«Վաչագան Բարեպաշտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
Աղվանքն ու Արևելից կողմանք Հայոցը տարբեր բաներ են: |
||
Տող 3. | Տող 3. | ||
|նկարագրություն = Արցախի Հանրապետության «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալ |
|նկարագրություն = Արցախի Հանրապետության «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալ |
||
}} |
}} |
||
'''Վաչագան Գ Բարեպաշտ''' (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), [[ |
'''Վաչագան Գ Բարեպաշտ''' (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), [[Արևելից կողմանք Հայոց]] (այդ շրջանում հիմնականում ընդգրկում էր [[Արցախ]]ի և [[Ուտիք]]ի) պետության [[հայ]]ազգի թագավոր 480-ական թթ. վերջից։ Վաչագան թագավորի մասին գրում են հայ պատմագիրներ [[Մովսես Կաղանկատվացի]]ն և [[Ստեփանոս Օրբելյան]]ը, նրա մասին հիշատակում են նաև ժողովրդական ավանդույթները։ Հայտնի է հատկապես դրանց հիման վրա գրված [[Ղազարոս Աղայան]]ի «Անահիտ» հեքիաթը։ |
||
== Տոհմական պատկանելությունը == |
== Տոհմական պատկանելությունը == |
13:02, 21 փետրվարի 2019-ի տարբերակ
Վաչագան Բարեպաշտ | |
---|---|
Պատկեր:Vachagan barepasht medal.png | |
Մահացել է՝ | 510 |
Եղիշէ Առաքեալի վանք | |
Տոհմ | Արշակունիներ |
թագավոր | |
Հայր | Արսվաղեն |
Հավատք | Զրադաշտականություն |
Վաչագան Գ Բարեպաշտ (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), Արևելից կողմանք Հայոց (այդ շրջանում հիմնականում ընդգրկում էր Արցախի և Ուտիքի) պետության հայազգի թագավոր 480-ական թթ. վերջից։ Վաչագան թագավորի մասին գրում են հայ պատմագիրներ Մովսես Կաղանկատվացին և Ստեփանոս Օրբելյանը, նրա մասին հիշատակում են նաև ժողովրդական ավանդույթները։ Հայտնի է հատկապես դրանց հիման վրա գրված Ղազարոս Աղայանի «Անահիտ» հեքիաթը։
Տոհմական պատկանելությունը
Մովսես Կաղանկատվացին, որ հիմնականում տեղեկություններ է հաղորդում Վաչագան Բարեպաշտի մասին, նրա տոհմական պատկանելությունը հստակ չի նշում։ Որոշ պատմաբաններ համարում են, որ նա Աղվանից Արշակունիների տոհմից էր[1], այլ պատմաբաններ նրան Առանշահիկ են համարում[2]։
Իշխանությունը
Գահ է բարձրացել երկրամասում ավելի քան երկու տասնամյակ տիրած անիշխանությունից հետո, Պարսից արքա Վաղարշի օրոք (484-488)։ Ամրապնդելով Արցախ–ուտիքյան իշխանությունը՝ այն հռչակել է թագավորություն։ Թագավորանիստ է դարձրել Գյուտական ավանը։ Պայքարել է անիշխանության շրջանում տարածված հեթանոսական մնացուկների ու զանազան աղանդների դեմ, ծավալել եկեղեցական, լուսավորական և քարոզչական բուռն գործունեություն։ Թագավորության վարչական հիմքերն ամրապնդելու նպատակով ձեռնամուխ է եղել ներքին կարգն ու կանոնն ապահովող օրենքների մշակմանը։ Նրա նախաձեռնությամբ հրավիրվել է Աղվենի եկեղեցական ժողովը։
Թաղված է Արցախում իր կառուցած Ջրվշտիկ վանքի մոտ։ Նրա գերեզմանին 1286–ին կառուցվել է մատուռ։
- Վաչագան Բարեպաշտը Հայոց թագավոր
V դ. 80–ական թթ. հայոց ապստամբական շարժման արդյունքներից էր Մեծ Հայքի Արցախ, Ուտիք նահանգներում և դրանց հարակից տարածքներում հայկական թագավորության վերականգնումը: Թագավորության հիմնադիրն էր Հայկազուն–Սիսակյան Առանից տոհմից սերող Վաչագան Բարեպաշտը (484 թ.–VI դ. առա ջին կես): Վաչագան թագավորը սուրբ նահատակ ների վայրերն այցելելիս գնում է Ամարաս, որտեղ մանուկ Գրիգորիսի գերեզմանն էր: Նրա բարենո րոգչական գործունեության շնորհիվ բարգավաճում են եկեղեցաշինությունը և դպրոցաշինությունը: Վա չագան Բարեպաշտ արքան ստեղծում է «Սահմա նադրություն կանոնական»–ը, որը եպիսկոպոսների, քահանաների և ազատների համաձայնությամբ ընդունվում է Աղուենի կանոնադիր ժողովում: Այն համաշխարհային և հայ իրավագիտության պատմության մեջ վաղ կանոնագրություններից է: Վարդան Մամիկոնյանի և Վահան Մամիկոնյանի գլխավորած ազատագրական պայքարի արդյունքում Մեծ Հայքի արևելյան մասում վերականգնվեց հայոց ինքնուրույն պետությունը` ի դեմս Տանուտիրական իշխանության և Արցախի թագավորության:
Աղբյուրներ
- Մովսէս Կաղանկատուացի, «Աղվանից պատմութիւն»
- Ստեփանոս Օրբելյան, «Պատմութիւն տանն Սիսական» (1299)
- Ուլուբաբյան Բ.Ս., «Դրվագներ Հայոց Արևելից կողմանց պատմության iv-vii դդ.», Երևան, 1981
- Մ․Լ․ Շոմոն, Իրանիկա Հանրագիտարան, Աղվանք (M. L. Chaumont. Albania), 1986. (անգլերեն)
Ծանոթագրություններ
- ↑ Սվազյան Հ․Ս․ Աղվանից Վաչե Բ և Վաչագան Գ Բարեպաշտ արքաների դինաստիական պատկանելության հարցի շուրջ
- ↑ Ուլուբաբյան Բ.Ս., «Դրվագներ Հայոց Արևելից կողմանց պատմության iv-vii դդ.», Երևան, 1981