«Վերդի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ հստակեցնում եմ աղբյուրը oգտվելով ԱՎԲ |
|||
| Տող 3. | Տող 3. | ||
[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության(հետագայում՝ պատմության և գրականության) |
[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության(հետագայում՝ պատմության և գրականության) |
||
ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( [[1936]] թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչուփյուն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ |
ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( [[1936]] թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչուփյուն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ|հատոր=11|էջ=399}} |
||
[[Կատեգորիա:1884 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:1884 ծնունդներ]] |
||
16:46, 9 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ
Վերդի, Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի (մարտի 15, 1884, գյուղ Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, ՀԽՍՀ Արտաշատի շրջանում) - փետրվարի 26, 1959, Երևան, հայ սովետական բանահավաք-աշուղագետ։ Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։
Կյանք
1925 թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ 1934 թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության(հետագայում՝ պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( 1936 թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( 1937 թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( 1938 թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչուփյուն 1937 թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( 1941 թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 399)։ 
|