«Հերաթ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ +անավարտ։ Special:Permalink/4212167#Անավարտի կաղապար, մաս N oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Բնակավայր}} |
{{Տեղեկաքարտ Բնակավայր}} |
||
'''Հերաթ''', քաղաք [[Աֆղանստան]]ի հյուսիս-արևմուտքում, [[Հերաթ նահանգ]]ի վարչական կենտրոնը։ Մոտ 109 հազար բնակիչ ([[1973]])։ Ավտոճանապարհների հանգույց է, ունի [[օդանավակայան]]։ Արևմտյան [[Աֆղանստան]]ի տնտեսական կենտրոնն է։ Կան բամբակազտիչ, տեքստիլ, սննդի արդյունաբերության ոչ մեծ ձեռնարկություններ։ Զարգացած է տնայնագործական արտադրությունը (բրդե և մետաքսե կտորներ, [[գորգ]]եր, կարպետներ), կարակուլի մորթու, [[Հացահատիկային բույսեր|հացահատիկի]], մրգերի և գյուղատնտեսական այլ արտադրանքի առևտուրը։ Հերաթի հիմնադրումը վերագրվում է [[Ալեքսանդր Մակեդոնացի|Ալեքսանդր Մակեդոնացուն]]։ Հերաթում պահպանված ճարտսրսպետական հուշարձաններից են՝ միջնաբերդը ([[XV դար]]), մզկիթը ([[1201]]-[[XIV դար]], վերականգնվել է [[1498]]-[[1500]] թվականներին՝ [[երկրաշարժ]]ից հետո, վերակառուցվել է [[1936]]-[[1944]] թվականներին), [[Մուսսալա անսամբլի Գաուհարշադ դամբարան]]ը և մինարեթները (Հերաթից հյուսիս-արմուտք), [[Աբդուլլա Անսարի դամբարան]]ը (բոլորն էլ 15-րդ դար, ճարտարապետ Կավամադդին Շիրագի)։ Հերաթը [[միջնադարյան մանրանկարչություն|միջնադարյան մանրանկարչության]] և դեկորատիվ-կիրառական արվեստի նշանավոր կենտրոն էր։ |
'''Հերաթ''' ({{lang-fa|هرات}}), քաղաք [[Աֆղանստան]]ի հյուսիս-արևմուտքում, [[Հերաթ նահանգ]]ի վարչական կենտրոնը։ Մոտ 109 հազար բնակիչ ([[1973]])։ Ավտոճանապարհների հանգույց է, ունի [[օդանավակայան]]։ Արևմտյան [[Աֆղանստան]]ի տնտեսական կենտրոնն է։ Կան բամբակազտիչ, տեքստիլ, սննդի արդյունաբերության ոչ մեծ ձեռնարկություններ։ Զարգացած է տնայնագործական արտադրությունը (բրդե և մետաքսե կտորներ, [[գորգ]]եր, կարպետներ), կարակուլի մորթու, [[Հացահատիկային բույսեր|հացահատիկի]], մրգերի և գյուղատնտեսական այլ արտադրանքի առևտուրը։ Հերաթի հիմնադրումը վերագրվում է [[Ալեքսանդր Մակեդոնացի|Ալեքսանդր Մակեդոնացուն]]։ Հերաթում պահպանված ճարտսրսպետական հուշարձաններից են՝ միջնաբերդը ([[XV դար]]), մզկիթը ([[1201]]-[[XIV դար]], վերականգնվել է [[1498]]-[[1500]] թվականներին՝ [[երկրաշարժ]]ից հետո, վերակառուցվել է [[1936]]-[[1944]] թվականներին), [[Մուսսալա անսամբլի Գաուհարշադ դամբարան]]ը և մինարեթները (Հերաթից հյուսիս-արմուտք), [[Աբդուլլա Անսարի դամբարան]]ը (բոլորն էլ 15-րդ դար, ճարտարապետ Կավամադդին Շիրագի)։ Հերաթը [[միջնադարյան մանրանկարչություն|միջնադարյան մանրանկարչության]] և դեկորատիվ-կիրառական արվեստի նշանավոր կենտրոն էր։ |
||
== Անվանում == |
== Անվանում == |
07:03, 8 Հուլիսի 2016-ի տարբերակ
Բնակավայր | ||
---|---|---|
Հերաթ | ||
Երկիր | Աֆղանստան | |
Մակերես | 143 կմ² | |
ԲԾՄ | 920±1 մետր | |
Բնակչություն | ▲556 205 մարդ (հունվարի 1, 2020) | |
Հեռախոսային կոդ | 40 | |
| ||
Հերաթ (պարս.՝ هرات), քաղաք Աֆղանստանի հյուսիս-արևմուտքում, Հերաթ նահանգի վարչական կենտրոնը։ Մոտ 109 հազար բնակիչ (1973)։ Ավտոճանապարհների հանգույց է, ունի օդանավակայան։ Արևմտյան Աֆղանստանի տնտեսական կենտրոնն է։ Կան բամբակազտիչ, տեքստիլ, սննդի արդյունաբերության ոչ մեծ ձեռնարկություններ։ Զարգացած է տնայնագործական արտադրությունը (բրդե և մետաքսե կտորներ, գորգեր, կարպետներ), կարակուլի մորթու, հացահատիկի, մրգերի և գյուղատնտեսական այլ արտադրանքի առևտուրը։ Հերաթի հիմնադրումը վերագրվում է Ալեքսանդր Մակեդոնացուն։ Հերաթում պահպանված ճարտսրսպետական հուշարձաններից են՝ միջնաբերդը (XV դար), մզկիթը (1201-XIV դար, վերականգնվել է 1498-1500 թվականներին՝ երկրաշարժից հետո, վերակառուցվել է 1936-1944 թվականներին), Մուսսալա անսամբլի Գաուհարշադ դամբարանը և մինարեթները (Հերաթից հյուսիս-արմուտք), Աբդուլլա Անսարի դամբարանը (բոլորն էլ 15-րդ դար, ճարտարապետ Կավամադդին Շիրագի)։ Հերաթը միջնադարյան մանրանկարչության և դեկորատիվ-կիրառական արվեստի նշանավոր կենտրոն էր։
Անվանում
Ըստ ավանդության՝ քաղաքը հիմնադրել է Ալեքսանդր Մակեդոնացին։ Հունական աղբյուրներում հիշատակվում է Ալեքսանդրիա-Արիոն անունով։ «Հերաթ» անվանումը ստացել է Սասանյանների օրոք՝ Հերիռուդ գետից[1]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987). Աշխարհագրական անունների բառարան. Երևան: «Լույս».
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 375)։ |