակակից գրողների գործերը զզվելիորեն կեղծ էին»
- ↑ Գրական թերթ,2016, 12 փետրվար
- ↑ admina. «Լևոն Ջավախյան. «Քիրվա» | Aniarc» (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2019-04-19-ին.