«Համազասպ Հարությունյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Համազասպ Հարությունյան;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 14, 1902
Ծննդավայր	Բաքու, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	ապրիլի 2, 1971 (68 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի պետական համալսարան (1928) և Մինեսոտայի համալսարան (1930)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	տնտեսագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն	դիվանագետ և տնտեսագետ
Աշխատավայր	ՌԳԱ տնտեսագիտության ինստիտուտ և ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարություն
Զբաղեցրած պաշտոններ	ԽՍՀՄ դեսպան Կանադայում
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

13:57, 16 փետրվարի 2017-ի տարբերակ

Համազասպ Հովակիմի Հարությունունյան (1902, հոկտեմբերի 14, Բաքու - 1971, ապրիլի 4, Մոսկվա), խորհրդային դիվանագետ, տնտեսագետ^[3]։ Ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան։ Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ԽՄԿԿ անդամ 1919 թվականից։

Գործունեություն

Համազասպ Հարությունյանը ծնվել է Բաքվում: 1922 թվականին գործուղվել է Հայաստան՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923-1928 թվականներին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել ԱՄՆ՝ Մինեսոտայի համալսարան։ 1930-1943 թվականներին աշխատել է ԽՍՀՄ ԳԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943 թվականից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944-1954 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ԽՍՀՄ ներկայացուցիչ ՄԱԿ-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948-1953 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954-1955 թվականներին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955-1958 թվականներին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958-1963 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան Կանադայում, 1963-1970 թվականներին՝ պատասխանատու աշխատող ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների Թեհրանի, Ղրիմի, Պոտսդամի կոնֆերանսներին, Փարիզի խաղաղության կոնֆերանսին, ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է Մոսկվայի պետական համալսարանում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։

Հարությունյանի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ԽՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Գրականություն

«Дипломатический словарь» под ред. А. А. Громыко, А. Г. Ковалева, П. П. Севостьянова, С. Л. Тихвинского в 3-х томах, М., «Наука», 1985-1986. - Т. 1, с. 97-98.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 3.
↑ Հենրիկ Լիլոյան (1979 թ). «Արտակարգ և լիազոր դեսպանը». Սովետական Հայաստան. Թիվ 2: 4–6.

Արտաքին հղումներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 320)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[_1578c531847d93ae-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 3.

[3] Հենրիկ Լիլոյան (1979 թ). «Արտակարգ և լիազոր դեսպանը». Սովետական Հայաստան. Թիվ 2: 4–6.

[1]

[2]

[3]

@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 == Գործունեություն ==
-Համազասպ Հարությունյանը ծնվել է Բաքվում: 1922 թվականին գործուղվել է [[Խորհրդային Հայաստան|Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923-1928 թվականներին սովորել է [[Մոսկվայի համալսարան]]ում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան։ 1930-1943 թվականներին աշխատել է [[ԽՍՀՄ]] ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943 թվականից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944-1954 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ԽՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948-1953 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954-1955 թվականներին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955-1958 թվականներին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958-1963 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան [[Կանադա]]յում, 1963-1970 թվականներին՝ պատասխանատու աշխատող ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամ]]ի կոնֆերանսներին, [[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, [[ՄԱԿ]]-ի գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան]]ում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։
+Համազասպ Հարությունյանը ծնվել է Բաքվում: 1922 թվականին գործուղվել է [[Խորհրդային Հայաստան|Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923-1928 թվականներին սովորել է [[Մոսկվայի համալսարան]]ում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան։ 1930-1943 թվականներին աշխատել է [[ԽՍՀՄ]] ԳԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943 թվականից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944-1954 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ԽՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948-1953 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954-1955 թվականներին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955-1958 թվականներին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958-1963 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան [[Կանադա]]յում, 1963-1970 թվականներին՝ պատասխանատու աշխատող ԽՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամ]]ի կոնֆերանսներին, [[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, [[ՄԱԿ]]-ի գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան]]ում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։
 Հարությունյանի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ԽՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։