«Էդուարդ Սմիլգիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էդուարդ Սմիլգիս; լատիշ․՝ Eduards Smiļģis
Ծնվել է	նոյեմբերի 23, 1886
Ծննդավայր	Ռիգա, Լիֆլանդիայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	ապրիլի 19, 1966 (79 տարեկան)
Մահվան վայր	Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Ռայնիսի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, Լատվիա և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	դերասան և թատերական ռեժիսոր
Աշխատավայր	Դայլես թատրոն
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; ; ; և
	Eduards Smiļģis Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

23:46, 16 Մայիսի 2017-ի տարբերակ

Էդուարդ Յանովիչ Սմիլգիս (1886 —1966), լատվիացի սովետական ռեժիսոր, դերասան, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1948)։

1911 թվականից Ռիգայի Նոր, 1915 —1919 թվականներին Պետրոգրադյան լատվիական թատրոնների դերասան։ 1920 թվականին Ռայնիսի անվան Գեղարվեստական թատրոնի (Ռիգա) ստեղծման նախաձեռնողներից (մինչև 1964 թվականը՝ գեղարվեստական ղեկավար)։ Սմիլգիսի ռեժիսորական արվեստը որոշիչ է եղել Գեղարվեստական թատրոնի ոճի և ստեղծագործական մեթոդի համար։ Նրա բեմադրությունների մեծ մասին հատուկ են մոնումենտալությունը, հերոսառոմանտիկական ուղղվածությունը, վառ թատերայնությունը։ Լավագույններից են՝ Ռայնիսի «կրակ և գիշեր» (1947, ԽԱՀՄ պետական մրցանակ, 1947), Գյոթեի «Ֆաուստ» (1940), Գորկու «Եգոր Բուլչովը և ուրիշները» (1946), Շիլլերի «Մարի Ստյուարտ» (1956), Շեքսպիրի «Համլետ» (1959), Վիշնևսկու «Լավատեսական ողբերգություն» (1964)։ Դերերից են՝ Պեր Գյունտ (Իբսենի «Պեր Գյունտ»), Համլետ, Կեսար, Պետրուչչո (Շեքսպիրի «Համլետ», «Հուլիոս Կեսար», «Անսանձ կնոջ սանձահարումը»), Տոտս (Ռայնիսի «Նվագել եմ ես, պարել»)։ Պարգևատրվել է Լենինի և 3 այլ շքանշաններով։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդուարդ Սմիլգիս» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 458)։

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

↑ ^1,0 ^1,1 https://www.vle.lt/straipsnis/eduards-smilgis/

[_fdda028a0548f219-1] 1,0 ^1,1 https://www.vle.lt/straipsnis/eduards-smilgis/

[1]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{Անձ}}
-'''Էդուարդ Յանովիչ Սմիլգիս''' ([[1886]]—[[1966]]), լատվիացի սովետական ռեժիսոր, դերասան, [[ԽՍՀՄ]] ժողովրդական արտիստ ([[1948]])։
+'''Էդուարդ Յանովիչ Սմիլգիս''' ([[1886]]—[[1966]]), լատվիացի սովետական ռեժիսոր, դերասան, [[ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ]] ([[1948]])։
 [[1911]] թվականից [[Ռիգա]]յի Նոր, [[1915]] —[[1919]] թվականներին Պետրոգրադյան լատվիական թատրոնների դերասան։ [[1920]] թվականին Ռայնիսի անվան Գեղարվեստական թատրոնի (Ռիգա) ստեղծման նախաձեռնողներից (մինչև [[1964]] թվականը՝ գեղարվեստական ղեկավար)։ Սմիլգիսի ռեժիսորական արվեստը որոշիչ է եղել Գեղարվեստական թատրոնի ոճի և ստեղծագործական մեթոդի համար։ Նրա բեմադրությունների մեծ մասին հատուկ են մոնումենտալությունը, հերոսառոմանտիկական ուղղվածությունը, վառ թատերայնությունը։ Լավագույններից են՝ [[Ռայնիս]]ի «[[կրակ և գիշեր]]» ([[1947]], ԽԱՀՄ պետական մրցանակ, 1947), [[Գյոթե]]ի «[[Ֆաուստ]]» ([[1940]]), [[Գորկի Մաքսիմ|Գորկու]] «[[Եգոր Բուլչովը և ուրիշները]]» ([[1946]]), [[Շիլլեր]]ի «[[Մարի Ստյուարտ]]» ([[1956]]), [[Շեքսպիր]]ի «[[Համլետ]]» ([[1959]]), [[Վիշնևսկի|Վիշնևսկու]] «[[Լավատեսական ողբերգություն]]» ([[1964]])։ Դերերից են՝ Պեր Գյունտ ([[Իբսեն]]ի «Պեր Գյունտ»), Համլետ, Կեսար, Պետրուչչո (Շեքսպիրի «Համլետ», «[[Հուլիոս Կեսար]]», «[[Անսանձ կնոջ սանձահարումը]]»), Տոտս (Ռայնիսի «[[Նվագել եմ ես, պարել]]»)։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի և 3 այլ շքանշաններով։