«Կոկռոշենի սովորական»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Տող 17. Տող 17.
| typus =
| typus =
}}
}}
'''(Կոկռոշենի սովորական)''' ({{lang-lat|Grossularia reclinata (Լ.) Mill.}}), [[կոկռոշազգիներ]] ընտանիքի, [[կոկռոշենի]] ցեղի բույս։
'''Կոկռոշենի սովորական''' ({{lang-lat|Grossularia reclinata (Լ.) Mill.}}), [[կոկռոշազգիներ]] ընտանիքի, [[կոկռոշենի]] ցեղի բույս։


== Նկարագրություն ==
== Նկարագրություն ==

14:14, 3 Օգոստոսի 2016-ի տարբերակ

Կոկռոշենի սովորական
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Բույսեր
Կարգ Քարաբեկածաղկավորներ
Ընտանիք Կոկռոշազգիներ
Ցեղ Կոկռոշենի
Տեսակ Կոկռոշենի սովորական
Լատիներեն անվանում
Grossularia reclinata (Լ.) Mill.


Կոկռոշենի սովորական (լատին․՝ Grossularia reclinata (Լ.) Mill.), կոկռոշազգիներ ընտանիքի, կոկռոշենի ցեղի բույս։

Նկարագրություն

Տերևաթափ թուփ է՝ մինչև 1,5 մ բարձրությամբ: Տերևահանգույցներում ունի 2—4 առանձին փշեր, մինչև 2,4 սմ երկարությամբ: Տերևներն ունեն 1—6 սմ լայնություն, կազմված են 3—5 բլթակներից: Ծաղիկները հավաքված են 1—3 փնջերում տեղավորված տերևածոցերում, կանաչասպիտակավուն են կամ կարմրավուն:Հատապտուղները գնդաձև են կամ լայն էլիպսաձև, կանաչավուն, դեղին կամ ծիրանագույն, 1,3—1,5 սմ տրամագծով: Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսներին, պտուղները հասունանում են հուլիսին։

Տարածվածություն

Տարածված է Կովկասում, Ուկրաինայում, Միջին և հարավային Եվրոպայում, հյուսիսային Աֆրիկայում:Հայաստանի տարածքում հանդիպում է Լոռիում, Սևանիավազանում, Ապարանում, Արարատյան դաշտի նախալեռնային և վերին լեռնային գոտիներում, Վայքում, անտառներում և անտառի եզրերին, քարերի մեջ, համեմատաբար խոնավ վայրերում:

Կիրառություն

Գնահատվում է պտուղների ուրույն համով, մեծ քանակությամբ վիտամինների պարունակությամբ: Թարմ պտուղները պարունակում են շաքարներ, ազատ թթուներ, պեկտինային նյութեր, կարոտին, 100 մգ/տոկոս A վիտամին և 150—200 մգ/տոկոս C վիտամին, ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են թոքերի բուժման նպատակով: Կոկռոշենին երաշտադիմացկուն և ցրտադիմացկուն բույս է, որի շնորհիվ էլ որպես թոսի կարող է օգտագործվել կանաչապատման մեջ և անտառային մշակույթների բազմաթիվ տիպերում: Բազմանում է ուղղաձիգ և հորիզոնական անդալիսի միջոցով, ինչպես նաև կանաչ կտրոններով: Էկոլոգիական խումբը XIII: Մշակության հավանական շրջանները՝ 1—32: [1]:

Ծանոթագրություններ

  1. Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. (2), Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ (24)։