«Հովհաննես Երզնկացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չNo edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հովհաննես Երզնկացի''' (մոտ [[1230]], [[Երզնկա]] -[[1293]], Երզնկա) - հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից: Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել [[Վարդան Արևելցի|Վարդան Արևելցուն]]: 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան: Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում: Այցելել է Երուսաղեմ: Վերադառնալով Երզնկա` 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ "Եղբարց միություն", որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն: Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը ("Սահման և կանոնք"): Նույն տարիներին գրել է "Յաղագս երկնային զարդուց" մեծածավալ երկը: 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել ՈՒմեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով: Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է: Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում: |
'''Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ''' (Պլուզ` «փոքր», մոտ [[1230]], [[Երզնկա]] -[[1293]], Երզնկա) - հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից: Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել [[Վարդան Արևելցի|Վարդան Արևելցուն]]: 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան: Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում: Այցելել է Երուսաղեմ: Վերադառնալով Երզնկա` 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ "Եղբարց միություն", որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն: Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը ("Սահման և կանոնք"): Նույն տարիներին գրել է "Յաղագս երկնային զարդուց" մեծածավալ երկը: 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել ՈՒմեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով: Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է: Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում: |
||
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ: |
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ: |
||
19:46, 29 Նոյեմբերի 2010-ի տարբերակ
Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ (Պլուզ` «փոքր», մոտ 1230, Երզնկա -1293, Երզնկա) - հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից: Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել Վարդան Արևելցուն: 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան: Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում: Այցելել է Երուսաղեմ: Վերադառնալով Երզնկա` 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ "Եղբարց միություն", որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն: Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը ("Սահման և կանոնք"): Նույն տարիներին գրել է "Յաղագս երկնային զարդուց" մեծածավալ երկը: 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել ՈՒմեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով: Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է: Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում:
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ:
Արտաքին հղումներ
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |