«Անձրև (անձնանուն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Անձրև; Անձրև
Տեսակ	արական անձնանուն
Սեռ	արական
Ծագում
Ծագման լեզու	հայերեն
Գիր	Հայոց գրեր
Անվան այլ ձևեր
Փաղաքշական ձևեր	Անձրևիկ
Կապված հոդվածներ	«Անձրև» սկսվող էջեր

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

00:26, 16 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ

Անձրև, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն անձրև բառից, ինչպես որ կա թուրքերեն yaqmur (անձրև) անձնանուն։ Օրինակ՝ Յաղմուր զորավարի անունը^[1], որից էլ առաջացել է հայերեն Աղմուր անձնանունը։ Փաղաքշական ձևն է Անձրևիկ։^[2]

Գործածություններ

Անձրև, աշխարհական անունն է Գրիգոր Բ Վկայասերի (1066-1105)։
Երեմիա Անձրևիկ (12-րդ դար)
Անձրև, որդի Սարգսի, որ Ղազար գրչին գրել տվեց Մի Ավետարան, Գամաղիելի վանքում։^[3]
Անձրև, խոջա Ցղնացի, որի կնոջը շատ էր պատվում Շահ Աբասը և «մայր» էր կոչել նրան։ Երբ Շահ Աբասը հրամայեց տանջել ու բանտարկել Ագուլիսի Անդրեաս քահանային, Անձրևի կինն ընկավ նրա ոտքերը և գթություն հայցեց, բայց շահը նրան չլսեց։^[4]
Անձրև, հիշված 1648 թվականից Մոկաց Դաշտ գյուղում։^[5]

Ծանոթագրություններ

↑ Այրարատ, էջ 274
↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 167 — 634 էջ։
↑ Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 451, 1468 թ
↑ Առաք․ պտմ․ 276, Սիսական 342 բ, Նոր վկ․ 427, 1617 թ
↑ Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 914

[1] Այրարատ, էջ 274

[2] Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 167 — 634 էջ։

[3] Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 451, 1468 թ

[4] Առաք․ պտմ․ 276, Սիսական 342 բ, Նոր վկ․ 427, 1617 թ

[5] Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 914

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Տող 23. / Տող 23. @@
 * Անձրև, աշխարհական անունն է Գրիգոր Բ Վկայասերի (1066-1105)։
 * Երեմիա Անձրևիկ (12-րդ դար)
-* Անձրև, որդի Սարգսի, որ Ղազար գրչին գրել տվեց Մի Ավետարան, Գամաղիելի վանքում։<ref>Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 451, 1468թ</ref>
+* Անձրև, որդի Սարգսի, որ Ղազար գրչին գրել տվեց Մի Ավետարան, Գամաղիելի վանքում։<ref>Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 451, 1468 թ</ref>
-* Անձրև, խոջա Ցղնացի, որի կնոջը շատ էր պատվում Շահ Աբասը և «մայր» էր կոչել նրան։ Երբ Շահ Աբասը հրամայեց տանջել ու բանտարկել Ագուլիսի Անդրեաս քահանային, Անձրևի կինն ընկավ նրա ոտքերը և գթություն հայցեց, բայց շահը նրան չլսեց։<ref>Առաք․ պտմ․ 276, Սիսական 342 բ, Նոր վկ․ 427, 1617թ</ref>
+* Անձրև, խոջա Ցղնացի, որի կնոջը շատ էր պատվում Շահ Աբասը և «մայր» էր կոչել նրան։ Երբ Շահ Աբասը հրամայեց տանջել ու բանտարկել Ագուլիսի Անդրեաս քահանային, Անձրևի կինն ընկավ նրա ոտքերը և գթություն հայցեց, բայց շահը նրան չլսեց։<ref>Առաք․ պտմ․ 276, Սիսական 342 բ, Նոր վկ․ 427, 1617 թ</ref>
 * Անձրև, հիշված 1648 թվականից Մոկաց Դաշտ գյուղում։<ref>Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 914</ref>