«Էկլեկտիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հայերեն անվանում
Տող 13. Տող 13.
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]]
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]]
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական ​​ոճեր]]
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական ​​ոճեր]]
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական տեսություններ]]





20:03, 19 հունվարի 2017-ի տարբերակ

Բոսկոլո Բուդապեշտ հոթելը, Բուդապեշտ (Հունգարիա)

Էկլետիզմ (հին հունարեն՝ ἐκλέγω «ընտրում եմ» բառից) փիլիսոփայական համակարգի ստեղծման եղանակ՝ տարբեր դրույթներ հաշվի առնվելով, որոնք փոխառնված են այլ փիլիսոփայական համակարգերից։ Այս տերմինն առաջին անգամ օգտագործվել է 2-րդ դարում ալեքսանդրիացի փիլիսոփա Փոթամոնի կողմից, որի մասին Դիոգենես Լայերտացին գրել է իր «Հայտնի փիլիսոփաների կյանքի, ուսմունքի և ասույթների մասին» տրակտատի վերջում։

Ճարտարապետություն և արվեստ

Էկլեկտիկա տերմինն արվեստի մեջ օգտագործվում է նրա համար, որպեսզի բնութագրի մի աշխատանքի մեջ օգտագործված տարբեր պատմական ոճերը։ Այն հիմնականում մեծ կիրառություն ունի ճարտարապետությունում և դեկորատիվ արվեստում։ Այս տերմինը երբեմն օգտագործվում է 19-րդ դարի ճարտարապետական ոճը բնութագրելու համար, որը հաջորդել էր Նեոկլասիցիզմին (1820 թ.),[1] բայց 1970 թ.-ից սկսած այդ ոճի զարգացումն արդեն վերագրում են Հիստորիցիզմին։

Գրականություն

  • «Էկլեկտիզմ». Փիլիոսոփայական հանրագիտարան. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-21-ին.

Ծանոթագրություններ

  1. Ճարտարապետության ընտրություն. Էկլեկտզիմը Ամերիկայում, 1880-1910. Հեղ. Լեոնարդ Կ. Էաթոն, 1975