«Մասնակից:Սավադյան Միլենա/Ավազարկղ1»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
չNo edit summary
Տող 4. Տող 4.
== Պատմություն==
== Պատմություն==
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական ձևավորումը: Ինչպես վկայում է ձեռագրի էջերի հուշագրությունը հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199 թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտել է աշխատանքը:
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական ձևավորումը: Ինչպես վկայում է ձեռագրի էջերի հուշագրությունը հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199 թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտել է աշխատանքը:

В 1993 году Евангелие было найдено и продемонстрировано в Гнезно (недалеко от Познани) доктору Гюнтеру Принцингу его польским коллегой К. Ильски. После обнаружения рукописи большая группа специалистов из разных стран принимала участие в реставрации и исследовании рукописи, организованных стараниями Г. Принцинга и А. Шмидт в Музее Гутенберга в Майнце и завершившихся посвященными ей конференцией и выставкой  По мнению Л. Р. Азарян, Львовское Евангелие наряду с Венецианским (1193 г.) является самыми значительными рукописями, оказавшими влияние на формирование киликийской миниатюрной живописи.



[[1930 թվական|1930 թվականին]] Ավետարանը նկարագրվել է Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան ԽՍՀՄ-ին անդամակցելուց և Լվովի ու Արևմտյան Ուկրաինայի հայերի Լեհաստանում վերաբնակեցումից հետո, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը անհետացել են: 1993 թվականին Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրինցինգի և նրա լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից:
[[1930 թվական|1930 թվականին]] Ավետարանը նկարագրվել է Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան ԽՍՀՄ-ին անդամակցելուց և Լվովի ու Արևմտյան Ուկրաինայի հայերի Լեհաստանում վերաբնակեցումից հետո, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը անհետացել են: 1993 թվականին Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրինցինգի և նրա լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից:


Ձեռագրության հայտնաբերումից հետո տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբը մասնակցեց Մաինցիի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում Գ. Պատրինգի և Ա.Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրերի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը: Ըստ Լ.Ր. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի հետ (1193 թվականին) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության վրա:
Ձեռագրի հայտնաբերումից հետո, տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբ է մասնակցել Մայնցեի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում` Գ. Պրինցինգի և Ա. Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը: Ըստ Լ. Ռ. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի Ավետրանի հետ մեկտեղ (1193 թվական) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության ձևավորման վրա:


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

15:07, 3 Մարտի 2019-ի տարբերակ

Լվովի ավետարան

Լվովի ավետարան` 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան:

Պատմություն

Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական ձևավորումը: Ինչպես վկայում է ձեռագրի էջերի հուշագրությունը հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199 թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտել է աշխատանքը:

1930 թվականին Ավետարանը նկարագրվել է Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան ԽՍՀՄ-ին անդամակցելուց և Լվովի ու Արևմտյան Ուկրաինայի հայերի Լեհաստանում վերաբնակեցումից հետո, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը անհետացել են: 1993 թվականին Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրինցինգի և նրա լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից:

Ձեռագրի հայտնաբերումից հետո, տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբ է մասնակցել Մայնցեի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում` Գ. Պրինցինգի և Ա. Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը: Ըստ Լ. Ռ. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի Ավետրանի հետ մեկտեղ (1193 թվական) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության ձևավորման վրա:

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

  • [1] Євангеліє зі Скеври