«Մասնակից:Anna Gasparyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Լորենցո Գիբերտի''',(1378—1455),15-րդ դարի քանդակագործ, ապրել է Ֆլորենցիայում:Արհեստի հիմունքները ուսումնասիրել է ոսկերչական արհեստանոցում է ուսումնասիրել:
'''Բրյուգերյան տիրամայրը''', Տիրամոր մարմարյա քանդակը նորածին [[Քրիստոս]]ի հետ:
== Ընդհանուր նկարագիրը ==
Բարձրությունը 128 սմ, ստեղծվել է [[Միքելանջելո Բուոնարոտտի]]ի կողմից՝ 1501-04 թվականներին, որից հետո ավարտին է հասցնում [[Վատիկան]]ի «[[Պիետա]]ն»:Դա Միքելանջելոյի միակ գործն էր,որը դեռևս նրա կենդանության օրոք տարվել է Իտալիայից, որպեսզի զարդարեն [[Բրյուգգ]]ե քաղաքի Աստվածամոր տաճարը:


==Արվեստը ==Գիբերտիի արվեստում երևում է նրա ձգտումը դեպի իրատեսություն:Նրա ամբողջ ստեղծագործական կյանքն նվիրված է գեղանկարչական հոյակերտ գեղազարդային ռելեֆի ստեղծմանը:Գիբերտիի հիմնական ստեղծագործությանները նախատեսվում էին [[Ֆլորենցիա]]կան բապտիստերիային ձևավորման համար:Երբ հյուսիսային դարպասի համար մրցույթ հայտարարվեց, Գիբերտին գրավեց առաջին տեղը (1401թվական), որի վրա աշխատեց քսան տարուց ավելի (1404_1424): Դուռը կազմված է քսանութ ռելիեֆային կոմպոզիցիաներից, որոնք կերտված էին կրոնական սյուժեով և ներգծվում էր քառատերև շրջանակներում, ինչը դեռևս առնչվում է գոթական արվեստի հետ:Ընդհանուր լուծման գեղազարդումը ընդգծում է կոմպոզիցիաների գալարուն ներքին ռիթմերը:
Արձանը ի սկզբանե նախատեսված է եղել խորանի համար,որը շատ դետալներում հեռանում է եկեղեցական կանոններից:


Գիբերտիի աշխատանքներից է նաև մկրտարանի արևելյան դռները(1425-1452) ,որոնք ունեն այլ բնույթ և դարձան Ֆլորենցիայի տեսարժան կոթողներից մեկը: [[Միքելանջելո]]ն բարձր գնահատելով Գիբերտիի այս գործը, այն անվանել է «Դրախտի դռներ»: Գոթական մանր կվադրիֆոլների փոխարեն այդ դռները զարդարվում են ուղղանկյուն դաշտերում ամփոփված տասը մեծ բազմապատկեր ռելիեֆներով,որոնք հիշեցնում են պազմապլան բարդ գեղանկարչական կոմպոզիցիոն («Սողոմոն թագավորի այցը Սաբայի թագուհուն »):
Աստվածամայրը իրեն չի սեղմել որդուն, և նույնիսկ չի նայում նրան, նրա հայացքը ուղղված է այլ կողմ, այնպես, կարծես կանխորոշված էր իր ճակատագիրը:
Քրիստոսը նույնպես կարծես թե պատրաստ է թողնել մորը և ուզում է միանալ աշխարհի մարդկանց:


Կերպարների քննարական գեղեցկությունը , պատկերների համամասնությունների ճշտությունը , ձևերի ու գծերի աշխույժ նրբագեղությունը, բնանկարային և ճարտարապետական ֆոնների հարստությունը շրջանակաման բուսական զարդարանքի հյութեղությունը կազմում են նոր , իրատեսական արվեստի միասնական համակառույցը:
== Քանդակի «ճակատագիրը» ==
Քանդակը երկու անգամ հեռացվել է Բրյուգգեից, օկուպանտների հրամանով՝Հեղափոխության տարիներին և [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ:
1944 թվականին նահանջող գերմանացի ֆաշիստները քանակը քաղաքից հանեցին՝ «[[Կարմիր խաչ]]ի» բեռնատարների ներքնակների տակ:Վատիկանի «Պիետայի» ֆանատների հարձակումից հետո 1972 թվականին Բրյուգեի իշխանությունը որոշեց արվեստի գործը վերցնել ապակե պաշտպանիչ շերտի տակ:


Հետագայում Իտալական վերածննդի մեծերից մեկը՝[[Դոնատելլ]]ոն , իր առաջին քայլերը արեց Գիբերտիի արհեստանոցից:
== Գրականություն ==
{{ռուսերեն գիրք
|автор = Umberto Baldini
|заглавие = Michelangelo scultore
|место = Milano
|издательство = Rizzoli
|год = 1973
}}
* {{ռուսերեն գիրք
|автор = Marta Alvarez Gonzáles
|заглавие = Michelangelo
|место = Milano
|издательство = Mondadori Arte
|год = 2007
|isbn = 978-88-370-6434-1
}}

<!-- == Ссылки ==
* {{commonscat-inline}}-->

{{Микеланджело}}
[[Категория:Изображения Девы Марии]]
[[Категория:Католическая иконография Богоматери]]
[[Категория:Скульптуры Италии]]
[[Категория:Скульптура Ренессанса]]
[[Категория:Скульптуры из мрамора]]
[[Категория:Появились в 1504 году]]
[[Категория:Брюгге]]
[[Категория:Скульптуры на библейские сюжеты]]
[[Категория:Скульптуры XVI века]]

[[Կատեգորիա:Միքելանջելոյի ստեղծագործություններ]]

09:20, 17 Հունիսի 2016-ի տարբերակ

Լորենցո Գիբերտի,(1378—1455),15-րդ դարի քանդակագործ, ապրել է Ֆլորենցիայում:Արհեստի հիմունքները ուսումնասիրել է ոսկերչական արհեստանոցում է ուսումնասիրել:

==Արվեստը ==Գիբերտիի արվեստում երևում է նրա ձգտումը դեպի իրատեսություն:Նրա ամբողջ ստեղծագործական կյանքն նվիրված է գեղանկարչական հոյակերտ գեղազարդային ռելեֆի ստեղծմանը:Գիբերտիի հիմնական ստեղծագործությանները նախատեսվում էին Ֆլորենցիական բապտիստերիային ձևավորման համար:Երբ հյուսիսային դարպասի համար մրցույթ հայտարարվեց, Գիբերտին գրավեց առաջին տեղը (1401թվական), որի վրա աշխատեց քսան տարուց ավելի (1404_1424): Դուռը կազմված է քսանութ ռելիեֆային կոմպոզիցիաներից, որոնք կերտված էին կրոնական սյուժեով և ներգծվում էր քառատերև շրջանակներում, ինչը դեռևս առնչվում է գոթական արվեստի հետ:Ընդհանուր լուծման գեղազարդումը ընդգծում է կոմպոզիցիաների գալարուն ներքին ռիթմերը:

Գիբերտիի աշխատանքներից է նաև մկրտարանի արևելյան դռները(1425-1452) ,որոնք ունեն այլ բնույթ և դարձան Ֆլորենցիայի տեսարժան կոթողներից մեկը: Միքելանջելոն բարձր գնահատելով Գիբերտիի այս գործը, այն անվանել է «Դրախտի դռներ»: Գոթական մանր կվադրիֆոլների փոխարեն այդ դռները զարդարվում են ուղղանկյուն դաշտերում ամփոփված տասը մեծ բազմապատկեր ռելիեֆներով,որոնք հիշեցնում են պազմապլան բարդ գեղանկարչական կոմպոզիցիոն («Սողոմոն թագավորի այցը Սաբայի թագուհուն »):

Կերպարների քննարական գեղեցկությունը , պատկերների համամասնությունների ճշտությունը , ձևերի ու գծերի աշխույժ նրբագեղությունը, բնանկարային և ճարտարապետական ֆոնների հարստությունը շրջանակաման բուսական զարդարանքի հյութեղությունը կազմում են նոր , իրատեսական արվեստի միասնական համակառույցը:

Հետագայում Իտալական վերածննդի մեծերից մեկը՝Դոնատելլոն , իր առաջին քայլերը արեց Գիբերտիի արհեստանոցից: