«Վոլգյան Բուլղարիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 22. Տող 22.
| Քարտեզի տարեթիվ =
| Քարտեզի տարեթիվ =
| Պետական կարգ =
| Պետական կարգ =
| Մայրաքաղաք =
| Մայրաքաղաք = Բիլյար
| Պետության գլուխ =
| Պետության գլուխ = թագավոր
| Դինաստիա =
| Դինաստիա =
| Օրենսդրություն =
| Օրենսդրություն =
Տող 41. Տող 41.
| Իրադարձության տարեթիվ6 =
| Իրադարձության տարեթիվ6 =
| Մակերես =
| Մակերես =
| Բնակչություն =
| Բնակչություն = 2,000,000
| Ազգություն =
| Ազգություն = բուլղարներ
| Արժույթ =
| Արժույթ =
| Կարգախոս =
| Կարգախոս =
| Տոն =
| Տոն =
| Հիմն =
| Հիմն =
| Լեզու =
| Լեզու = [[բուլղարերեն]] <br> [[թյուրքերեն]]
| Կրոն =
| Կրոն = [[Իսլամ]]
| Նշումներ =
| Նշումներ =
}}
}}

14:22, 3 Հուլիսի 2016-ի տարբերակ


Կամա-վոլգյան Բուլղարիա
Волжка България
Атӑлçи́ Пӑлха́р
 Մեծ Բուլղարիա Ոսկե հորդա 
Քարտեզ

Ընդհանուր տեղեկանք
Մայրաքաղաք Բիլյար
Լեզու բուլղարերեն
թյուրքերեն
Ազգություն բուլղարներ
Կրոն Իսլամ
Իշխանություն
Պետության գլուխ թագավոր

Կամա-վոլգյան Բուլղարիա, Միջին Պովոլժիեի և Մերձկամայան ժողովուրդների առաջին պետական միավորումը։ Կազմավորվել է 10-րդ դարում՝ ուգրո-ֆիննական ցեղերի մասնակցությամբ։

Պատմություն

Տակավին՝ 7-րդ դարում Դոնի և Կուբանի միջև ստեղծվել էր Մեծ Բուլաղարիա պետությունը, որի քայքայումից հետո նրա թյուրքալեզու բնակիչները՝ բուլղարները, զանգվածաբար տեղափոխվել են Միջին Պովոլժիե և վճռական դեր խաղացել Կամա-վոլգյան Բուլղարիայի ձևավորման մեջ։ 920-ական թվականներին Բուլղար քաղաքի խան Ալմասը միավորել է բուլղարական ցեղերին։

Խազարների ու ներքին թշնամիների դեմ մղած պայքարում նա հենվել է արաբների վրա։ 922 թվականին խալիֆա Սուքթադիրը (908-932) պատգամավորություն է ուղարկել Ալմասի մոտ՝ մահմեդականություն ընդունելու և անվանապես խալիֆային ենթարկվելու առթիվ։

Պատգամավորության մեջ եղած արաբ մատենագիր Իբն-Ֆադլանը նկարագրում է բուլղարների կենցաղը, գրում, որ նրանք ապրում էին վրաններում, իսկ թագավորի ընդարձակ վրանի մեծ մասը պատած էր հայկական գորգերով։ 10-րդ դարի հայերի և Կամա-վոլգյան Բուլղարիայի միջև կային առևտրական կապեր, որոնք ավելի են ծավալվել արաբական խալիֆայության հետ հիշյալ պայմանագրի կնքումից հետո։

Կամա-վոլգյան Բուլղարիան գտնվելով Արևելյան Եվրոպան Արևելքի հետ կապող առետրական ուղիների վրա, 10-րդ դարում աշխույժ ամուր առևտրական կապերի մեջ էր խալիֆայության հետ՝ Բյուզանդիայի և Ռուսիայի հետ։ Բուլղար քաղաքում առաջացել է հայկական գաղութ։ Կամա-վոլգյան Բուլղարիայում եղել են նաե հայ զինվորականներ։

1241 թվականին Կամա-վոլգյան Բուլղարիան նվաճել են մոնղոլ-թաթարները և կազմել Ոսկե Հորդայի մասերից մեկը՝ պահպանելով որոշ ինքնավարություն։ 13-րդ դարի երկրորդ կեսից Կամա-վոլգյան Բուլղարիայի քաղաքները կրկին դարձել են առևտրի ու արհեստագործության խոշոր կենտրոններ, որտեղ մեծ դեր են կատարել նաև ռուս և հայ արհեստավորները, առևտրականները (հատկապես Բուլղարում և Կամա-վոլգյան Բուլղարիայի հյուսիսային կենտրոն Կազանում)։

1430-ական թվականներին Կամա-վոլգյան Բուլղարիայի մեծ մասը նվաճել են ռուս իշխանները։ Ինքնուրույն է մնացել միայն Կազան քաղաքը, որը դարձել է խանության կենտրոն։

Գրականություն

  • Смирнов А․ П․, Волжские бул– гары, М․, 1951․
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։