«Ալաշկերտի գավառակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չNo edit summary |
|||
| Տող 88. | Տող 88. | ||
== Մշակութային արժեքներ == |
== Մշակութային արժեքներ == |
||
[[1903]] թվականի դրությամբ Ալաշկերտի գավառակում կար Ս. Հովհաննես (Ուչքիլիսա) վանքը և 32 |
[[1903]] թվականի դրությամբ Ալաշկերտի գավառակում կար Ս. Հովհաննես (Ուչքիլիսա) վանքը և 32 հայկական [[եկեղեցի]]ներ<ref name=texanunneri_bararan>«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 63</ref>։ |
||
== Աղբյուրներ == |
== Աղբյուրներ == |
||
06:34, 21 փետրվարի 2019-ի տարբերակ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալաշկերտ (այլ կիրառումներ)
| Գավառակ | |
|---|---|
| Ալաշկերտ | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառ | Բայազետի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Թոփրակկալա, Վալաշկերտ, Վաղարշակերտ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), քրդեր |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | ալաշկերտցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Ալաշկերտ, Թոփրակկալա, Վալաշկերտ, Վաղարշակերտ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Բայազետի գավառում, Ալաշկերտի հովտի կենտրոնական մասի հյուսիսային կողմում։ Ալաշկերտը եղել է Մեծ Հայքի Այրարատ աշխարհի բաղկացուցիչ մասը։ Կենտրոնը Ալաշկերտ քաղաքն էր։
Աշխարհագրություն
Ալաշկերտ գավառակը հյուսիսից շրջապատված է եղել Հայկական Պար լեռնաշղթայով, հարավում Ծաղկանց լեռներով։ Ունի արգավանդ հողատարածքներ և արագահոս գետեր։
Բնակչության կազմը
Բնակչությունն հիմնականում կազմված էր հայերից և քրդերից։ Ըստ Ա. Երիցյանի տվյալների 1876 թվականին Ալաշկերտ գավառն ունեցել է 70 գյուղ, իսկ ըստ ռուսական աղբյուրների՝ 104 գյուղ։
Գյուղատնտեսություն
Բնակչությունն հիմնականում զբաղվում էր անասնապահությամբ, երկրագործությամբ։ Հիմնականում մշակում էին հացահատիկային կուլտուրաներ, որի մեծ մասը վաճառում էին Բիթլիսի և Վանի բնակիչներին։
Հայաթափություն
Գավառակի բնակիչները 1829 և 1878 թվականներին գաղթել են Անդրկովկաս։ Մնացած հայությունը բնաջնջվել է 1914-1915 թվականներին։
Մշակութային արժեքներ
1903 թվականի դրությամբ Ալաշկերտի գավառակում կար Ս. Հովհաննես (Ուչքիլիսա) վանքը և 32 հայկական եկեղեցիներ[1]։
Աղբյուրներ
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 63
| ||||||||||||||||||||||