«Ռադեցկու մարշ (Յոհան Շտրաուս)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:Strauss I - 228-Radetzky-Marsch.jpg|thumb|mini|250px|աջից|«Ռադեցկու մարշի» նոտաների՝ 1848 թվականի հրատարակության տիտղոսաթերթը:]] |
[[Պատկեր:Strauss I - 228-Radetzky-Marsch.jpg|thumb|mini|250px|աջից|«Ռադեցկու մարշի» նոտաների՝ 1848 թվականի հրատարակության տիտղոսաթերթը:]] |
||
'''«Ռադեցկու մարշ»''' (op. 228), հեղինակ՝ ավստրիացի կոմպոզիտոր [[Յոհան Շտրաուս (հայր)|Յոհան Շտրաուս ավագ]]: Կոմպոզիտորն այն գրել է [[1848]] թվականին՝ ի պատիվ |
'''«Ռադեցկու մարշ»''' (op. 228), հեղինակ՝ ավստրիացի կոմպոզիտոր [[Յոհան Շտրաուս (հայր)|Յոհան Շտրաուս ավագ]]: Կոմպոզիտորն այն գրել է [[1848]] թվականին՝ ի պատիվ Ավստրիացի ֆելդմարշալ, կոմս [[Յոզեֆ Ռադեցկի|Յոզեֆ Ռադեցկու]]: «Ռադեցկու մարշը» Շտրաուսի ամենահայտնի ստեղծագործություններից մեկն է: Այն կազմված է երեք մասից: |
||
==Ստեղծման պատմություն== |
==Ստեղծման պատմություն== |
||
| Տող 8. | Տող 8. | ||
==Քայլերգի կատարումն այսօր== |
==Քայլերգի կատարումն այսօր== |
||
Վիեննայի ֆիլհարմոնիկ |
Վիեննայի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբն ամանորին նվիրված համերգները մշտապես ավարտում է «Ռադեցկու մարշ»-ով: Ավանդույթի համաձայն, ներկա հանդիսատեսները ձայնակցում են ռիթմին համահունչ ծափերով ու ոտքերը դոփելով: Ասում են, որ այդ ավանդույթը գալիս է 1848 թվականից, երբ առաջին անգամ այն հնչեց ֆելդմարշալ [[Յոզեֆ Ռադեցկի|Յոզեֆ Ռադեցկուն]] ու նրա զինվորներին դիմավորելիս: Մարշի հնչյուններն այնքան էին ոգևորել ներկա սպաներին ու պետական պաշտոնյաներին, որ նրանք, չնայած իրենց խիստ զսպվածությանը, ակամա սկսել էին տեղում դոփել ռիթմի ներքո: |
||
==Աղբյուրներ== |
==Աղբյուրներ== |
||
18:53, 16 Օգոստոսի 2017-ի տարբերակ
«Ռադեցկու մարշ» (op. 228), հեղինակ՝ ավստրիացի կոմպոզիտոր Յոհան Շտրաուս ավագ: Կոմպոզիտորն այն գրել է 1848 թվականին՝ ի պատիվ Ավստրիացի ֆելդմարշալ, կոմս Յոզեֆ Ռադեցկու: «Ռադեցկու մարշը» Շտրաուսի ամենահայտնի ստեղծագործություններից մեկն է: Այն կազմված է երեք մասից:
Ստեղծման պատմություն
«Ռադեցկու մարշը» գրվել է, որպեսզի ավստրիացի զինվորները նրա հնչյունների ներքո ողջունեին ֆելդմարշալ Յոզեֆ Ռադեցկուն, ով փառքով վերադառնում էր Իտալիայում ծագած ապստամբությունը ճնշելուց հետո: Մարշն առաջին անգամ հնչել է 1848 թվականի օգոստոսի 31-ին՝ Իտալիայից վերադարձած և Վիեննայի փողոցներում քայլող զինվորների առջև: Ավելի ուշ այն դարձավ Ռադեցկու հուսարական գնդի շքերթային քայլերգը: 19-րդ դարի կեսերին ոմն ավստրիացի՝ Շրամ ազգանունով, դարձավ Մեծ Բրիտանիայի թագավորական դրագունական գվարդիայի նվագախմբի ղեկավարը: Նրա կարծիքով այս ստեղծագործության ռիթմն ու հնչողությունը ասես ստեղծված լինեին հենց անգլիական հեծելազորային գնդի համար, և որոշեց «Ռադեցկու մարշը» դարձնել վերջինիս շքերթային քայլերգը: Այս մարշն առավել կապվեց անգլիական հեծելազորային գնդին 1896 թվականին, երբ Ավստրիայի կայսր Ֆրանց Յոզեֆ I-ը թույլատերց վերջինիս դրոշի վրա պատկերել ավստրիական զինանշանը՝ երկգլխանի արծիվ: Դրանից ի վեր «Ռադեցկու մարշը» մինչև օրս գնդի արագ քայլերգն է:
Քայլերգի կատարումն այսօր
Վիեննայի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբն ամանորին նվիրված համերգները մշտապես ավարտում է «Ռադեցկու մարշ»-ով: Ավանդույթի համաձայն, ներկա հանդիսատեսները ձայնակցում են ռիթմին համահունչ ծափերով ու ոտքերը դոփելով: Ասում են, որ այդ ավանդույթը գալիս է 1848 թվականից, երբ առաջին անգամ այն հնչեց ֆելդմարշալ Յոզեֆ Ռադեցկուն ու նրա զինվորներին դիմավորելիս: Մարշի հնչյուններն այնքան էին ոգևորել ներկա սպաներին ու պետական պաշտոնյաներին, որ նրանք, չնայած իրենց խիստ զսպվածությանը, ակամա սկսել էին տեղում դոփել ռիթմի ներքո:
Աղբյուրներ
- Jeroen H.C. Tempelman: On the Radetzky March (PDF-Datei; 221 kB), S.5, abgerufen am 19. Januar 2014.
- Gala Artística Musical — Ejército de Chile
- Bo Jensen. Totaloplevelse i NRGI Park // Tribune: Magasin for Århus Elite, # 30, 4.03.2008.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռադեցկու մարշ (Յոհան Շտրաուս)» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
