«Ալեքսանդր Օստուժև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ալեքսանդր Օստուժև; Александр Алексеевич Остужев
Ծնվել է	ապրիլի 16 (28), 1874
Ծննդավայր	Վորոնեժ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	մարտի 1, 1953 (78 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մ. Ս. Շչեպկինի անվան բարձրագույն թատերական ուսումնարան
Մասնագիտություն	դերասան
Աշխատավայր	Փոքր թատրոն
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և
	Alexander Ostuzhev Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

19:50, 22 Ապրիլի 2017-ի տարբերակ

'Ալեքսանդր Ալեքսեևիչ Օստուժև՛ (իսկական ազգանունը՝ Պոժարով, 1874 –1953), ռուս խորհրդային դերասան ԽԱՀՄ ժողովրդական արտիստ (1937)։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1874 թվականի ապրիլի 16-ին Վորոնեժում։ Բեմական գործունեությունը սկսել է 1895 թվականին։ 1896 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի թատերական ուսումնարանի դրամատիկական դասընթացները (Ա․ Պ․ Լենսկու աշակերտը)։ 1898 թվականից Օստուժևը ստեղծագործել է Փոքր թատրոնում, դարձել նրա հերոսա-ռոմանտիկական ուղղության նշանավոր ներկայացուցիչը, Պ․ Մոչալովի և Մ․ Երմոլովայի հերոսա-գաղափարական արվեստի ավանդույթների հետևորդը։ Դերերից են՝ Ռոմեո (Շեքսպիրի «Ռոմեո և Զուլիետ»), Չացկի (Գրիբոյեդովի «Իելքից սյաւոուհաս»), Ժադով, Նեզնամով (Ալեքսանդր Օստրովսկու «Եկամտաբեր պաշտոն», «Անմեղ մեղավորներ»)։ 1910 թվականին Օստուժևը կորցրել է լսողությունը, այդ իսկ պատճառով մշակել է հնարքների համակարգ, որն օգնել է նրան շարունակել աշխատանքը թատրոնում։ Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունը Օստուժևի արվեստին, հաղորդել է նոր բովանդակություն։ Օթելլոյի (Շեքսպիրի «Օթելլո»), Ուրիել Ակոստայի (Դուցկովի «Ուրիել Ակոստա») նրա անձնավորումները այդ ներկայացումները խորհրդային թատրոնի պատմության մեջ դարձրել են էտապային։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1943)։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Остужев Александр Алексеевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսանդր Օստուժև» հոդվածին։

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

[_6a2b562015e6404b-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Остужев Александр Алексеевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[1]

@@ Տող 5. / Տող 5. @@
 == Կենսագրություն ==
-Ծնվել է 1874 թվականի ապրիլի 16-ին [[Վորոնեժ]]ում։ Բեմական գործունեությունը սկսել է [[1895]] թվականին։ [[1896]] թվականին ընդունվել է [[Մոսկվա]]յի թատերական ուսումնարանի դրամատիկական դասընթացները (Ա․ Պ․ Լենսկու աշակերտը)։ [[1898]] թվականից Օստուժևը ստեղծագործել է Փոքր թատրոնում, դարձել նրա հերոսա-ռոմանտիկական ուղղության նշանավոր ներկայացուցիչը, Պ․ Մոչալովի և Մ․ Երմոլովայի հերոսա-գաղափարական արվեստի ավանդույթների հետևորդը։ Դերերից են՝ Ռոմեո ([[Շեքսպիր]]ի «[[Ռոմեո և Ջուլիետ|Ռոմեո և Զուլիետ]]»), Չացկի ([[Գրիբոյեդով]]ի «Իելքից սյաւոուհաս»), Ժադով, Նեզնամով ([[Ալեքսանդր Օստրովսկի|Ալեքսանդր Օստրովսկու]] «Եկամտաբեր պաշտոն», «Անմեղ մեղավորներ»)։ [[1910]] թվականին Օստուժևը կորցրել է լսողությունը, այդ իսկ պատճառով մշակել է հնարքների համակարգ, որն օգնել է նրան շարունակել աշխատանքը թատրոնում։ Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունը Օստուժևի արվեստին, հաղորդել է նոր բովանդակություն։ Օթելլոյի (Շեքսպիրի «Օթելլո»), Ուրիել Ակոստայի (Դուցկովի «Ուրիել Ակոստա») նրա անձնավորումները այդ ներկայացումները խորհրդային թատրոնի պատմության մեջ դարձրել են էտապային։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ ([[1943]])։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։
+Ծնվել է 1874 թվականի ապրիլի 16-ին [[Վորոնեժ]]ում։ Բեմական գործունեությունը սկսել է [[1895]] թվականին։ [[1896]] թվականին ընդունվել է [[Մոսկվա]]յի թատերական ուսումնարանի դրամատիկական դասընթացները (Ա․ Պ․ Լենսկու աշակերտը)։ [[1898]] թվականից Օստուժևը ստեղծագործել է Փոքր թատրոնում, դարձել նրա հերոսա-ռոմանտիկական ուղղության նշանավոր ներկայացուցիչը, Պ․ Մոչալովի և Մ․ Երմոլովայի հերոսա-գաղափարական արվեստի ավանդույթների հետևորդը։ Դերերից են՝ Ռոմեո ([[Շեքսպիր]]ի «[[Ռոմեո և Ջուլիետ|Ռոմեո և Զուլիետ»]]), Չացկի ([[Գրիբոյեդով]]ի «Իելքից սյաւոուհաս»), Ժադով, Նեզնամով ([[Ալեքսանդր Օստրովսկի|Ալեքսանդր Օստրովսկու]] «Եկամտաբեր պաշտոն», «Անմեղ մեղավորներ»)։ [[1910]] թվականին Օստուժևը կորցրել է լսողությունը, այդ իսկ պատճառով մշակել է հնարքների համակարգ, որն օգնել է նրան շարունակել աշխատանքը թատրոնում։ Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունը Օստուժևի արվեստին, հաղորդել է նոր բովանդակություն։ Օթելլոյի (Շեքսպիրի «Օթելլո»), Ուրիել Ակոստայի (Դուցկովի «Ուրիել Ակոստա») նրա անձնավորումները այդ ներկայացումները խորհրդային թատրոնի պատմության մեջ դարձրել են էտապային։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ ([[1943]])։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 շքանշանով։
 == Ծանոթագրություններ ==