«Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան); Basílica de Nuestra Señora de Luján
Հիմնական տվյալներ
Տեսակ	փոքր բազիլիկ և շենք
Երկիր	Արգենտինա
Տեղագրություն	քաղաք
Տարածաշրջան	Լուհան
Հասցե	9 de Julio, B Mitre, Pdre. JM Salvaire y San Martín (Circ I, Secc A, Mzna 52)
Դավանանք	կաթոլիկ
Թեմ	Roman Catholic Archdiocese of Mercedes-Luján?
Հիմնական ամսաթվերը	1937
Ժառանգության կարգավիճակ	National historical monument of Argentina?
Նվիրված	Our Lady of Luján?
Անվանված	Immaculate Conception of Mary?
Ճարտարապետական ոճ	նեոգոթիկա
Հիմնադրված	1910
Երկարություն	104 մետր
Բարձրություն	106 մետր
	Nuestra Señora de Luján Basilica Վիքիպահեստում
	basilicadelujan.org.ar

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

17:15, 25 փետրվարի 2017-ի տարբերակ

Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-20 04:28:17 ֆորմատով

Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան), կաթոլիկ տաճար, գտնվում է Լուհան քաղաքում, Բուենոս Այրես, Արգենտինա: Նվիրված է Լուհանի Աստվածամորը` Արգենտինայի սուրբ հովանավորին: Բազիլիկը նեոգոթիկայի ոճով է, գտնվում է Բուենոս Այրեսից 70 կմ դեպի արևմուտք, Լա Պլատայի և Սան Իսիդրոյի տաճարների հետ մեկտեղ համարվում է Արգենտինայի ամենապաշտելի կաթոլիկ սրբություններից:

Լուհան գետի մոտ տաճարի կառուցումը կապված է հրաշալի իրադարձությունների հետ: 1630 թվականին պորտուգալացի Անտոնիո Ֆարիա դե Սան` սեփականատեր Սանտյագո դել Էստերոյից, նավաստի Հուան Անդրեային պատվիրում է Բրազիլիայից բերել Աստվածամոր արձանը, որը նա ուզում էր տեղադրել կառուցվող ժամատանը: Հուան Անդրեան ձեռք էր բերել Աստվածամոր միանգամից երկու արձան, որը նա ծովով բերեց Բուենոս Այրես, այնուհետև տեղափոխեց Սանտյագո դել Էստերո: Ուղևորության երկրորդ օրը այնտեղ, որտեղ ճանապարհը հատվում է Լուհան գետի հետ, ձիերը կանգնեցին և չկարողացան առաջ գնալ: Փորձեցին բեռնաթափել, բայց չստացվեց: Միայն այն ժամանակ կարողացան շարունակել ճանապարհը, երբ գետնին իջեցրին մի փոքրիկ արկղ, որի մեջ դրված էր Աստվածամոր արձաններից մեկը: Դա համարվեց հրաշք և վերևից նշան այն բանի, որ ապագայում Լուհանի Աստվածամայրը ուզում է մնալ հենց այդ վայրում: Արձանը բերեցին դոն Ռոսենդո դե Օրամասի տուն, որտեղ դրեցին պատվավոր տեղում: Մարդիկ, լսելով հրաշքի մասին, գալիս էին խոնարհվելու սուրբ կերպարին:

Լուհան գետի ափին առաջին ժամատունը հայտնվել է 1685 թվականին: Ուխտագնացներց ավելի ու ավելի էին շատանում, աստիճանաբար ժամատան շուրջը բնակատեղի դարձավ, այն անվանեցին Լուհան: 1730 թվականին բնակավայրը քաղաքի կարգավիճակ ստացավ, իսկ Լուհանի Աստվածամոր ժամատունը դառնում է գործող եկեղեցի: 1763 թվականին այդ նույն վայրում կառուցվել է ավելի մեծ եկեղեցի: Այն տաճարը, որ տեսնում ենք մենք այսօր, սկսել է կառուցվել 1890 թվականի մայիսի 6-ին` ֆրանսիացի ճարտարապետ Ուլրիխ Կուրտուայի ղեկավարությամբ: Եկեղեցին օծվել է 1910 թվականի դեկտեմբերին, չնայած նրան, որ աշտարակները դեռևս չէին կառուցվել: 1930 թվականի նոյեմբերի 15-ին Պիոս XI պապը Աստվածամոր եկեղեցուն տվեց բազիլիկի կարգավիճակ: Տաճարի լիակատար կառուցումը ավարտվել է 1935 թվականին:

1975 թվականի հոկտեմբերիներիտասարդ կաթոլիկների մի խումբ ոտքով ուխտագնացություն կատարեց Բուենոս Այրեսից դեպի Լուհանի Աստվածամայր (ճանապարհը մոտ 70 կմ էր): Այդ օրվանից այս ավանդույթը ամենամյա դարձավ: 1982 թվականի հունիսի 11-ին բազիլիկ է այցելում Հռոմի պապ Հովհաննես Պողոս II-ը և ծառայություն է մատուցում 700 հազար հավատացյալների առջև: 1998 թվականին Լուհանում Աստվածամոր բազիլկիը հայտարարվում է որպես Արգենտինայի պատմական հուշարձան: 2010 թվականի մայիսի 25-ին Արգենտինայի նախագահ Քրիստինա Ֆերնանդես դե Կիրչների ներկայությամբ Լուհանի Աստվածամոր բազիլիկում մատուցվեց ծառայություն` Te Deum, որը նվիրված էր Արգենտինայի 200-ամյակին: Այժմ Արգենտինայի սուրբ հովանավորին են այցելում տարեկան ավելի քան 4 միլիոն ուխտագնացներ: 2011 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Աստվածամոր տաճար ուխտագնացություն կատարեցին միլիոնավոր հավատացյալներ` «Սուրբ Աստվածամայր, օգնիր մեզ հոգալ կյանքի մասին» կարգախոսով^[2]:

Բազիլիկը կառուցված է նեոգոթիակայի ճարտարապետական ոճով, որը 19-րդ դարի կաթոլիկ ճարտարապետության համար ավանդական էր: Նավի երկարությունը 104 մետր է, լայնությունը` 42 մետր, տրանսեպտի երկարությունը 68,5 մետր է: Երկու աշտարակներից յուրաքանչյուրն ունի 106 մետր բարձրություն և օծված է 1,1 մետր բարձրություն ունեցող խաչով: Բազիլիկի ճակատային մասում տեղադրված են առաքյալների և ավետարանիչների 16 քանդակ: Աշտարակներում կան 15 զանգեր, որոնց զանգվածը 55-3400 կգ է և էլեկտրոնային ժամացույցներով կարիլիոն:

Արտաքին հղումներ

«Официальный сайт Базилики Богоматери в Лухане». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-17-ին. Վերցված է 2011-10-12-ին.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 https://monumentos.cultura.gob.ar/
↑ «В Аргентине более миллиона верующих совершили паломничество в религиозную столицу, чтобы поклониться Деве Марии». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-31-ին. Վերցված է 2011-10-12-ին.

[_43d859c3de62ada3-1] 1,0 ^1,1 https://monumentos.cultura.gob.ar/

[2] «В Аргентине более миллиона верующих совершили паломничество в религиозную столицу, чтобы поклониться Деве Марии». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-31-ին. Վերցված է 2011-10-12-ին.

[1]

[2]

@@ Տող 50. / Տող 50. @@
 '''Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան)''', կաթոլիկ տաճար, գտնվում է [[Լուհան]] քաղաքում, [[Բուենոս Այրես|Բուենոս Այրես]], [[Արգենտինա]]: Նվիրված է Լուհանի Աստվածամորը` Արգենտինայի սուրբ հովանավորին: Բազիլիկը նեոգոթիկայի ոճով է, գտնվում է Բուենոս Այրեսից 70 կմ դեպի արևմուտք, [[Լա Պլատա (Արգենտինա)|Լա Պլատայի]] և [[Սան Իսիդրո|Սան Իսիդրոյի]] տաճարների հետ մեկտեղ համարվում է Արգենտինայի ամենապաշտելի կաթոլիկ սրբություններից:
-Լուհան գետի մոտ տաճարի կառուցումը կապված է հրաշալի իրադարձությունների հետ: 1630 թվականին պորտուգալացի Անտոնիո Ֆարիա դե Սան`  սեփականատեր Սանտյագո դել Էստերոյից, նավաստի Հուան Անդրեային պատվիրում է Բրազիլիայից բերել Աստվածամոր արձանը, որը նա ուզում էր տեղադրել կառուցվող ժամատանը: Հուան Անդրեան ձեռք էր բերել Աստվածամոր միանգամից երկու արձան, որը նա ծովով բերեց Բուենոս Այրես, այնուհետև տեղափոխեց Սանտյագո դել Էստերո: Ուղևորության երկրորդ օրը այնտեղ, որտեղ ճանապարհը հատվում է Լուհան գետի հետ, ձիերը կանգնեցին և չկարողացան առաջ գնալ: Փորձեցին բեռնաթափել, բայց չստացվեց: Միայն այն ժամանակ կարողացան շարունակել ճանապարհը, երբ գետնին իջեցրին մի փոքրիկ արկղ, որի մեջ դրված էր Աստվածամոր արձաններից մեկը: Դա համարվեց հրաշք և վերևից նշան այն բանի, որ ապագայում Լուհանի Աստվածամայրը ուզում է մնալ հենց այդ վայրում: Արձանը բերեցին դոն Ռոսենդո դե Օրամասի տուն, որտեղ դրեցին պատվավոր տեղում:
+Լուհան գետի մոտ տաճարի կառուցումը կապված է հրաշալի իրադարձությունների հետ: 1630 թվականին պորտուգալացի Անտոնիո Ֆարիա դե Սան`  սեփականատեր Սանտյագո դել Էստերոյից, նավաստի Հուան Անդրեային պատվիրում է Բրազիլիայից բերել Աստվածամոր արձանը, որը նա ուզում էր տեղադրել կառուցվող ժամատանը: Հուան Անդրեան ձեռք էր բերել Աստվածամոր միանգամից երկու արձան, որը նա ծովով բերեց Բուենոս Այրես, այնուհետև տեղափոխեց Սանտյագո դել Էստերո: Ուղևորության երկրորդ օրը այնտեղ, որտեղ ճանապարհը հատվում է Լուհան գետի հետ, ձիերը կանգնեցին և չկարողացան առաջ գնալ: Փորձեցին բեռնաթափել, բայց չստացվեց: Միայն այն ժամանակ կարողացան շարունակել ճանապարհը, երբ գետնին իջեցրին մի փոքրիկ արկղ, որի մեջ դրված էր Աստվածամոր արձաններից մեկը: Դա համարվեց հրաշք և վերևից նշան այն բանի, որ ապագայում Լուհանի Աստվածամայրը ուզում է մնալ հենց այդ վայրում: Արձանը բերեցին դոն Ռոսենդո դե Օրամասի տուն, որտեղ դրեցին պատվավոր տեղում: Մարդիկ, լսելով հրաշքի մասին, գալիս էին խոնարհվելու սուրբ կերպարին:
+Լուհան գետի ափին առաջին ժամատունը հայտնվել է 1685 թվականին: Ուխտագնացներց ավելի ու ավելի էին շատանում, աստիճանաբար ժամատան շուրջը բնակատեղի դարձավ, այն անվանեցին Լուհան: 1730 թվականին բնակավայրը քաղաքի կարգավիճակ ստացավ, իսկ Լուհանի Աստվածամոր ժամատունը դառնում է գործող եկեղեցի: 1763 թվականին այդ նույն վայրում կառուցվել է ավելի մեծ եկեղեցի: Այն տաճարը, որ տեսնում ենք մենք այսօր, սկսել է կառուցվել 1890 թվականի մայիսի 6-ին` ֆրանսիացի ճարտարապետ Ուլրիխ Կուրտուայի ղեկավարությամբ: Եկեղեցին օծվել է 1910 թվականի դեկտեմբերին, չնայած նրան, որ աշտարակները դեռևս չէին կառուցվել: 1930 թվականի նոյեմբերի 15-ին [[Պիոս XI]] պապը  Աստվածամոր եկեղեցուն տվեց բազիլիկի կարգավիճակ: Տաճարի լիակատար  կառուցումը ավարտվել է 1935 թվականին:
-Основание храма у реки Лухан связано с [[чудо|чудесными]] событиями. В [[1630 год]]у [[Португальцы|португалец]] Антонио Фариа де Са, [[фазенда|фазендейру]] из [[Сантьяго-дель-Эстеро (город)|Сантьяго-дель-Эстеро]] заказал моряку Хуану Андреа привезти из [[Бразилия|Бразилии]] [[статуя|статую]] [[Богородица|Девы Марии]], которую он хотел установить в строящейся [[часовня|часовне]]. Хуан Андреа приобрёл сразу две статуи Богоматери, которые он доставил в Буэнос-Айрес морем, а далее перегрузил на повозки и повёз в Сантьяго-дель-Эстеро. На второй день пути там, где дорога пересекала небольшую [[река|реку]] Лухан, [[лошади]] встали и не смогли идти дальше. Повозку пытались разгружать, впрягать в неё волов, но она стояла на месте как влитая. Только тогда можно было продолжить путь, когда на землю был опущен небольшой ящик с одной из двух статуй Мадонны. Это было истолковано как [[чудо]] и высший знак того, что будущая Дева Мария Луханская хочет остаться именно в этом месте. Статую Богородицы перенесли в дом дона Росендо де Орамас, где поместили в почётное место. Люди, услышавшие о чуде, стали приходить поклониться святому образу.
-Первая [[часовня]] у реки Лухан появилась в [[1685 год]]у. [[Паломник]]ов становилось больше и больше, постепенно вокруг часовни выросло селение, названное Лухан. В [[1730 год]]у селение получает статус города, а часовня Богоматери Луханской становится [[приходская церковь|приходской церковью]]. В [[1763 год]]у на этом же месте была построена церковь большего размера. Возведение храма, который мы видим сегодня, началось 6 мая [[1890 год]]а под руководством [[французы|французского]] [[архитектор]]а Ульриха Куртуа. Церковь была [[Освящение храма|освящена]] в декабре [[1910 год]]а, несмотря на то, что [[башня|башни]] ещё не были достроены. 15 ноября [[1930 год]]а [[Папство|папа]] [[Пий XI]] присвоил церкви Богоматери в Лухане статус базилики. Полностью [[строительство|постройка]] храма закончена к [[1935 год]]у.
 [[Պատկեր:Lateral oeste y parte posterior de la Basílica de Luján.jpg|300px|left]]
+թվականի հոկտեմբերիներիտասարդ կաթոլիկների մի խումբ ոտքով  ուխտագնացություն կատարեց Բուենոս Այրեսից դեպի Լուհանի Աստվածամայր (ճանապարհը մոտ 70 կմ էր): Այդ օրվանից այս ավանդույթը ամենամյա դարձավ: 1982 թվականի հունիսի 11-ին բազիլիկ է այցելում [[Հռոմի պապ Հովհաննես Պողոս II]]-ը և ծառայություն է մատուցում 700 հազար հավատացյալների առջև: 1998 թվականին Լուհանում Աստվածամոր բազիլկիը հայտարարվում է որպես Արգենտինայի պատմական հուշարձան: 2010 թվականի մայիսի 25-ին Արգենտինայի նախագահ [[Քրիստինա Ֆերնանդես դե Կիրչներ|Քրիստինա Ֆերնանդես դե Կիրչների]] ներկայությամբ Լուհանի Աստվածամոր բազիլիկում մատուցվեց ծառայություն` ''[[Te Deum]]'', որը նվիրված էր Արգենտինայի 200-ամյակին: Այժմ Արգենտինայի սուրբ հովանավորին են այցելում տարեկան ավելի քան 4 միլիոն ուխտագնացներ: 2011 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Աստվածամոր տաճար ուխտագնացություն կատարեցին միլիոնավոր հավատացյալներ` «Սուրբ Աստվածամայր, օգնիր մեզ հոգալ կյանքի մասին» կարգախոսով<ref>{{cite web
-В октябре [[1975 год]] группа молодых католиков впервые совершила пешее [[паломничество]] из Буэнос-Айреса к Деве Марии Луханской (путь составил 70 километров). С тех пор эта [[традиция]] стала ежегодной. 11 июня [[1982 год]]а базилику посетил папа римский [[Иоанн Павел II]] и отслужил [[месса|мессу]] перед 700 тысячами верующих. В [[1998 год]]у базилика Богоматери в Лухане объявлена памятником истории Аргентины. 25 мая [[2010 год]]а в присутствии [[Президенты Аргентины|президента Аргентины]] [[Фернандес де Киршнер, Кристина|Кристины Фернандес де Киршнер]] в базилике Богоматери в Лухане прошло торжественное [[богослужение]] ''[[Te Deum]]'', посвящённое 200-летию Аргентины. В настоящее время святую покровительницу Аргентины посещают до 4 миллионов [[паломник]]ов в год. 2 октября [[2011 год]]а паломничество к Деве Марии Луханской под девизом: «Матерь Божья, помоги нам позаботиться о жизни» совершило более миллиона верующих<ref>{{cite web
  | url         = http://www.sedmitza.ru/news/2500785.html
  | title       = В Аргентине более миллиона верующих совершили паломничество в религиозную столицу, чтобы поклониться Деве Марии
@@ Տող 64. / Տող 61. @@
  | archiveurl  = http://www.webcitation.org/6AK60hvap
  | archivedate = 2012-08-31
-}}</ref>.
+}}</ref>:
+Բազիլիկը կառուցված է նեոգոթիակայի ճարտարապետական ոճով, որը 19-րդ դարի կաթոլիկ ճարտարապետության համար ավանդական էր: [[Նավ (ճարտարապետություն)|Նավ]]ի երկարությունը 104 մետր է, լայնությունը` 42 մետր, [[Տրանսեպտ|տրանսեպտի]] երկարությունը 68,5 մետր է: Երկու աշտարակներից յուրաքանչյուրն ունի 106 մետր բարձրություն և օծված է 1,1 մետր բարձրություն ունեցող խաչով: Բազիլիկի ճակատային մասում  տեղադրված են առաքյալների և ավետարանիչների  16 քանդակ: Աշտարակներում կան 15 զանգեր, որոնց զանգվածը 55-3400 կգ է և էլեկտրոնային ժամացույցներով կարիլիոն:
-Базилика построена в [[неоготика|неоготическом]] [[Архитектурный стиль|стиле]], традиционном для католической [[архитектура|архитектуры]] конца XIX века. [[Длина]] продольного [[неф]]а 104 [[метр]]а ширина — 42 метра, длина [[трансепт]]а — 68,5 метров. Каждая из двух [[башня|башен]] имеет 106 метров в [[высота|высоту]] и увенчана [[крест]]ом величиной 1,1 метр. На [[фасад]]е базилики установлены 16 [[Скульптура|фигур]] [[апостол]]ов и [[евангелист]]ов. На башнях находятся 15 [[колокол]]ов весом от 55 до 3400 [[килограмм]]ов и [[карильон]] с электрическими [[часы|часами]].
 == Արտաքին հղումներ ==