«Գեորգի Սվիրիդով»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Երաժիշտ}}
{{Տեղեկաքարտ Երաժիշտ}}
'''Գեորգի (Յուրի) Վասիլևիչ Սվիրիդով''' ([[դեկտեմբերի 16]], [[1915]] - [[հունվարի 6]], [[1998]]), խորհրդային կոմպոզիտոր և երաժշտական-հասարակական գործիչ։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ ([[1970]])։ [[Սոցիալիստական աշխատանք]]ի հերոս (1975)։
'''Գեորգի (Յուրի) Վասիլևիչ Սվիրիդով''' ([[դեկտեմբերի 16]], [[1915]] - [[հունվարի 6]], [[1998]]), խորհրդային կոմպոզիտոր և երաժշտական-հասարակական գործիչ։ [[ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ]] ([[1970]])։ [[Սոցիալիստական աշխատանք]]ի հերոս (1975)։


[[1941]] թվականին ավարտել է [[Լենինգրադ]]ի կոնսերվատորիայի կոմպոզիցիայի դասարանը։ [[1962]]-[[1974]] թվականներին՝ ԽՍՀՍ կոմպոզիտորների միության վարչության քարտուղար, միաժամանակ [[1968]]-[[1973]] թվականներին՝ ՌԽՖՍՀ կոմպոզիտորների միության վարչության 1-ին քարտուղար։ Կոմպոզիտորի ստեղծագործական անհատականության ինքնատիպությունն առավել վառ դրսևորվել է վոկալ երաժշտության մեջ։ Ավետիք Իսահակյանի («Հայրերի երկիրը», [[1950]]), Ռ․ Բյոռնսի (երգերի շարք, [[1955]]), Ս․ Եսենինի («Պոեմ Ս․ Եսենինի հիշատակին», [[1955]]—[[1956]], «Հայրս գեղջուկ է», [[1956]] և այլն), Վ․ Մայակովսկու («Պաթետիկ օրատորիա», [[1959]], լենինյան մրցանակ, [[1960]]) խոսքերով գրված կամերային-վոկալ և վոկալ-սիմֆոնիկ երկերում գծագրվում է Սվիրիդովի ստեղծագործության հիմնական՝ հայրենիքի թեման։ Սվիրիդովը էապես նորոգել է վոկալ շատ ժանրեր։ Սվիրիդովի ոճը սերտորեն կապված է ռուս, դասական և սովետական երաժշտության ավանդույթներին, լայնորեն հենվում է գեղջկական բանահյուսությանը՝ այն զուգակցելով20-րդ դարի երաժշտական լեզվի հնարների հետ։ Գրել է նաև երաժշտական կատակերգություններ, այդ թվում՝ «Կրակներ» ([[1951]]), տրիո ջութակի, թավջութակի և դաշնամուրի համար, «Կուրսկի երգեր» , «Գարնանային կանտատ» և այլն, կինոնկարների և դրամատիկ, ներկայացումների երաժշտություն։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։
[[1941]] թվականին ավարտել է [[Լենինգրադ]]ի կոնսերվատորիայի կոմպոզիցիայի դասարանը։ [[1962]]-[[1974]] թվականներին՝ ԽՍՀՍ կոմպոզիտորների միության վարչության քարտուղար, միաժամանակ [[1968]]-[[1973]] թվականներին՝ ՌԽՖՍՀ կոմպոզիտորների միության վարչության 1-ին քարտուղար։ Կոմպոզիտորի ստեղծագործական անհատականության ինքնատիպությունն առավել վառ դրսևորվել է վոկալ երաժշտության մեջ։ Ավետիք Իսահակյանի («Հայրերի երկիրը», [[1950]]), Ռ․ Բյոռնսի (երգերի շարք, [[1955]]), Ս․ Եսենինի («Պոեմ Ս․ Եսենինի հիշատակին», [[1955]]—[[1956]], «Հայրս գեղջուկ է», [[1956]] և այլն), Վ․ Մայակովսկու («Պաթետիկ օրատորիա», [[1959]], լենինյան մրցանակ, [[1960]]) խոսքերով գրված կամերային-վոկալ և վոկալ-սիմֆոնիկ երկերում գծագրվում է Սվիրիդովի ստեղծագործության հիմնական՝ հայրենիքի թեման։ Սվիրիդովը էապես նորոգել է վոկալ շատ ժանրեր։ Սվիրիդովի ոճը սերտորեն կապված է ռուս, դասական և սովետական երաժշտության ավանդույթներին, լայնորեն հենվում է գեղջկական բանահյուսությանը՝ այն զուգակցելով20-րդ դարի երաժշտական լեզվի հնարների հետ։ Գրել է նաև երաժշտական կատակերգություններ, այդ թվում՝ «Կրակներ» ([[1951]]), տրիո ջութակի, թավջութակի և դաշնամուրի համար, «Կուրսկի երգեր» , «Գարնանային կանտատ» և այլն, կինոնկարների և դրամատիկ, ներկայացումների երաժշտություն։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։

23:51, 16 Մայիսի 2017-ի տարբերակ

Գեորգի Սվիրիդով
Բնօրինակ անունռուս.՝ Георгий Васильевич Свиридов
Ծնվել էդեկտեմբերի 16, 1915(1915-12-16)[1]
Ֆատեժ, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Երկիր Ռուսական կայսրություն,  ՌԽՖՍՀ,  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մահացել էհունվարի 6, 1998(1998-01-06)[2] (82 տարեկան)
Մոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Ժանրերօպերա, սիմֆոնիա, Երգչախումբ, սիմֆոնիկ երաժշտություն և խմբերգային երաժշտություն
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, դաշնակահար և ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ
Գործիքներդաշնամուր
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա (1941)
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն
Պարգևներ
Կայքgeorgysviridov.narod.ru
 Georgy Sviridov Վիքիպահեստում

Գեորգի (Յուրի) Վասիլևիչ Սվիրիդով (դեկտեմբերի 16, 1915 - հունվարի 6, 1998), խորհրդային կոմպոզիտոր և երաժշտական-հասարակական գործիչ։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1970)։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1975)։

1941 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիայի կոմպոզիցիայի դասարանը։ 1962-1974 թվականներին՝ ԽՍՀՍ կոմպոզիտորների միության վարչության քարտուղար, միաժամանակ 1968-1973 թվականներին՝ ՌԽՖՍՀ կոմպոզիտորների միության վարչության 1-ին քարտուղար։ Կոմպոզիտորի ստեղծագործական անհատականության ինքնատիպությունն առավել վառ դրսևորվել է վոկալ երաժշտության մեջ։ Ավետիք Իսահակյանի («Հայրերի երկիրը», 1950), Ռ․ Բյոռնսի (երգերի շարք, 1955), Ս․ Եսենինի («Պոեմ Ս․ Եսենինի հիշատակին», 1955—1956, «Հայրս գեղջուկ է», 1956 և այլն), Վ․ Մայակովսկու («Պաթետիկ օրատորիա», 1959, լենինյան մրցանակ, 1960) խոսքերով գրված կամերային-վոկալ և վոկալ-սիմֆոնիկ երկերում գծագրվում է Սվիրիդովի ստեղծագործության հիմնական՝ հայրենիքի թեման։ Սվիրիդովը էապես նորոգել է վոկալ շատ ժանրեր։ Սվիրիդովի ոճը սերտորեն կապված է ռուս, դասական և սովետական երաժշտության ավանդույթներին, լայնորեն հենվում է գեղջկական բանահյուսությանը՝ այն զուգակցելով20-րդ դարի երաժշտական լեզվի հնարների հետ։ Գրել է նաև երաժշտական կատակերգություններ, այդ թվում՝ «Կրակներ» (1951), տրիո ջութակի, թավջութակի և դաշնամուրի համար, «Կուրսկի երգեր» , «Գարնանային կանտատ» և այլն, կինոնկարների և դրամատիկ, ներկայացումների երաժշտություն։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեորգի Սվիրիդով» հոդվածին։
 ⛭ 
  Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 94)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Գեորգի_Սվիրիդով&oldid=5120525» էջից