«Լեզք»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 36. | Տող 36. | ||
|հիմնադրման թվական = |
|հիմնադրման թվական = |
||
|առաջին հիշատակում = |
|առաջին հիշատակում = |
||
|այլ անվանումներ = Արալեզ, Արալեզք, Գալաճուղ, Լեզ, Լեզգ, Լեզո գյուղ, Լեզվո գյուղ, Կալաջիկ, Կալաջուկ, Կալաջուղ, Կալաջուք, Հարալեզ |
|այլ անվանումներ = Արալեզ, Արալեզք, Գալաճուղ, Լեզ, Լեզգ, Լեզո գյուղ, Լեզվո գյուղ, Լեսք, Կալաջիկ, Կալաջուկ, Կալաջուղ, Կալաջուք, Հարալեզ |
||
|տարածք = |
|տարածք = |
||
|բարձրության տեսակ = |
|բարձրության տեսակ = |
||
11:38, 7 Մարտի 2019-ի տարբերակ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Լեզք | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Վանի գավառ | |
| Գավառակ | Վանի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Արալեզ, Արալեզք, Գալաճուղ, Լեզ, Լեզգ, Լեզո գյուղ, Լեզվո գյուղ, Լեսք, Կալաջիկ, Կալաջուկ, Կալաջուղ, Կալաջուք, Հարալեզ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Լեզք, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Վանի վիլայեթի Վանի գավառակում: Գտնվում էր Վան քաղաքից 3-4 կմ հյուսիս-արևմուտք, բլրի ստորոտին, լճափի մոտ։
Աշխարհագրություն
Գյուղն ուներ գեղեցիկ բնություն, պտղատու այգիներ։ Գյուղից բացվում էր գեղեցիկ տեսարան դեպի Վանա լիճն ու գյուղի շուրջը տարածքված Լեզքի դաշտը:
Պատմություն
Լեզքի բնակիչները բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է, փրկվածները բնակություն են հաստատել Արևելյան Հայաստանում։
Բնակչություն
1850-ական թվականներին ուներ 76 տուն՝ 501 բնակչով, 1909 թվականին՝ 130 հայ ընտանիք, իսկ 1914 թվականին՝ 130-180 տուն հայ բնակիչ։
Տնտեսություն
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործությունն ու անասնապահությունն էր:
Պատմամշակութային կառույցներ
Լեզքն ուներ Ս. Աստվածածին անունով եկեղեցի։ Գյուղամիջում՝ բլրի գագաթին, գտնվում էր Ամենափրկիչ մատուռը, որը հնում կռատուն է եղել։ Ըստ ավանդության, այստեղ էին բերում հիվանդներ ու մեռելներ և դնում կուռքերի առջև, որպեսզի նրանք լիզելով բուժեն կամ կենդանացնեն։ Այդպես էր վարվել նաև Ասորեստանի Շամիրամ թագուհին՝ Արա Գեղեցիկին փորձելով կենդանացնել արալեզների օգնությամբ։ Այստեղից էլ ծագել է գյուղի անունը։ Հետագայում մեհյանը քանդել է տվել Թադևոս առաքյալը և նրա տեղում կառուցել է Ամենափրկիչ մատուռը:
Գյուղից քիչ հեռու կա ևս մեկ քարաբլուր, որն անվանվում էր Ադամանց քար: Լեզքում դեռևս XVIII դարում հայտնաբերվել են ուրարտական սեպագիր արձանագյություններ:
Կրթություն
Գյուղում գործում էր հայկական վարժարան[1]:
Աղբյուրներ
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 566-567
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|