«Գլիկոգեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

11:00, 13 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ

Գլիկոգեն, կենդանական օսլա, մարդու, կենդանիների^[2] և սնկերի հիմնական էներգետիկ պահեստային շաքար։ Մարդու մոտ գլիկոգենն առաջին հերթին կուտակվում է լյարդի բջիջներում։ Սննդից հետո գլիկոգենը կազմում է հեպատոցիտների զանգվածի 8%-ը (100–120 գ մեծահասակի մոտ)^[3]:

Հայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ Կլոդ Բեռնարը (1857 թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D գլյուկոզի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է լյարդում, մկաններում և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի գլիկոգեն սինթեզող ու քայքայող ֆերմենտները։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է կենտրոնական նյարդային և ներզատիչ համակարգերի միջոցով։ Ադրենալինը և գլյուկագոնը ակտիվացնում են գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ ինսուլինը՝ սինթեզը։

Ծանոթագրություններ

↑ William D. McArdle, Frank I. Katch, Victor L. Katch (2006). Exercise physiology: energy, nutrition, and human performance (6 ed.). Lippincott Williams & Wilkins. էջ 12. ISBN 978-0-7817-4990-9.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
↑ Sadava; և այլք: (2011). Life (9th, International ed.). W. H. Freeman. ISBN 9781429254311. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |last= (օգնություն)
↑ Campbell, Neil A. (2006). Biology: Exploring Life. Boston, Massachusetts: Pearson Prentice Hall. ISBN 0-13-250882-6. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (օգնություն)

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

[1] William D. McArdle, Frank I. Katch, Victor L. Katch (2006). Exercise physiology: energy, nutrition, and human performance (6 ed.). Lippincott Williams & Wilkins. էջ 12. ISBN 978-0-7817-4990-9.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)

[2] Sadava; և այլք: (2011). Life (9th, International ed.). W. H. Freeman. ISBN 9781429254311. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |last= (օգնություն)

[3] Campbell, Neil A. (2006). Biology: Exploring Life. Boston, Massachusetts: Pearson Prentice Hall. ISBN 0-13-250882-6. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (օգնություն)

[1]

[2]

[3]

@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 '''Գլիկոգեն''', կենդանական [[օսլա]], մարդու, կենդանիների<ref>{{cite book |title = Life |edition = 9th, International |last = Sadava et al |year = 2011 |publisher = W. H. Freeman |isbn = 9781429254311 |page = }}</ref> և սնկերի հիմնական էներգետիկ պահեստային շաքար։ Մարդու մոտ գլիկոգենն առաջին հերթին կուտակվում է լյարդի բջիջներում։ Սննդից հետո գլիկոգենը կազմում է հեպատոցիտների զանգվածի 8%-ը (100–120&nbsp;գ մեծահասակի մոտ)<ref>{{cite book |last=Campbell |first=Neil A. | authorlink = | coauthors = Brad Williamson; Robin J. Heyden |title=Biology: Exploring Life |publisher=Pearson Prentice Hall |year=2006 |location=Boston, Massachusetts |pages= |url=http://www.phschool.com/el_marketing.html | doi =  | isbn = 0-13-250882-6 }}</ref>:
-Հայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ [[Կլոդ Բեռնար]]ը (1857 թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D [[գլյուկոզ]]ի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է [[լյարդ|լյարդում]], [[Մկաններ|մկաններում]] և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի գլիկոգեն սինթեզող ու քայքայող [[ֆերմենտ|ֆերմենտները]]։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է [[Կենտրոնական նյարդային համակարգ|կենտրոնական նյարդային]] և [[ներզատիչ համակարգ|ներզատիչ համակարգեր]]ի միջոցով։ [[Ադրենալին]]ը և [[գլյուկագոն]]ը ակտիվացնում են գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ [[ինսուլին]]ը՝ սինթեզը։
+Հայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ [[Կլոդ Բեռնար]]ը (1857 թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D [[գլյուկոզ]]ի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է [[լյարդ]]ում, [[մկաններ]]ում և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի գլիկոգեն սինթեզող ու քայքայող [[ֆերմենտ]]ները։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է [[Կենտրոնական նյարդային համակարգ|կենտրոնական նյարդային]] և [[ներզատիչ համակարգ]]երի միջոցով։ [[Ադրենալին]]ը և [[գլյուկագոն]]ը ակտիվացնում են գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ [[ինսուլին]]ը՝ սինթեզը։
 == Ծանոթագրություններ ==