«Համլետ Պետրոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
չ clean up, փոխարինվեց: մ: → մ։, տ: → տ։, ): → )։ (2) oգտվելով ԱՎԲ
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ
{{Տեղեկաքարտ Անձ
| ԱԱՀ = Համլետ Լենսերի Պետրոսյան
| ԱԱՀ = Համլետ Լենսերի Պետրոսյան
| բնագիր ԱԱՀ =
| պատկեր =
| չափ =
| նկարագրում =
| ծննդյան օր = {{ԾԱՏ|1955|2|19}}
| ծննդավայր = Խանածախ, ԼՂՀ Ասկերանի շրջան
| վախճանի օր =
| վախճանի վայրը =
| քաղաքացիություն = {{Դրոշավորում|Հայաստան}}
| հպատակություն =
| ազգություն = [[հայ]]
| գրքեր =
| աշխատանք =
| կարողություն =
| մասնագիտություն =պատմաբան<br />հնագետ
| ամուսին =
| ծնողներ =
| երեխաներ =
| պարգևներ և մրցանակներ =
| կայք =
}}
}}
'''Համլետ Լենսերի Պետրոսյան''' ([[1955]], [[փետրվարի 19]], Խանածախ, [[ԼՂՀ]] [[Ասկերանի շրջան]]), պատմաբան, հնագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր ([[2004]])։
'''Համլետ Լենսերի Պետրոսյան''' ([[1955]], [[փետրվարի 19]], [[Խնածախ (Ասկերանի շրջան)|Խանածախ]], [[ԼՂՀ]] [[Ասկերանի շրջան]]), պատմաբան, հնագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր ([[2004]]), [[պրոֆեսոր]] (2012)։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Համլետ Պետրոսյանը ծնվել է 1955 թվականին Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի Խնածախ գյուղում, ծառայողի ընտանիքում: 1972 թվականին ավարտել է Ստեփանակերտի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցը, 1972-1978 թվականներին սովորել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի պատմության ֆակուլտետում` հնագիտություն մասնագիտացումով: 1978-1981 թվականներին սովորել է [[Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ|ՀԽՍՀ ԳԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ]]ի ասպիրանտուրայում` ակադեմիկոս [[Բաբկեն Առաքելյան]]ի ղեկավարությամբ: 1984 թվականին «Գառնին 9-14-րդ դարերում. պատմա-հնագիտական ուսումնասիրություն» թեմայով պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն՝ ստանալով պատմական գիտությունների թեկնածուի աստիճան: 2004 թվականին «Խաչքարերի ծագումը, գործառույթը, իմաստաբանությունը. պատմա-հնագիտական ուսումնասիրություն» թեմայով պաշտպանել է ատենախոսություն` ստանալով պատմական գիտությունների դոկտորի աստիճան: 2012 թվականին ստացել է պրոֆեսորի գիտական կոչում:
1978 թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ը: 1978-1980 թվականներն եղել է [[Հայաստանի ազգագրության թանգարան|Հայաստանի ազգագրության պետական թանգարան]]ի հնէաազգագրության բաժնի վարիչ, 1981 թվականից՝ [[Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ|ՀԽՍՀ ԳԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ]]ի միջնադարյան հնագիտության բաժնի ավագ գիտաշխատող, 1982 թվականից միաժամանակ դասախոսում է ԵՊՀ-ում։


Աշխատանքները վերաբերում են մերձարևելյան ու հայ միջնադարյան մշակույթին և այլ հարցերի<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007}}</ref>:
Գիտական հետաքրքրությունների հիմնական բնագավառներն են մերձավորարևելյան և հայ միջնադարյան մշակույթը և հնագիտությունը, ավանդական աշխարհընկալումը, ինքնությունը և պատկերագրությունը<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007}}</ref>:

== Աշխատանքային գործունեություն ==
1978-1980 թվականներին աշխատել է [[Հայաստանի ազգագրության թանգարան|Հայաստանի ազգագրության պետական թանգարան]]ում` որպես հնեազգագրության բաժնի վարիչ, 1981-2007 թվականներին՝ [[հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ]]ում` նախ որպես գիտաշխատող, 1988 թվականից` որպես ավագ գիտաշխատող: 2007 թվականի մարտից Երևանի պետական համալսարանի Մշակութաբանության ամբիոնի վարիչն է:

Որպես փորձագետ մասնակցել է [[Համաշխարհային բանկ]]ի, [[ՄԱԿ]]-ի զարգացման գրասենյակի, [[Բաց հասարակության ինստիտուտ]]ի քսանից ավելի հետազոտական ծրագրերի: Աղքատության հաղթահարման ռազմավարական Ծրագրի շրջանակներում մշակել է Աղքատության հաղթահարման մշակությաին համակարգը: «Հայաստան» հիմնադրամի հանձնարարությամբ կազմել է Մշակութային հուշարձանների համակարգչային շտեմարանի հայեցակարգն ու գործառական մեխանիզմները, ստեղծել և տնօրինում է [http://www.khachkar.am www.khachkar.am], [http://www.Tigranakert.com/am www.Tigranakert.com/am] ինտերնետային կայքերը, ՀՀ և Արցախի խաչքարերի թվային շտեմարանը, [[ՀՀ մշակույթի նախարարություն|ՀՀ մշակույթի նախարարության]] հանձնարարությամբ` Լեռնային Ղարաբաղի մահմեդական հուշարձանների թվային շտեմարանը:

Հեղինակ է տասից ավելի մենագրությունների, հարյուր հիսունից ավելի հոդվածների և հրապարակումների, որոնք լույս են տեսել [[Հայաստան]]ում և արտասահմանում:
Մասնակցել է մի շարք հանրապետական և միջազգային գիտաժողովների ([[Թբիլիսի]], [[Օդեսա]], [[Սուխումի]], Բերկլի, Վիտորիա, [[Հռոմ]], [[Ժնև]], [[Լոս-Անջելես]], [[Նիկոսիա]], [[Փարիզ]], [[Ֆլորենցիա]], [[Լիոն]], [[Լյուբլյանա]]), 1998 թվականին գիտական հետազոտություն է անցկացրել [[Միչիգանի համալսարան|Միչիգանի պետական համալսարան]]ում (ԱՄՆ):

Անդամակցում է Հայկական ուսումնասիրությունների եվրոպական ընկերակցությանը, [[Բերկլիի համալսարան]]ի «Սոյուզ» ընկերությանը, [[Հարվարդի համալսարան]]ի Կենտրոնական Եվրասիական հետազոտությունների ընկերակցությանը, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի գիտական խորհրդին, ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության գիտական խորհրդին, Մշակութաբանության գծով գիտական կոչումներ շնորհող մասնագիտական խորհրդին:

Հանդիսանում է ԵՊՀ և Ֆլորենցիայի համալսարանի համատեղ «Մետաքսի ճանապարհ. Հայաստան» գիտական ծրագրի. «Ջուղայի գերեզմանոցի թվային հայրենադարձություն» միջազգային ծրագրի (Սիդնեյի կաթոլիկ համալսարան) համաղեկավարը:

=== Հնագիտական պեղումներ ===
Մասնակցել է Դվինի, Արտաշատի, Գառնիի, Սպիտակի հնագիտական պեղումներին, ինքնուրույն պեղումներ է կատարել [[Սիսիան]]ում, [[Աղիտու]]ում, [[Աքորի]]ում, [[Երնջատափ]]ում, [[Գեղարքունիքի մարզ|Գեղարքունիք]]ում, [[Լեռնային Ղարաբաղ]]ում: 2003 թվականից ղեկավարում է Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի Արցախի հնագիտական արշավախումբը, որն ընդարձակածավալ պեղումներ է իրականացրել [[Շուշի]]ում, [[Հանդաբերդ]]ում: Հայտնաբերել և պեղում է [[Արցախ]]ի [[Տիգրանակերտ (Արցախ)|Տիգրանակերտ]]ը:

== Պարգևներ ==
* ԼՂՀ «Երախտագիտություն» մեդալ
* ԼՂՀ վարչապետի հուշամեդալ
* ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ
* ՀՀ նախագահի մրցանակ (2009, «Խաչքար. ծագումը, գործառույթը, պատկերագրությունը, իմաստաբանությունը» (Երևան, Փրինթինֆո, 2008) գրքի համար)


== Երկեր ==
== Երկեր ==
* Khachkar, Yerevan, Zangak, 2015, 76 p.
⚫
* Գառնին 9-14-րդ դարերում, Երևան, 1988:
* Хачкар, Ереван, Зангак, 2015, 76 с.
* «Պատմություններ աղքատության մասին», 2001 (համահեղինակ)։
* Խաչքար, Երևան, Զանգակ, 2015, 76 էջ:
* Հանդաբերդի վանքը և նրա պեղումները (համահեղինակ Լ. Կիրակոսյան, Վ. Սաֆարյան) Երևան, 2009:
* Մշակութային հետազոտություններն Արցախում. Շուշի, Հանդաբերդի վանք, Տիգրանակերտ (համահեղինակ Լ. Կիրակոսյան), Երևան, 2009:
* Armenia in the Cultural Context of East and West. Ceramics and Glass (4th-14th centuries, co-authors Kalantaryan A., Melkonyan H., etc.), Yerevan, 2009.
* Խաչքար. ծագումը, գործառույթը, պատկերագրությունը, իմաստաբանությունը, Երևան, 2008:
* Պատմություններ աղքատության մասին (համահեղինակներ Հ. Խառատյան, Հ. Պիկիչյան և ուր.), Երևան, հ. 1, 2001, հ. 2, 2007։
* Հին Հայաստանի ոսկին (համահեղինակներ Ա. Քալանթարյան, Պ. Ավետիսյան և ուր.), Երևան, 2007:
* Գինին հայ ավանդական մշակույթում (համահեղինակներ Ս. Հարությունյան, Ա. Քալանթարյան և ուր.), Երևան, 2005։
* Armenian Folk Arts, Culture and Identity (coauthors L. Abrahamian, H. Marutyan etc.), Bloomington and Indianapolis, Indiana Univ. Press, 2001.
⚫
* Գառնին IX-XIV դարերում, Երևան, 1988։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 41. Տող 52.
[[Կատեգորիա:ԵՊՀ շրջանավարտներ]]
[[Կատեգորիա:ԵՊՀ շրջանավարտներ]]
[[Կատեգորիա:Պատմական գիտությունների դոկտորներ]]
[[Կատեգորիա:Պատմական գիտությունների դոկտորներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ պրոֆեսորներ]]


{{Bio-stub}}

21:13, 7 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ

Համլետ Լենսերի Պետրոսյան
Ծնվել էփետրվարի 19, 1955(1955-02-19) (69 տարեկան)
ԾննդավայրԽնածախ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական համալսարան
Գիտական աստիճանպատմական գիտությունների դոկտոր և պրոֆեսոր
Մասնագիտությունպատմաբան և հնագետ
ԱշխատավայրՀայաստանի ազգագրության թանգարան, Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան[1]
Պարգևներ և
մրցանակներ

Համլետ Լենսերի Պետրոսյան (1955, փետրվարի 19, Խանածախ, ԼՂՀ Ասկերանի շրջան), պատմաբան, հնագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր (2004), պրոֆեսոր (2012)։

Կենսագրություն

Համլետ Պետրոսյանը ծնվել է 1955 թվականին Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի Խնածախ գյուղում, ծառայողի ընտանիքում: 1972 թվականին ավարտել է Ստեփանակերտի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցը, 1972-1978 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետում` հնագիտություն մասնագիտացումով: 1978-1981 թվականներին սովորել է ՀԽՍՀ ԳԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում` ակադեմիկոս Բաբկեն Առաքելյանի ղեկավարությամբ: 1984 թվականին «Գառնին 9-14-րդ դարերում. պատմա-հնագիտական ուսումնասիրություն» թեմայով պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն՝ ստանալով պատմական գիտությունների թեկնածուի աստիճան: 2004 թվականին «Խաչքարերի ծագումը, գործառույթը, իմաստաբանությունը. պատմա-հնագիտական ուսումնասիրություն» թեմայով պաշտպանել է ատենախոսություն` ստանալով պատմական գիտությունների դոկտորի աստիճան: 2012 թվականին ստացել է պրոֆեսորի գիտական կոչում:

Գիտական հետաքրքրությունների հիմնական բնագավառներն են մերձավորարևելյան և հայ միջնադարյան մշակույթը և հնագիտությունը, ավանդական աշխարհընկալումը, ինքնությունը և պատկերագրությունը[2]:

Աշխատանքային գործունեություն

1978-1980 թվականներին աշխատել է Հայաստանի ազգագրության պետական թանգարանում` որպես հնեազգագրության բաժնի վարիչ, 1981-2007 թվականներին՝ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտում` նախ որպես գիտաշխատող, 1988 թվականից` որպես ավագ գիտաշխատող: 2007 թվականի մարտից Երևանի պետական համալսարանի Մշակութաբանության ամբիոնի վարիչն է:

Որպես փորձագետ մասնակցել է Համաշխարհային բանկի, ՄԱԿ-ի զարգացման գրասենյակի, Բաց հասարակության ինստիտուտի քսանից ավելի հետազոտական ծրագրերի: Աղքատության հաղթահարման ռազմավարական Ծրագրի շրջանակներում մշակել է Աղքատության հաղթահարման մշակությաին համակարգը: «Հայաստան» հիմնադրամի հանձնարարությամբ կազմել է Մշակութային հուշարձանների համակարգչային շտեմարանի հայեցակարգն ու գործառական մեխանիզմները, ստեղծել և տնօրինում է www.khachkar.am, www.Tigranakert.com/am ինտերնետային կայքերը, ՀՀ և Արցախի խաչքարերի թվային շտեմարանը, ՀՀ մշակույթի նախարարության հանձնարարությամբ` Լեռնային Ղարաբաղի մահմեդական հուշարձանների թվային շտեմարանը:

Հեղինակ է տասից ավելի մենագրությունների, հարյուր հիսունից ավելի հոդվածների և հրապարակումների, որոնք լույս են տեսել Հայաստանում և արտասահմանում: Մասնակցել է մի շարք հանրապետական և միջազգային գիտաժողովների (Թբիլիսի, Օդեսա, Սուխումի, Բերկլի, Վիտորիա, Հռոմ, Ժնև, Լոս-Անջելես, Նիկոսիա, Փարիզ, Ֆլորենցիա, Լիոն, Լյուբլյանա), 1998 թվականին գիտական հետազոտություն է անցկացրել Միչիգանի պետական համալսարանում (ԱՄՆ):

Անդամակցում է Հայկական ուսումնասիրությունների եվրոպական ընկերակցությանը, Բերկլիի համալսարանի «Սոյուզ» ընկերությանը, Հարվարդի համալսարանի Կենտրոնական Եվրասիական հետազոտությունների ընկերակցությանը, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի գիտական խորհրդին, ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության գիտական խորհրդին, Մշակութաբանության գծով գիտական կոչումներ շնորհող մասնագիտական խորհրդին:

Հանդիսանում է ԵՊՀ և Ֆլորենցիայի համալսարանի համատեղ «Մետաքսի ճանապարհ. Հայաստան» գիտական ծրագրի. «Ջուղայի գերեզմանոցի թվային հայրենադարձություն» միջազգային ծրագրի (Սիդնեյի կաթոլիկ համալսարան) համաղեկավարը:

Հնագիտական պեղումներ

Մասնակցել է Դվինի, Արտաշատի, Գառնիի, Սպիտակի հնագիտական պեղումներին, ինքնուրույն պեղումներ է կատարել Սիսիանում, Աղիտուում, Աքորիում, Երնջատափում, Գեղարքունիքում, Լեռնային Ղարաբաղում: 2003 թվականից ղեկավարում է Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի Արցախի հնագիտական արշավախումբը, որն ընդարձակածավալ պեղումներ է իրականացրել Շուշիում, Հանդաբերդում: Հայտնաբերել և պեղում է Արցախի Տիգրանակերտը:

Պարգևներ

  • ԼՂՀ «Երախտագիտություն» մեդալ
  • ԼՂՀ վարչապետի հուշամեդալ
  • ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ
  • ՀՀ նախագահի մրցանակ (2009, «Խաչքար. ծագումը, գործառույթը, պատկերագրությունը, իմաստաբանությունը» (Երևան, Փրինթինֆո, 2008) գրքի համար)

Երկեր

  • Khachkar, Yerevan, Zangak, 2015, 76 p.
  • Хачкар, Ереван, Зангак, 2015, 76 с.
  • Խաչքար, Երևան, Զանգակ, 2015, 76 էջ:
  • Հանդաբերդի վանքը և նրա պեղումները (համահեղինակ Լ. Կիրակոսյան, Վ. Սաֆարյան) Երևան, 2009:
  • Մշակութային հետազոտություններն Արցախում. Շուշի, Հանդաբերդի վանք, Տիգրանակերտ (համահեղինակ Լ. Կիրակոսյան), Երևան, 2009:
  • Armenia in the Cultural Context of East and West. Ceramics and Glass (4th-14th centuries, co-authors Kalantaryan A., Melkonyan H., etc.), Yerevan, 2009.
  • Խաչքար. ծագումը, գործառույթը, պատկերագրությունը, իմաստաբանությունը, Երևան, 2008:
  • Պատմություններ աղքատության մասին (համահեղինակներ Հ. Խառատյան, Հ. Պիկիչյան և ուր.), Երևան, հ. 1, 2001, հ. 2, 2007։
  • Հին Հայաստանի ոսկին (համահեղինակներ Ա. Քալանթարյան, Պ. Ավետիսյան և ուր.), Երևան, 2007:
  • Գինին հայ ավանդական մշակույթում (համահեղինակներ Ս. Հարությունյան, Ա. Քալանթարյան և ուր.), Երևան, 2005։
  • Armenian Folk Arts, Culture and Identity (coauthors L. Abrahamian, H. Marutyan etc.), Bloomington and Indianapolis, Indiana Univ. Press, 2001.
  • Գառնին IX-XIV դարերում, Երևան, 1988։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #103581731 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  2. ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Համլետ_Պետրոսյան&oldid=4590501» էջից