«Դավիթ IV Շինարար»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Տող 3. Տող 3.
'''Դավիթ Դ Շինարարը''', նաև ճանաչված որպես '''Դավիթ II'''<ref>[http://www.britannica.com/eb/topic-152619/David-II-Aghmashenebeli Britannica online]</ref>, ({{lang-ka|დავით IV აღმაშენებელი}}, {{ԱԾ}}) վրաց [[Բագրատունիներ]]ի դինաստիայից [[Վրաստան]]ի թագավոր էր 1089–ից մինչև իր մահը 1125 թվականին։<ref>[http://www.parliament.ge/pages/archive_en/history/his4.html Georgia in the Developed Feudal Period (XI-the first quarter of the XIII c.)] www.parliament.ge Ստացվել է օգոստոսի 13, 2006.</ref>
'''Դավիթ Դ Շինարարը''', նաև ճանաչված որպես '''Դավիթ II'''<ref>[http://www.britannica.com/eb/topic-152619/David-II-Aghmashenebeli Britannica online]</ref>, ({{lang-ka|დავით IV აღმაშენებელი}}, {{ԱԾ}}) վրաց [[Բագրատունիներ]]ի դինաստիայից [[Վրաստան]]ի թագավոր էր 1089–ից մինչև իր մահը 1125 թվականին։<ref>[http://www.parliament.ge/pages/archive_en/history/his4.html Georgia in the Developed Feudal Period (XI-the first quarter of the XIII c.)] www.parliament.ge Ստացվել է օգոստոսի 13, 2006.</ref>


Օգտագործելով [[սելջուկ]]յան պետության քայքայումն ու [[խաչակրաց արշավանքներ]]ը՝ պայքարել է հարևան մուսուլմանական ամիրայությունների դեմ։ Ստեղծել է ուժեղ և մարտունակ բանակ։ 1104–ին իր տիրույթներն է միացրել [[Կախեթի թագավորություն|Կախեթն]] ու [[Հերեթի թագավորություն|Հերեթը]]։ 1121–ին [[Դիդգորի ճակատամարտ]]ում պարտության է մատնել սելջուկ–թուրքական միրայությունների միացյալ զորքին։ 1122–ին ազտագրել է Տփղիսը և հռչակել մայրաքաղաք։ 1123–ին ստեղծել է [[ամիրսպասալար]]ի պաշտոնը։ Հենվելով քաղաքային առևտրա–արհեստավորական խավերի ու մշտական բանակի վրա՝ Դավիթ Շինարարը հաղթանակել է խոշոր ֆեոդալների կենտրոնախույս նկրտումները, եկեղեցին ենթարկել պետությանը։ Զբաղվել է ավերված շրջանների վերաշինությամբ, հետևել գիտության զարգացմանը, որի համար կոչվել է «Շինարար»։ Դավիթ Շինարարի ռազմական հաջողությունները նպաստել են հայերի ազատագրական պայքարին։ 1123–ին [[Անի]]ի ավագանին քաղաքը հանձնել է Դավիթ Շինարարին։ Բազմաթիվ հայեր գաղթել են Հյուսիսային Հայաստան և Վրաստան։ Միաժամանակ հայ ֆեոդալները, հատակապես [[Զաքարյաններ]]ը, [[Մամիկոնյաններ]]ը, [[Արծրունիներ]]ը իրենց զորամասերով միացել են վրաց բանակին։ Դավիթ Շինարարը ձգտել է հարթել հայ–վրացական կրոնական տարաձայնությունները, հովանավորել է հայ եկեղեցուն և բնակչությանը։ Դավիթ Շինարարի անձնական խորհրդատուներից էր ժամանակի նշանավոր գիտնական [[Հովհաննես Սարկավագ]]ը։
Օգտագործելով [[սելջուկ]]յան պետության քայքայումն ու [[խաչակրաց արշավանքներ]]ը՝ պայքարել է հարևան մուսուլմանական ամիրայությունների դեմ։ Ստեղծել է ուժեղ և մարտունակ բանակ։ 1104–ին իր տիրույթներն է միացրել [[Կախեթի թագավորություն|Կախեթն]] ու [[Հերեթի թագավորություն|Հերեթը]]։ 1121–ին [[Դիդգորի ճակատամարտ]]ում պարտության է մատնել սելջուկ–թուրքական միրայությունների միացյալ զորքին։ 1122–ին ազատագրել է Տփղիսը և հռչակել մայրաքաղաք։ 1123–ին ստեղծել է [[ամիրսպասալար]]ի պաշտոնը։ Հենվելով քաղաքային առևտրա–արհեստավորական խավերի ու մշտական բանակի վրա՝ Դավիթ Շինարարը հաղթանակել է խոշոր ֆեոդալների կենտրոնախույս նկրտումները, եկեղեցին ենթարկել պետությանը։ Զբաղվել է ավերված շրջանների վերաշինությամբ, հետևել գիտության զարգացմանը, որի համար կոչվել է «Շինարար»։ Դավիթ Շինարարի ռազմական հաջողությունները նպաստել են հայերի ազատագրական պայքարին։ 1123–ին [[Անի]]ի ավագանին քաղաքը հանձնել է Դավիթ Շինարարին։ Բազմաթիվ հայեր գաղթել են Հյուսիսային Հայաստան և Վրաստան։ Միաժամանակ հայ ֆեոդալները, հատակապես [[Զաքարյաններ]]ը, [[Մամիկոնյաններ]]ը, [[Արծրունիներ]]ը իրենց զորամասերով միացել են վրաց բանակին։ Դավիթ Շինարարը ձգտել է հարթել հայ–վրացական կրոնական տարաձայնությունները, հովանավորել է հայ եկեղեցուն և բնակչությանը։ Դավիթ Շինարարի անձնական խորհրդատուներից էր ժամանակի նշանավոր գիտնական [[Հովհաննես Սարկավագ]]ը։


== Աղբյուրներ ==
== Աղբյուրներ ==

19:19, 11 հունվարի 2017-ի տարբերակ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դավիթ (այլ կիրառումներ)
Դավիթ IV Շինարար
Ծնվել է՝1073
ԾննդավայրՔութայիս
Մահացել է՝փետրվարի 8, 1125
Վախճանի վայրԹիֆլիս, Վրաց թագավորություն
միգուցե Գելաթի վանք
ԵրկիրՎրաստան
քաղաքական գործիչ և բանաստեղծ
ՀայրԳեորգի II
ՄայրՀեղինե
ԵրեխաներԴեմետրե I, Թամար, Կատա, Զուրաբ Բագրատիոնի և Վախթանգ Բագրատիոնի
ՀավատքՎրաց ուղղափառ եկեղեցի
ՍտորագրությունИзображение автографа

Դավիթ Դ Շինարարը, նաև ճանաչված որպես Դավիթ II[1], (վրաց.՝ დავით IV აღმაშენებელი, 1073, Քութայիս - փետրվարի 8, 1125, Թիֆլիս, Վրաց թագավորություն) վրաց Բագրատունիների դինաստիայից Վրաստանի թագավոր էր 1089–ից մինչև իր մահը 1125 թվականին։[2]

Օգտագործելով սելջուկյան պետության քայքայումն ու խաչակրաց արշավանքները՝ պայքարել է հարևան մուսուլմանական ամիրայությունների դեմ։ Ստեղծել է ուժեղ և մարտունակ բանակ։ 1104–ին իր տիրույթներն է միացրել Կախեթն ու Հերեթը։ 1121–ին Դիդգորի ճակատամարտում պարտության է մատնել սելջուկ–թուրքական միրայությունների միացյալ զորքին։ 1122–ին ազատագրել է Տփղիսը և հռչակել մայրաքաղաք։ 1123–ին ստեղծել է ամիրսպասալարի պաշտոնը։ Հենվելով քաղաքային առևտրա–արհեստավորական խավերի ու մշտական բանակի վրա՝ Դավիթ Շինարարը հաղթանակել է խոշոր ֆեոդալների կենտրոնախույս նկրտումները, եկեղեցին ենթարկել պետությանը։ Զբաղվել է ավերված շրջանների վերաշինությամբ, հետևել գիտության զարգացմանը, որի համար կոչվել է «Շինարար»։ Դավիթ Շինարարի ռազմական հաջողությունները նպաստել են հայերի ազատագրական պայքարին։ 1123–ին Անիի ավագանին քաղաքը հանձնել է Դավիթ Շինարարին։ Բազմաթիվ հայեր գաղթել են Հյուսիսային Հայաստան և Վրաստան։ Միաժամանակ հայ ֆեոդալները, հատակապես Զաքարյանները, Մամիկոնյանները, Արծրունիները իրենց զորամասերով միացել են վրաց բանակին։ Դավիթ Շինարարը ձգտել է հարթել հայ–վրացական կրոնական տարաձայնությունները, հովանավորել է հայ եկեղեցուն և բնակչությանը։ Դավիթ Շինարարի անձնական խորհրդատուներից էր ժամանակի նշանավոր գիտնական Հովհաննես Սարկավագը։

Աղբյուրներ

  1. Britannica online
  2. Georgia in the Developed Feudal Period (XI-the first quarter of the XIII c.) www.parliament.ge Ստացվել է օգոստոսի 13, 2006.