Պատգամավոր

Պատգամավոր (դեպուտատ լատին․՝ deputatus — ուղարկված), պետական իշխանության ներկայացուցչական մարմինների ընտրովի անդամ։ ՀՀ-ում պատգամավորը ժողովրդից լիազորված է մասնակցելու խորհրդի կողմից պետական իշխանության իրականացմանը։ Պատգամավոր ընտրվում է, ընդհանուր, հավասար և ուղղակի ընտրական իրավունքով՝ գաղտևի քվեարկությամբ։ Պատգամավորը կարող է լինել ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացի, անկախ ռասայական ու ազգային պատկանելությունից, սեռից, դավանանքից, կրթական ցենզից, նստակեցությունից, սոցիալական ծագումից, գույքային դրությունից և անցյալ գործունեությունից։ Պատգամավոր կարող են ընտրվել ՀՀ Գերագույն խորհրդի՝ 23, միութենական և ինքնավար հանրապետությունների Գերագույն խորհրդում՝ 21, տեղական խորհրդում՝ 18 տարին լրացրած քաղաքացիները (չափահասները)։ Պատգամավորը պարտավոր է մշտական կապ պահպանել ընտրողների, իրեն պատգամավորության թեկնածու առաջադրած աշխատավորական կոլեկտիվների հետ, հասնել ընտրողների նակազների կատարմանը, նրանց իրազեկ դարձնել սովետի աշխատանքին, մասնակցել օրենքների, սովետի ու նրա մարմինների որոշումների կատարման կազմակերպմանը, կատարել քաղաքացիների կանոնավոր ընդունելություն, ընթացք տալ նրանց առաջարկություններին, դիմումներին ու գանգատներին։ Պատգամավորի պարտականությունների կատարման համար պատգամավորին իրավունք է վերապահվում՝ հարցեր մտցնելու խորհրդի քննարկմանը (Գերագույն խորհրդների պատգամավորներն ունեն օրենսդրական նախաձեռնության իրավունք), մասնակցելու հարցերի քննարկմանը, որոշումների (օրենքների) ընդունմանը, ընտրելու և ընտրվելու խորհրդի մարմիններում, սովետի իրավասության մեջ մտնող ցանկացած հարցի առնչությամբ հարցադրումով դիմելու պետական կառավարման մարմիններին ու պաշտոնատար անձանց, օրենքով սահմանված ժամկետներում պատասխան ստանալու այդ կապակցությամբ։ ՀՀ-ում աշխատավորների պատգամավորական խորհուրդների պատգամավորների ստատուսի մասին օրենքը սահմանել է պատգամավորական հիմնական երաշխիքները։ Առանց խորհրդի նախնական համաձայնության, իսկ սեսիաների միջև ընկած ժամանակամիջոցում, առանց համապատասխան սովետի գործադիր կոմիտեի կամ Գերագույն խորհրդի նախագահության նախնակաև համաձայնության պատգամավորին չի կարելի ենթարկել քրեական պատասխանատվության, կալանավորել կամ դատական կարգով նրա նկատմամբ վարչական տույժի միջոցներ ձեռնարկել։ Իրեն չարդարացրած պատգամավորը կարող է ետ կանչվել ցանկացած ժամանակ։ ՀՀ-ի Գերագույն սովետի և տեղակաև սովետների պատգամավորների իրավական վիճակը կարգավորվում է ՀՀ Սահմանադրությամբ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 352)։