«Էնդոսկոպիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Էնդոսկոպիա''', որոշ ներքին օրգանների ուսումնասիրման մեթոդ, որը կատարվում է էնդոսկոպի միջոցով։ Էնդոսկոպիայի ժամանակ էնդոսկոպը բնական ճանապարհով տեղադրվում է խոռոչի մեջ, օրինակ, բերանի և կերակրափողի միջոցով գնում են դեպի ստամոքս, կոկորդի միջոցով՝ դեպի թոքեր և բրոնխներ, միզուկի միջոցով՝ դեպի միզապարկ, ինչպես նաև սրսկման և վիրահատման ճանապարհներով ([[լապարասկոպիա]] և այլն)։
'''Էնդոսկոպիա''', որոշ ներքին օրգանների ուսումնասիրման մեթոդ, որը կատարվում է էնդոսկոպի միջոցով։ Էնդոսկոպիայի ժամանակ էնդոսկոպը տեղադրվում է խոռոչի մեջ ինչպես բնական մուտքրերի (օրինակ՝ բերանի և [[Կերակրափող|կերակրափողի]] միջոցով անցնում են դեպի [[ստամոքս]], [[Կոկորդ|կոկորդի]] միջոցով՝ դեպի [[թոքեր]] և [[Բրոնխներ|բրոնխներ]], [[Միզուկ|միզուկի]] միջոցով՝ դեպի [[միզապարկ]]), այնպես էլ սրսկման և վիրահատական մուտքի ստեղծման ճանապարհներով ([[լապարասկոպիա]] և այլն)։


== Էնդոսկոպիային պատմությունը ==
== Էնդոսկոպիային պատմությունը ==
Տող 6. Տող 6.
Մինչև որոշակի ժամանակահատված, ներքին օրգանների զննումն առանց վիրահատական միջամտության անհնար էր։ Բժիշկներին հասանելի էին բժշկական այնպիսի մեթոդներ ինչպիսիք էին՝ շոշափումը, աուսկուլտացիան, պերկուսիան։
Մինչև որոշակի ժամանակահատված, ներքին օրգանների զննումն առանց վիրահատական միջամտության անհնար էր։ Բժիշկներին հասանելի էին բժշկական այնպիսի մեթոդներ ինչպիսիք էին՝ շոշափումը, աուսկուլտացիան, պերկուսիան։


Էնդոսկոպիայի օգտագործման առաջին փորձերը կատարվել են 18-րդ դարի վերջում, սակայն դրանք վտանգավոր և անիրատեսական փորձեր էին: Միայն 1806 թվականին, Ֆիլիպ Բոզինին (Ph.Bozzini), որ այժմ համարվում է էնդոսկոպի գյուտարարը, մշակել է ուղեղի և արգանդի խոռոչի ուսումնասիրման սարք: Սարքն իրենից ներկայացնում է կոշտ խողովակ՝ ոսպնյակների և հայելիների համակարգով, իսկ լույսի աղբյուրը մոմն էր: Այս սարքը երբևէ չի օգտագործվել մարդկային ուսումնասիրությունների համար, քանի որ հեղինակը պատժվել է Վիեննայի բժշկական ֆակուլտետի կողմից «հետաքրքրասիրության համար»:
Էնդոսկոպիայի օգտագործման առաջին փորձերը կատարվել են 18-րդ դարի վերջում, սակայն դրանք վտանգավոր և անիրատեսական էին: Միայն 1806 թվականին, Ֆիլիպ Բոզինին (Ph.Bozzini), որ այժմ համարվում է [[էնդոսկոպ|էնդոսկոպի]] գյուտարարը, մշակել է [[Ուղեղ|ուղեղի]] և [[արգանդ|արգանդի]] խոռոչի ուսումնասիրման սարք: Սարքն իրենից ներկայացնում էր կոշտ խողովակ՝ [[Ոսպնյակներ|ոսպնյակների]] և հայելիների համակարգով, իսկ լույսի աղբյուրը մոմն էր: Այս սարքը երբևէ չի օգտագործվել մարդկային օրգանիզմի ուսումնասիրությունների նպատակով, քանի որ հեղինակը պատժվել է Վիեննայի բժշկական ֆակուլտետի կողմից «հետաքրքրասիրության համար»:


Հետագայում էնդոսկոպներում մոմը փոխարինվեց սպիրտայրոցով, և կոշտ խողովակի փոխարեն ներկայացվեց ճկուն խողովակ: Սակայն, հիմնական բարդությունները եղել են այրվածքներ, որոնցից բժիշկները մասամբ ազատվել են մանր էլեկտրոլամպերի հայտնաբերումից հետո, որոնք ամրացվեցին խոռոչի մեջ ներմուծվող սարքի ծայրին:
Հետագայում էնդոսկոպներում մոմը փոխարինվեց [[Սպիրտայրոց|սպիրտայրոցով]], իսկ կոշտ խողովակի փոխարեն սկսեցին օգտագործել ճկուն խողովակ: Այս փուլում հիմնական բարդությունները եղել են սպիրտայրոցից առաջացող [[Այրվածքներ|այրվածքները]], որոնցից բժիշկները մասամբ ազատվեցին մանր էլեկտրոլամպերի հայտնաբերումից հետո, որոնք ամրացվեցին խոռոչի մեջ ներմուծվող սարքի ծայրին:


Բաց միջավայրում, որոնք բնական կապ չունեն արտաքին միջավայրի հետ, սարքը տեղադրվում է բացվածքի միջոցով (որովայնի կամ կրծքավանդակի պատին բացվածք<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Эндоскопия|[[Островский, Владимир Маркович|Островский В. М.]],}}</ref>): Այնուամենայնիվ, մինչև օպտիկամանրաթելային համակարգերի հայտնվելուց առաջ, էնդոսկոպիկ ախտորոշումը լայն տարածում չուներ։
Փակ միջավայրերում, որոնք չունեն բնական կապ արտաքին միջավայրի հետ, սարքը դեպի խոռոչ անցկացվում է հատուկ ստեեղծված բացվածքի միջոցով<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Эндоскопия|[[Островский, Владимир Маркович|Островский В. М.]],}}</ref>): Այնուամենայնիվ, մինչև օպտիկամանրաթելային համակարգերի կիրառումը ըէնդոսկոպիկ ախտորոշումը լայն տարածում չունեմ:


Էնդոսկոպիայի հնարավորությունները զգալիորեն ընդլայնվել են 20-րդ դարի երկրորդ կեսից ապակե օպտիկամանրաթելային մանրաթելերի առաջացման և դրանց հիման վրա օպտիկամանրաթելային գործիքների առաջացման հետևանքով։ Գրեթե բոլոր օրգանները հասանելի դարձան զննության, ուսումնասիրված օրգանների լուսավորությունը բարձրացավ, օգտագործվեց լուսանկարչության և նկարահանման պայմաններ (էնդոլուսանկարչություն և էնդոսկինեմատոգրաֆիա), և հնարավորություն ստեղծվեց սև և սպիտակ, կամ գունավոր պատկերներ ձայնագրել վիդեո ձայնագրիչի վրա (ստանդարտ լուսա և կինոխցիկների հարմարեցված տարբերակները):
Էնդոսկոպիայի հնարավորությունները զգալիորեն ընդլայնվել են 20-րդ դարի երկրորդ կեսից ապակե օպտիկամանրաթելային մանրաթելերի առաջացման և դրանց հիման վրա օպտիկամանրաթելային գործիքների առաջացման հետևանքով։ Գրեթե բոլոր օրգանները հասանելի դարձան զննության, ուսումնասիրված օրգանների լուսավորությունը բարձրացավ, օգտագործվեց լուսանկարչության և նկարահանման պայմաններ (էնդոլուսանկարչություն և էնդոսկինեմատոգրաֆիա), և հնարավորություն ստեղծվեց սև և սպիտակ, կամ գունավոր պատկերներ ձայնագրել վիդեո ձայնագրիչի վրա (ստանդարտ լուսա և կինոխցիկների հարմարեցված տարբերակները):

21:49, 4 Նոյեմբերի 2017-ի տարբերակ

Էնդոսկոպիա, որոշ ներքին օրգանների ուսումնասիրման մեթոդ, որը կատարվում է էնդոսկոպի միջոցով։ Էնդոսկոպիայի ժամանակ էնդոսկոպը տեղադրվում է խոռոչի մեջ ինչպես բնական մուտքրերի (օրինակ՝ բերանի և կերակրափողի միջոցով անցնում են դեպի ստամոքս, կոկորդի միջոցով՝ դեպի թոքեր և բրոնխներ, միզուկի միջոցով՝ դեպի միզապարկ), այնպես էլ սրսկման և վիրահատական մուտքի ստեղծման ճանապարհներով (լապարասկոպիա և այլն)։

Էնդոսկոպիային պատմությունը

Էնդոսկոպիան իր զարգացման ընթացքում անցել է մի քանի փուլ, որոնք բնութագրվում են օպտիկական գործիքների բարելավմամբ, ախտորոշման և բուժման նոր մեթոդների առաջացմամբ:

Մինչև որոշակի ժամանակահատված, ներքին օրգանների զննումն առանց վիրահատական միջամտության անհնար էր։ Բժիշկներին հասանելի էին բժշկական այնպիսի մեթոդներ ինչպիսիք էին՝ շոշափումը, աուսկուլտացիան, պերկուսիան։

Էնդոսկոպիայի օգտագործման առաջին փորձերը կատարվել են 18-րդ դարի վերջում, սակայն դրանք վտանգավոր և անիրատեսական էին: Միայն 1806 թվականին, Ֆիլիպ Բոզինին (Ph.Bozzini), որ այժմ համարվում է էնդոսկոպի գյուտարարը, մշակել է ուղեղի և արգանդի խոռոչի ուսումնասիրման սարք: Սարքն իրենից ներկայացնում էր կոշտ խողովակ՝ ոսպնյակների և հայելիների համակարգով, իսկ լույսի աղբյուրը մոմն էր: Այս սարքը երբևէ չի օգտագործվել մարդկային օրգանիզմի ուսումնասիրությունների նպատակով, քանի որ հեղինակը պատժվել է Վիեննայի բժշկական ֆակուլտետի կողմից «հետաքրքրասիրության համար»:

Հետագայում էնդոսկոպներում մոմը փոխարինվեց սպիրտայրոցով, իսկ կոշտ խողովակի փոխարեն սկսեցին օգտագործել ճկուն խողովակ: Այս փուլում հիմնական բարդությունները եղել են սպիրտայրոցից առաջացող այրվածքները, որոնցից բժիշկները մասամբ ազատվեցին մանր էլեկտրոլամպերի հայտնաբերումից հետո, որոնք ամրացվեցին խոռոչի մեջ ներմուծվող սարքի ծայրին:

Փակ միջավայրերում, որոնք չունեն բնական կապ արտաքին միջավայրի հետ, սարքը դեպի խոռոչ անցկացվում է հատուկ ստեեղծված բացվածքի միջոցով[1]): Այնուամենայնիվ, մինչև օպտիկամանրաթելային համակարգերի կիրառումը ըէնդոսկոպիկ ախտորոշումը լայն տարածում չունեմ:

Էնդոսկոպիայի հնարավորությունները զգալիորեն ընդլայնվել են 20-րդ դարի երկրորդ կեսից ապակե օպտիկամանրաթելային մանրաթելերի առաջացման և դրանց հիման վրա օպտիկամանրաթելային գործիքների առաջացման հետևանքով։ Գրեթե բոլոր օրգանները հասանելի դարձան զննության, ուսումնասիրված օրգանների լուսավորությունը բարձրացավ, օգտագործվեց լուսանկարչության և նկարահանման պայմաններ (էնդոլուսանկարչություն և էնդոսկինեմատոգրաֆիա), և հնարավորություն ստեղծվեց սև և սպիտակ, կամ գունավոր պատկերներ ձայնագրել վիդեո ձայնագրիչի վրա (ստանդարտ լուսա և կինոխցիկների հարմարեցված տարբերակները):

Էնդոսկոպիկ հետազոտության արդյունքների փաստաթղթավորումը օգնում է օբյեկտիվորեն ուսումնասիրել օրգանում տեղի ունեցող պաթոլոգիական պրոցեսների դինամիկան:

Էնդոսկոպիկ միջոցների օգտագործումը բժշկության մեջ

Ներկայումս էնդոսկոպիկ հետազոտական մեթոդները օգտագործվում են ինչպես ախտորոշման, այնպես էլ տարբեր հիվանդությունների բուժման համար: Ժամանակակից էնդոսկոպիան հատուկ դեր է խաղում բազմաթիվ հիվանդությունների վաղ փուլերի ճանաչման գործում, մասնավորապես` տարբեր օրգանների (ստամոքսի, միզապարկի, թոքերի) օնկոլոգիական հիվանդություններ (քաղցկեղ):

Հաճախ էնդոսկոպիան համակցվում է տեսողության հետ (տեսողության ղեկավարության տակ) բիոպսիա, թերապևտիկ միջոցներ (դեղորայք), հնչեղություն:

Էնդոսկոպիայի տեսակները

  • Նազոֆարինգոսկոպիա - բերանի խոռոչի, քթի, կոկորդի զննում
  • Բրոնխոսկոպիա - բրոնխների զննում
  • Հիստերոսկոպիան - արգանդի խոռոչի զննում
  • Կոլոնոսկոպիա - հաստ աղիքի լորձաթաղանթ
  • Կոլպոսկոպիա - մուտք դեպի հեշտոց և հեշտոցի պատեր
  • Լապարոսկոպիա - որովայնի խոռոչ
  • Օտոսկոպիա - արտաքին լսողական անցք և թմբկաթաղանթ
  • Ռեկտոռոմանոսկոպիա - ուղիղ աղիք

Էնդոսկոպիկ վիրաբուժություն

Էնդոսկոպիկ սարքավորումների զարգացման և մանրադիտակային գործիքների ստեղծման առաջընթացը հանգեցրեց նոր վիրաբուժական տեխնիկայի՝ էնդոսկոպիկ վիրաբուժության առաջացմանը: Ներկառուցված օրգաններում կամ որովայնի խոռոչում նման գործողության ժամանակ հատուկ մանիպուլյատոր գործիքներ են իրականացվում էնդոսկոպի և ճկուն ֆիբրոապարատների միջոցով, որը վերահսկվում է վիրաբույժի կողմից, դիտարկելով մոնիտորի վրա կատարված աշխատանքը:

Ծանոթագրություններ

  1. Островский В. М., (1890–1907). «Эндоскопия». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ հավելյալ կետադրություն (link)