«Էպիկուրոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: be:Эпікур |
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: lv:Epikūrs |
||
| Տող 43. | Տող 43. | ||
[[la:Epicurus]] |
[[la:Epicurus]] |
||
[[lt:Epikūras]] |
[[lt:Epikūras]] |
||
[[lv:Epikūrs]] |
|||
[[mk:Епикур]] |
[[mk:Епикур]] |
||
[[ml:എപ്പിക്ക്യൂറസ്]] |
[[ml:എപ്പിക്ക്യൂറസ്]] |
||
07:33, 31 Դեկտեմբերի 2011-ի տարբերակ
Էպիկուրոս (հուն․՝ Επίκουρος; մ.թ.ա..342/341թթ., Սամոս — մ.թ.ա. 271/270թթ., Աթենք) — նշանավոր հին հույն փիլիսոփա, իր անունով կոչված` էպիկուրյան փիլիսոփայական դպրոցի հիմնադիր: Գրել է շուրջ 300 երկ, որից միայն հատվածներ են պահպանվել: Որպես Էպիկուրի մասին ժամանակակից գիտելիքների աղբյուր ծառայում են Դիոգենես Լաերցիուսի և Տիտոս Լուկրեցիոս Կարոսի աշխատությունները: Էպիկուրն ու էպիկուրյանները ժխտում էին հոգու անմահության գաղափարը: Համարում էր, որ իմաստունը պետք է ձերբազատվի ճակատագրի և մահվան վախից: Երջանկության կարելի է հասնել ինքնակատարելագործմամբ, որը մարդուն տալիս է հանգստություն և հոգու անվրդովություն, իսկ դրա համար պետք է զերծ մնալ ակտիվ գործունեությունից [1]: Չէր ժխտում աստվածների գոյությունը, սակայն գտնում էր, որ նրանք որևէ կերպ չեն խառնվում մարդու կյանքին և գործերին:
Էպիկուրոսի ասույթներ
- Ապրի’ր աննկատ:
- Ով չի բավարարվում քչով, նրան ամեն ինչ էլ քիչ է
Ծանոթագրություններ
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |