«Էպիկուրոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: oc:Epicur |
չ տառասխալի ուղղում |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Էպիկուրոս''' ({{lang-el|Επίκουρος}}; մ.թ.ա..342/341թթ., [[Սամոս]] — մ.թ.ա. 271/270թթ., [[Աթենք]]) — նշանավոր հին հույն փիլիսոփա, իր անունով կոչված` էպիկուրյան փիլիսոփայական դպրոցի հիմնադիր: Գրել է շուրջ 300 երկ, որից միայն հատվածներ են պահպանվել: Որպես Էպիկուրի մասին ժամանակակից գիտելիքների աղբյուր ծառայում են Դիոգենես Լաերցիուսի և Տիտոս Լուկրեցիոս Կարոսի աշխատությունները: Էպիկուրն ու էպիկուրյանները ժխտում էին հոգու անմահության գաղափարը: Համարում էր, որ իմաստունը պետք է ձերբազատվի ճակատագրի և մահվան վախից: Երջանկության կարելի է հասնել ինքնակատարելագործմամբ, որը մարդուն տալիս է հանգստություն և հոգու անվրդովություն, իսկ դրա համար պետք է զերծ մնալ ակտիվ գործունեությունից <ref>http://nationalidea.am/articles.php?id=8&l=A</ref>: Չէր ժխտում աստվածների |
'''Էպիկուրոս''' ({{lang-el|Επίκουρος}}; մ.թ.ա..342/341թթ., [[Սամոս]] — մ.թ.ա. 271/270թթ., [[Աթենք]]) — նշանավոր հին հույն փիլիսոփա, իր անունով կոչված` էպիկուրյան փիլիսոփայական դպրոցի հիմնադիր: Գրել է շուրջ 300 երկ, որից միայն հատվածներ են պահպանվել: Որպես Էպիկուրի մասին ժամանակակից գիտելիքների աղբյուր ծառայում են Դիոգենես Լաերցիուսի և Տիտոս Լուկրեցիոս Կարոսի աշխատությունները: Էպիկուրն ու էպիկուրյանները ժխտում էին հոգու անմահության գաղափարը: Համարում էր, որ իմաստունը պետք է ձերբազատվի ճակատագրի և մահվան վախից: Երջանկության կարելի է հասնել ինքնակատարելագործմամբ, որը մարդուն տալիս է հանգստություն և հոգու անվրդովություն, իսկ դրա համար պետք է զերծ մնալ ակտիվ գործունեությունից <ref>http://nationalidea.am/articles.php?id=8&l=A</ref>: Չէր ժխտում աստվածների գոյությունը, սակայն գտնում էր, որ նրանք որևէ կերպ չեն խառնվում մարդու կյանքին և գործերին: |
||
== Էպիկուրոսի ասույթներ == |
== Էպիկուրոսի ասույթներ == |
19:03, 9 Օգոստոսի 2011-ի տարբերակ
Էպիկուրոս (հուն․՝ Επίκουρος; մ.թ.ա..342/341թթ., Սամոս — մ.թ.ա. 271/270թթ., Աթենք) — նշանավոր հին հույն փիլիսոփա, իր անունով կոչված` էպիկուրյան փիլիսոփայական դպրոցի հիմնադիր: Գրել է շուրջ 300 երկ, որից միայն հատվածներ են պահպանվել: Որպես Էպիկուրի մասին ժամանակակից գիտելիքների աղբյուր ծառայում են Դիոգենես Լաերցիուսի և Տիտոս Լուկրեցիոս Կարոսի աշխատությունները: Էպիկուրն ու էպիկուրյանները ժխտում էին հոգու անմահության գաղափարը: Համարում էր, որ իմաստունը պետք է ձերբազատվի ճակատագրի և մահվան վախից: Երջանկության կարելի է հասնել ինքնակատարելագործմամբ, որը մարդուն տալիս է հանգստություն և հոգու անվրդովություն, իսկ դրա համար պետք է զերծ մնալ ակտիվ գործունեությունից [1]: Չէր ժխտում աստվածների գոյությունը, սակայն գտնում էր, որ նրանք որևէ կերպ չեն խառնվում մարդու կյանքին և գործերին:
Էպիկուրոսի ասույթներ
- Ապրի’ր աննկատ:
- Ով չի բավարարվում քչով, նրան ամեն ինչ էլ քիչ է