«Ատլասի լեռներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 23. | Տող 23. | ||
}} |
}} |
||
'''Ատլասի լեռներ''' ({{lang-ar|جبال الأطلس}}), լեռնային համակարգ Աֆրիկայի հյուսիս–արևմուտքում, Մարոկկոյի, Ալժիրի և Թունիսի սահմաններում։ Երկարությունը մոտ 2000 կմ, առավելագույն բարձրությունը՝ 4165 մ (Տուբկալ լեռ)։ Կազմված Է իրար զուգահեռ մի շարք լեռնաշղթաներից (Ռիֆյան Ատլաս, Բարձր Ատլաս, Միջին Ատլաս և այլն) և զանգվածներից, միմյանցից բաժանված բարձր լեռնային սարավանդաձև հարթավայրերով (բարձրությունը 800–1200 մ)։ Սեյսմիկ |
'''Ատլասի լեռներ''' ({{lang-ar|جبال الأطلس}}), լեռնային համակարգ [[Աֆրիկա|Աֆրիկայի]] հյուսիս–արևմուտքում, [[Մարոկկո|Մարոկկոյի]], [[Ալժիր|Ալժիրի]] և [[Թունիս|Թունիսի]] սահմաններում։ Երկարությունը մոտ 2000 կմ, առավելագույն բարձրությունը՝ 4165 մ (Տուբկալ լեռ)։ Կազմված Է իրար զուգահեռ մի շարք լեռնաշղթաներից (Ռիֆյան Ատլաս, Բարձր Ատլաս, Միջին Ատլաս և այլն) և զանգվածներից, միմյանցից բաժանված բարձր լեռնային սարավանդաձև հարթավայրերով (բարձրությունը 800–1200 մ)։ Սեյսմիկ տարածք Է, առաջացել է երրորդական ժամանակաշրջանում։ Կազմված Է [[Կրաքար|կրաքարերից]], [[Կավ|կավերից]], հանդիպում են հնագույն հրաբխային [[Ապար|ապարներ]]։ Ատլասի ռելիեֆը բազմազան Է․ կան ալպյան ձևեր, սեղանաձև հարթավայրեր, կուեստներ, մնացորդային լեռներ։ Գետերը, որոնք այստեղ կոչվում են ուեդներ կամ վադիներ, ունեն անձրևային սնում և ձմեռային վարարումներ։ Ամռանը ցամաքում են։ Միջլեռնային իջվածքներում տեղադրված են աղի լճեր՝ սեբխաներ։ Հյուսիսային մերձափնյա հարթավայրերը և լեռնալանջերը ծածկված են միջերկրածովյան բուսականությամբ, ներքին շրջանները՝ կիսաանապատներով։ Բարձր լեռների ստորին գոտում աճում են թփուտներ, ապա՝ խառը, իսկ ավելի բարձր՝ [[Փշատերևազգիներ|փշատերև]] անտառներ։ Ունի յուրահատուկ, սակայն ոչնչնացման եզրին կանգնած կենդանական աշխարհ։ Օգտակար հանածոներից են՝ [[Երկաթ|երկաթը]], [[Կապար|կապարը]], [[Ցինկ|ցինկը]], [[Կոբալտ|կոբալտը]], [[Մոլիբդեն|մոլիբդենը]], [[Նատրիումի քլորիդ|կերակրի աղը]], ֆոսֆատները, [[Նավթ|նավթը]]։ |
||
13:19, 28 Օգոստոսի 2016-ի տարբերակ
| Ատլասի լեռներ | |
|---|---|
| արաբ․՝ جبال الأطلس | |
 Ատլասի լեռների տեղադրությունը | |
| Տեսակ | լեռնաշղթա |
| Երկիր | Աֆրիկա |
| Վայր | Հյուսիսային Աֆրիկա |
| Աշխարհագրական տեղադրություն |  Մարոկկո, Ալժիր, Թունիս |
| Մասն է | Ալպ-Հիմալայան գեոսինկլինալ |
| Բարձրությունը ծովի մակարդակից | 4,165 |
| Երկարություն | 2092 |
| Լայնություն | 1019 |
| Մակերես | 775 340 |
| Բարձրագույն գագաթ | Տուբկալ |
| Ձևավորում | Մինչքեմբրի |
  | |
 | |
 Պատկերներ Վիքիպահեստում | |
Ատլասի լեռներ (արաբ․՝ جبال الأطلس), լեռնային համակարգ Աֆրիկայի հյուսիս–արևմուտքում, Մարոկկոյի, Ալժիրի և Թունիսի սահմաններում։ Երկարությունը մոտ 2000 կմ, առավելագույն բարձրությունը՝ 4165 մ (Տուբկալ լեռ)։ Կազմված Է իրար զուգահեռ մի շարք լեռնաշղթաներից (Ռիֆյան Ատլաս, Բարձր Ատլաս, Միջին Ատլաս և այլն) և զանգվածներից, միմյանցից բաժանված բարձր լեռնային սարավանդաձև հարթավայրերով (բարձրությունը 800–1200 մ)։ Սեյսմիկ տարածք Է, առաջացել է երրորդական ժամանակաշրջանում։ Կազմված Է կրաքարերից, կավերից, հանդիպում են հնագույն հրաբխային ապարներ։ Ատլասի ռելիեֆը բազմազան Է․ կան ալպյան ձևեր, սեղանաձև հարթավայրեր, կուեստներ, մնացորդային լեռներ։ Գետերը, որոնք այստեղ կոչվում են ուեդներ կամ վադիներ, ունեն անձրևային սնում և ձմեռային վարարումներ։ Ամռանը ցամաքում են։ Միջլեռնային իջվածքներում տեղադրված են աղի լճեր՝ սեբխաներ։ Հյուսիսային մերձափնյա հարթավայրերը և լեռնալանջերը ծածկված են միջերկրածովյան բուսականությամբ, ներքին շրջանները՝ կիսաանապատներով։ Բարձր լեռների ստորին գոտում աճում են թփուտներ, ապա՝ խառը, իսկ ավելի բարձր՝ փշատերև անտառներ։ Ունի յուրահատուկ, սակայն ոչնչնացման եզրին կանգնած կենդանական աշխարհ։ Օգտակար հանածոներից են՝ երկաթը, կապարը, ցինկը, կոբալտը, մոլիբդենը, կերակրի աղը, ֆոսֆատները, նավթը։